Πρέπει νομίζω να δώσω μερικές εξηγήσεις για τις "Καθημερινές" διαδρομές, που δεν είναι καθόλου καθημερινές. Ίσως πρέπει να αλλάξω το τίτλο, αλλά δεν νομίζω ότι το πρόβλημα είναι εκεί. Όταν ξεκίνησα αυτό το blog, είχα σκοπό να σχολιάζω αυτά που διαβάζω και μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Και αυτό κάνω. Όπως, όμως, είναι φυσικό, η έφεση για σχόλια σε αυτά που διαβάζω επηρεάζεται από τη δεκτικότητά μου στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Είναι, δηλαδή, μέρες που ότι διαβάζω μου φαίνεται σημαντικό και άλλες που συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Είναι, λοιπόν, καθημερινές οι διαδρομές μου στο διαδίκτυο. Απλά οι περισσότερες από αυτές είναι σιωπηλές...(και καμιά φορά σιωπηρές)*
*Και τα δυο επίθετα, που συχνά χρησιμοποιούνται παράλληλα, ετυμολογούνται από το αρχαίο ουσ. σιωπή.
Σιωπηλός είναι - κυρίως - αυτός που δε μιλάει, που τηρεί σιωπή.
Σιωπηρός είναι αυτός που δηλώνεται ή εκφράζεται με τη σιωπή και, συνεκδοχικά, αυτός που δεν εκφράζεται ρητά, που υπονοείται (π.χ. σιωπηρή διαμαρτυρία, σιωπηρή συμφωνία).
