Μια από τις προϋποθέσεις για να γίνει η Ελλάδα μια σύγχρονη πολιτισμένη χώρα είναι ο διαχωρισμός της Εκκλησίας από το Κράτος.
Με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στη εξουσία μπορούσε κανείς να ελπίζει ότι θα είχαμε θετικά βήματα σε αυτόν τον τομέα, αφού ήταν και στο πρόγραμμα του κόμματος. Επειδή όμως για τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ η εξουσία αποδείχτηκε αυτοσκοπός, αυτό ξεχάστηκε. Δεν τόλμησαν να εφαρμόσουν τίποτε από αυτά που δεκαετίες τώρα θεωρούσαν αυτονόητα. Κατά τη λαϊκή έκφραση ΄”έχουν κατεβάσει τα σώβρακα στην Εκκλησία” “Τόσον ελαφροί και ολίγοι”!
Η Νέα Δημοκρατία βεβαίως και δεν μπορεί να μπει στην πρωτοπορία σε ένα τέτοιο θέμα, αν και πιστεύω ότι ο Μητσοτάκης προσωπικά δεν μπορεί παρά να αντιλαμβάνεται την ορθότητα του διαχωρισμού. Τα βαρίδια που κουβαλά όμως στο κόμμα του οποίου ηγείται είναι πολλά.
Η στάση των ΑΝΕΛ δεν εκπλήσσει κανέναν. Ασχολίαστη.
Όπως και εκείνη του Λεβέντη. Λαϊκιστές του αίσχιστου είδους αμφότεροι.
Για το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί παρά να λυπάται κανείς, αφού θα περίμενε να πάρει μια πιο προοδευτική θέση στο θέμα.
Το ΚΚΕ έχει πάγια θέση τον διαχωρισμό, αλλά δεν θα έχει μάλλον τη δυνατότητα να το κάνει πράξη. Αξιοσημείωτο είναι πάντως ότι και αυτό δεν επέλεξε να το κάνει κεντρικό θέμα και να προκαλέσει τον ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσει δηλώνοντας συμπαράταξη. Σίγουρα όχι τιμητικό.
Τέλος αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στο Σταύρο Θεοδωράκη και στο ΠΟΤΑΜΙ. Είναι ο μόνος που τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του διαχωρισμού της Εκκλησίας από το κράτος.
