"Πες μας μεγάλε σοφέ, γιατί έχουμε αυτούς τους πολιτικούς αρχηγούς, που μας οδηγούν κατευθείαν στον όλεθρο; Δεν μας αξίζει κάτι καλύτερο;"
Ο σοφός δεν απάντησε αμέσως. Το ακροατήριό του, κάπου 500 άτομα κρέμονταν από το στόμα του. Είχαν ακούσει για τις μεγάλες του ικανότητες και ήλπιζαν να πάρουν μιαν απάντηση σ' αυτό το κρίσιμο ερώτημα.
Έβαλε το χέρι του στην τσέπη του πανωφοριού του και έβγαλε ένα μικρό καθρέφτη. Φώναξε έναν από το ακροατήριο, του έβαλε τον καθρέφτη μπροστά στο πρόσωπό του και τον ρώτησε: "Τι βλέπεις; "Εμένα " απάντησε εκείνος.
Μετά φώναξε έναν άλλον, κι άλλον και μερικές κυρίες από το ακροατήριο και όλοι έβλεπαν φυσικά στον καθρέφτη τον εαυτό τους. Αυτός συνέχισε να καλεί κι άλλους, ώσπου θεώρησε ότι είχε φωνάξει αρκετούς, μπορεί και 300 άτομα.
"Αυτός ο καθρέφτης έχει μια πολύ χρήσιμη ιδιότητα", είπε ο σοφός. "Κρατά τις εικόνες που είδε στη μνήμη του και με το πάτημα ενός κουμπιού μπορεί να βγάλει κάτι σαν μέσο όρο και να δείξει μερικές φυσιογνωμίες που χαρακτηρίζουν το συγκεκριμένο δείγμα".
Πάτησε λοιπόν το κουμπί και γύρισε τον καθρέφτη προς το μέρος του κοινού, που με έκδηλη αμηχανία προσπαθούσε να καταλάβει τι έκανε ο σοφός και τι σχέση έχει αυτό με το ερώτημα που του έκαναν.
Και τότε είδαν στον καθρέφτη που τους έδειχνε τον Σαμαρά και τον Τσίπρα.
