Γιατί η Εκκλησία φοβάται τις ανακαλύψεις της Επιστήμης;

Χωρίς άλλα σχόλια και με το ερώτημα περί κρετινισμού να μένει μετέωρο σχετικά με το ποιόν αφορά:

Την έντονη αντίδραση του μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ προκάλεσαν τα μέχρι τώρα αποτελέσματα των ερευνών στο CERN, οι επιστήμονες του οποίου ανακοίνωσαν πως με «σχεδόν πλήρη» βεβαιότητα εντόπισαν «κάτι που μοιάζει με το σωματίδιο του Χιγκς» -που, εκτός της αυστηρής επιστημονικής ορολογίας, έχει το ψευδώνυμο «σωματίδιο του Θεού».

Με άρθρο του, που δημοσιεύεται στο romfea.gr, ο μητροπολίτης επιτίθεται μιλώντας για «κρετινισμό» και αναρωτώμενος, εφόσον το σωματίδιο είναι τόσο ευφυές, γιατί έδωσαν οι ερευνητές και όχι το ίδιο τη συνέντευξη στους δημοσιογράφους.

Συγκεκριμένα, ο μητροπολίτης γράφει:

«Η ρήσις πού διϊστορικά πλέον έχει καταστεί παγκόσμιο κτήμα τής φιλοσοφίας αλλά και τού πρακτικού βίου: «Πάσά τε επιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης και πάσης άλλης αρετής, πανουργία, ου σοφία φαίνεται» (Πλάτων, Μενέξενος, 247a), επιβεβαιώνεται κατά τρόπον απόλυτον στην σύγχρονη Βαβέλ τού πειράματος Cern πού διοργανώνει το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ερευνών στην Γενεύη τής Ελβετίας.

»Σήμερα σε συνέντευξη Τύπου θα παρουσιαστούν τα αποτελέσματα των πολύμηνων ερευνών στον Μεγάλο Επιταχυντή Ανδρονίων και θα διακηρυχθεί όπως διεδόθη, ότι ανεκαλύφθη «επί τέλους» το Μποζόνιο τού Χίγκς, γνωστότερο και ως σωματίδιο «Θεός» και όχι όπως εσφαλμένα λέγεται «σωματίδιο τού Θεού».

»Θα παρουσιασθεί, η δήθεν τρομακτική ανακάλυψις, ότι «το πεδίον τού υποατομικού σωματιδίου Χίγκς δρα σε ένα αόρατο ενεργειακό πεδίο στο Σύμπαν και προσδίδει υπόσταση στην ύλη και δημιουργεί τη μάζα των άλλων σωματιδίων» και επομένως «βρέθηκε το τελευταίο κομμάτι τού πaζλ για την κατανόηση τού σύμπαντος».

»Στην παρουσίαση θα παραστούν και οι τέσσερις φυσικοί, πού είχαν προτείνει την ύπαρξη τού σωματιδίου πριν 48 χρόνια, μεταξύ των οποίων ο Πήτερ Χίγκς, Ομ. Καθηγητής τού Πανεπιστημίου τού Εδιμβούργου και ο Ταμ Κίμπλ, Ομ. Καθηγητής στο Ιμπέριαλ Κόλετζ τού Λονδίνου.

Ο άνθρωπος κατά καιρούς προσπάθησε να ερμηνεύσει το σύμπαν και την ύπαρξη με πλήθος θεωριών. Ειδικότερα στην σύγχρονη εποχή η Κβαντομηχανική διατύπωσε θεωρία πού ανέτρεψε την νευτώνεια μηχανική και την κλασσική ηλεκτρομαγνητική θεωρία.

»Η αρχή τής απροσδιοριστίας τού Χάιζεμπεργκ, κατά την οποία δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί με ακρίβεια η θέση και η ταχύτητα ενός υποατομικού σωματιδίου καθώς και η θεωρία τής σχετικότητος τού Αϊνστάιν σχετικά με τον χρόνο και το χωροχρόνο γενικότερα, μελετά την κινητική συμπεριφορά ενός σώματος πού κινείται με ταχύτητες πού πλησιάζουν την ταχύτητα τού φωτός (ειδική θεωρία τής σχετικότητος) καθώς και τα φαινόμενα της καμπύλωσης τού χωροχρόνου ως απόρροια της ύπαρξης βαρυτικών πεδίων (γενική θεωρία τής σχετικότητος). Η έννοια τής «βαρυτικής ιδιομορφίας» πού είναι τού συρμού ισχυρίζεται ότι το σύμπαν προέρχεται από μία αρχική κατάσταση μάζας απειροστών διαστάσεων με τεράστια πυκνότητα και θερμοκρασία 14 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια πριν.

»Η νεώτερη θεωρία των «χορδών» αποπειράται να εξηγήσει την δομή τού σύμπαντος σε υποατομικό επίπεδο θεωρώντας και την επίδραση τής βαρυτικής δύναμης με την βοήθεια όχι σωματιδίων αλλά δομών με διαστάσεις, των λεγομένων χορδών. Τέλος η θεωρία τού «χάους» ασχολείται με την συμπεριφορά ορισμένων μη γραμμικών συστημάτων και μελετά ντετερμινιστικά συστήματα καθώς και το συγγενές πεδίο της κβαντικής θεωρίας τού χάους.

»Όλες οι ανωτέρω θεωρίες επιχειρούν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο τής ζωής χωρίς καμμία αναφορά ή μάλλον με παγερά άρνηση και αποστροφή στο Υπερούσιο Πρόσωπο τού Παναγίου Θεού και αποδεικνύονται με τον τρόπο αυτό ετεροκίνητα νευρόσπαστα του αρχαίου δαίμονος, τα οποία μεταβάλλουν την επιστήμη από αλήθεια και θάμβος σε πανουργία και διαστροφή, γιατί επιδιώκουν να πείσουν ότι η τάξις, η αρμονία η σκέψις, η τελονομία, η σκοπιμότις και η πρόδηλος σοφία πού διέπει το υλικό Σύμπαν προέρχεται από άλογες και ασυνείδητες μονάδες ύλης πού μάλιστα, όπως ισχυρίζονται, έδρασαν και δρουν με αιτία την τυχαιότητα.

»Σήμερα λοιπόν στην Γενεύη τής Ελβετίας «έξοχα μυαλά» θέλουν να μας καταπείσουν ότι το υποατομικό σωματίδιο μποζόνιο Χίγκς, πού είναι μία ασυνείδητη μονάδα ενέργειας, αν υπάρχει, δημιουργεί, συντονίζει, σχεδιάζει και καταστρώνει τα τρισεκατομμύρια των γαλαξιακών σχηματισμών, τούς σε αυτά υφισταμένους φυσικούς νόμους ώστε μην συγκρούονται μεταξύ τους, την αέναη κίνηση τής συμπαντικής ύλης-μάζης, την οργανική διάπλαση και τη ζωή των ενοργάνων όντων και φυσικά την αρμονία τού υλικού σύμπαντος.

»Αυτό ακόμα το ασυνείδητο σωματίδιο, πού δεν έχει γνώση τού εαυτού του και δεν μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα «τι είσαι;» καταστρώνει και δημιουργεί εκ τού μηδενός συνειδητά όντα όπως ο άνθρωπος, πού έχουν το συνειδέναι, υπερβαίνει το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ ανοργάνου και οργανικής ύλης, τα αγεφύρωτα οργανικά χάσματα μεταξύ όλων των ειδών των γενών των ενοργάνων όντων, το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ τού φυτικού κόσμου και των εμψύχων όντων, το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ τού ανθρώπου και όλων των άλλων ενοργάνων και εμψύχων όντων. Αν αυτή η αντίληψις δεν αποτελεί τον απόλυτο ορισμό τού κρετινισμού, τότε τι συνιστά κρετινισμό;

Γονιδιακή θεραπεία- μια πρόοδος

Επιστήμονες στις Η.Π.Α. ανακάλυψαν μια μέθοδο τροποποίησης του DNA των κυττάρων, χωρίς την ανάγκη χρήσης ιογενών φορέων, πράγμα που αποτελεί κάτι σαν επανάσταση στη γονιδιακή θεραπεία. 

Η γονιδιακή θεραπεία συνίσταται σε παρέμβαση στο γενετικό υλικό (DNA) κυττάρων με σκοπό βελτίωση της λειτουργίας τους. Αυτή η "διόρθωση" μπορεί να γίνει είτε με εισαγωγή υγιών γονιδίων, που αντικαθιστούν εκείνα που πάσχουν, είτε με πρόκληση διακοπής της λειτουργίας άλλων βλαπτικών (πχ λόγω μετάλλαξης) γονιδίων. Οι φορείς αυτών των παρεμβάσεων είναι συνήθως ιοί, οι οποίοι έχουν επεξεργαστεί κατάλληλα, ώστε αφ' ενός να μην είναι παθογόνοι και αφ' ετέρου να φέρουν πάνω τους τα γονίδια, που θα παράξουν εκείνες τις πρωτεΐνες, οι οποίες θα παίξουν το ρόλο του διορθωτή του γενετικού υλικού. Οι ιοί χρησιμοποιούνται κυρίως επειδή έχουν τη δυνατότητα να μπαίνουν εύκολα στα ανθρώπινα κύτταρα.

Είναι γεγονός ότι η γονιδιακή θεραπεία δεν πρόσφερε μέχρι σήμερα τα αναμενόμενα και έχει χρησιμοποιηθεί ελάχιστα ως θεραπευτική μέθοδος. Οι λόγοι είναι πολλοί, επιστημονικοί και τεχνικοί, αλλά ένα μεγάλο εμπόδιο είναι ότι οι ιοί ενσωματώνονται τυχαία μέσα στο γενετικό υλικό του κυττάρου, με αποτέλεσμα μερικές φορές να προκαλούν αναστολή λειτουργίας χρήσιμων γονιδίων, όπως πχ εκείνων που καταστέλλουν την ογκογένεση, με αποτέλεσμα την πρόκληση καρκίνου. Επίσης μερικές φορές τα γονίδια που φέρουν παράγουν πολύ περισσότερη πρωτεΐνη από ότι χρειάζεται με αποτέλεσμα αρνητικό για την ομοιόσταση του κυττάρου.

Η ομάδα επιστημόνων από το Scripps Research Institute ενδιαφέρθηκε για το είδος εκείνο γενετικής θεραπείας που έχει στόχο την κατάργηση της λειτουργίας ενός γονιδίου, η οποία κατάργηση μπορεί να είναι ευεργετική για συγκεκριμένα κύτταρα του ασθενή. Είναι γνωστό πχ ότι ο ιός του AIDS δεν μπορεί να μπεί μέσα στα Τ κύτταρα του ανθρώπου, εάν δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος υποδοχέας. Η παρεμπόδιση της λειτουργίας του γονιδίου που παράγει τον υποδοχέα αυτόν, που ονομάζεται CCR5, μπορεί να καταστήσει τα κύτταρα αυτά ανθεκτικά στον ιό HIV. Οι μέχρι τώρα προσπάθειες γίνονταν στα πλαίσια της συμβατικής γονιδιακής θεραπείας, με την εισαγωγή ενός ιϊκού φορέα, που περιέχει ένα γονίδιο, το οποίο παράγει μια πρωτεΐνη, η οποία κάνει μια τομή στο γενετικό υλικό του γονιδίου του υποδοχέα CCR55, οπότε αυτός δεν παράγεται. 

Επειδή, όπως ήδη ανέφερα, η εισαγωγή ιών στα κύτταρά μας δεν είναι άμοιρη κινδύνων, οι ερευνητές σκέφτηκαν να δοκιμάσουν την απ' ευθείας εισαγωγή στα κύτταρα της πρωτεΐνης, που χρειάζεται, κάτι που μέχρι σήμερα ποτέ δεν ήταν δυνατό, καθώς τα μόρια των πρωτεϊνών δεν μπορούν να διαπεράσουν την κυτταρική μεμβράνη. Φαίνεται όμως ότι το τελευταίο δεν είναι απόλυτο. Κάνοντας κατάλληλες τροποποιήσεις στην πρωτεΐνη, πέτυχαν το "θαύμα" της κατ' ευθείαν εισαγωγής της στα Τ κύτταρα, τα οποία έγιναν ανθεκτικά στον ιό HIV. 

Ένα από τα συμπεράσματα που βγαίνει από τη δουλειά αυτή είναι ότι στην έρευνα είναι καλό μερικές φορές να αμφισβητούμε κάποια "θέσφατα" και να δοκιμάζουμε πράγματα, που οι πολλοί θεωρούν ότι δεν πρόκειται να δουλέψουν.

Αυτή είναι και η μαγεία της πραγματικής έρευνας, την οποία δυστυχώς πολύ λίγοι άνθρωποι -απελπιστικά πολύ λίγοι- στη χώρα μας υπηρετούν.