Τρίτη 2 Ιουνίου 2020

Διαβάζοντας...

Πρόκειται να πεθάνουμε και αυτό μας κάνει να είμαστε οι τυχεροί. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα πεθάνουν ποτέ, επειδή ποτέ δεν πρόκειται να γεννηθούν. Οι άνθρωποι που δυνητικά θα μπορούσαν να είναι εδώ στη θέση μου, αλλά που δεν θα δουν ποτέ το φως της ημέρας ξεπερνούν σε αριθμό τους κόκκους άμμου της Αραβίας. Είναι βέβαιο ότι αυτά τα αγέννητα φαντάσματα περιλαμβάνουν μεγαλύτερους ποιητές από τον Keats και επιστήμονες μεγαλύτερους από τον Νεύτωνα. Αυτό το γνωρίζουμε, επειδή το πλήθος των πιθανών αυτών ανθρώπων που επιτρέπει το DNA μας ξεπερνά κατά ανυπολόγιστο αριθμό αυτό εκείνων που πραγματικά ζουν ή έζησαν. Παρολες αυτές τις εξαιρετικά μικρές πιθανότητες να που είμαστε εδώ εσείς και εγώ μέσα στην ασημαντότητά μας. Εμείς οι λίγοι προνομιούχοι, που κερδίσαμε τη λοτταρία της γέννησης παρά τις πιθανότητες, πως άραγε τολμάμε να γκρινιάζουμε για την αναπόφευκτη επιστροφή μας στην αρχική κατάσταση, απο την οποία η τεράστια πλειοψηφία δεν ξεφύτρωσε ποτέ;

Ο Richard Dawkins από το Υφαίνοντας το Ουράνιο Τόξο.