ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
ΑΧ ΑΥΤΗ Η ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ!
Το χέρι του, όπως κατευθύνονταν προς το μέρος σου, στο τέλος ενός βραχίονα τεντωμένου σε όλο του το μήκος, έδινε την εντύπωση ότι σου παρουσίαζε ένα ξίφος για μια περίεργη μονομαχία, και αυτό το χέρι ήταν θέλω να πω τοποθετημένο τόσο μακριά του εκείνη τη στιγμή, έτσι που καθώς έκλινε το κεφάλι του, ήταν δύσκολο να καταλάβεις αν ήσουν εσύ ή το ίδιο του το χέρι, το οποίο χαιρετούσε.
Ο Marcel Proust στο “À la recherche du temps perdu”, περιγράφοντας τον τρόπο χαιρετισμού του Guermantes.
ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ
Έτσι μου το έθεσε ένας φιλελεύθερος Ρώσος: “Η πολιτική στη Ρωσία είναι μια διαμάχη ανάμεσα στο ψυγείο και την τηλεόραση. Ο κόσμος ανοίγει το ψυγείο και βλέπει ότι δεν υπάρχουν τρόφιμα εκεί. Μετά όμως γυρίζουν προς την τηλεόραση και βλέπουν τον Πούτιν να υπερασπίζεται τη Ρωσία. Και νιώθουν περήφανοι.
Αναφορά από τον Gideon Rachman στο βιβλίο “The Age of the Strongman.”
