Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Cloud Atlas ( Ο Άτλας των Νεφών- ή του Ουρανού) του David Mitchell

Ένα σπονδυλωτό έργο, στο οποίο ο συγγραφέας αφηγείται έξη διαφορετικές ιστορίες, που διαδραματίζονται σε διαφορετικές τοποθεσίες και εποχές, μάλιστα κάποιες βρίσκονται σε ένα δυστοπικό μέλλον (παρένθεση: όλοι οι μελλοντολόγοι συγγραφείς φαντάζονται το μέλλον δυστοπικό και αβίωτο-αυτά ως προς την "εμφυτη" αισιοδοξία του ανθρώπινου γένους). Οι ιστορίες δεν είναι απλά διαφορετικές, αλλά ο συγγραφέας φροντίζει τη θεματολογία του, αλλά και τον τρόπο γραφής του, ώστε να τις κάνει όσο πιο ανόμοιες γίνεται. Θα νόμιζε μάλιστα κανείς -και αυτό το θεωρώ βέβαια ότι ανήκει στα θετικά του βιβλίου- ότι δεν είναι γραμμένες από τον ίδιο άνθρωπο.
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου αρχίζει το ξετύλιγμα των ιστοριών, ενώ στο δεύτερο έχουμε την κατάληξή τους, αφού μάλιστα υπάρχει η φροντίδα να τελειώνει το πρώτο μέρος τους σε κάποιο ενδιαφέρον σημείο της εξέλιξής τους. Αυτά όλα θα ήταν ίσως αρκετά ενδιαφέροντα, αλλά ένα από τα ατού του έργου είναι το ότι οι ιστορίες αυτές οι τόσο απομακρυσμένες τοπικά και χρονικά, αλλά και θεματολογικά και αφηγηματικά, έχουν μια αδιόρατη συνάφεια, που άλλοτε είναι σχετικά εμφανής, αν και τις περισσότερες φορές με δυσκολία ανιχνεύσιμη. Οι πρωταγωνιστές τους μάλιστα έχουν και ένα κοινό σωματικό χαρακτηριστικό, που και αυτό δεν είναι καθόλου κραυγαλέο.
Το βιβλίο είναι γραμμένο με πολύ χιούμορ, ιδιαίτερα σε κάποιες από τις ιστορίες που αυτό πρσφέρεται περισσότερο, ενώ υπάρχει σχεδόν σε όλες ευρηματική πλοκή και αφηγηματική ένταση. Στα αρνητικά του εγχειρήματος θα έλεγα ότι είναι το ότι κάποιες από τις ιστορίες και μάλιστα οι λιγότερο "ενδιαφέρουσες" τραβάνε κάπως σε μάκρος.
Αλλά νομίζω ότι θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε τι λέει ο ίδιος ο συγγραφέας για το έργο του: " Όλοι οι πρωταγωνιστές του αποτελούν μετενσαρκώσεις της ίδιας ψυχής... που προσδιορίζονται από ένα εκ γενετής σημάδι.. Το "σύννεφο" αναφέρεται στις ολοένα μεταβαλλόμενες εκδηλώσεις του "άτλαντα", που είναι η σταθερή ανθρώπινη φύση... Το θέμα του βιβλίου είναι η αρπακτικότητα...μεμονωμένα άτομα κυνηγούν άλλα άτομα, ομάδες ανθρώπων άλλες ομάδες, έθνη επιτίθενται σε άλλα έθνη".
Ο  David Mitchell είναι Βρεττανός και το βιβλίο ήταν από τα προταθέντα για το βραβείο Booker το 2004.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου