Το αυτοκίνητό μας μπήκε στην ευθεία μετά τη στροφή. Μπροστά μας φάνηκε ξαφνικά ένα αγριογούρουνο, που διέσχισε γρήγορα το δρόμο. Αμέσως κόψαμε ταχύτητα και σκεφτήκαμε ότι κρίμα που δεν προλάβαμε να το φωτογραφίσουμε. Και τότε ακούστηκε ένας πυροβολισμός και είδαμε έκπληκτοι έναν "άνθρωπο" ούτε 100 μέτρα μακριά μας από την αντίθετη πλευρά του δρόμου από εκείνη που βρίσκονταν το αγριογούρουνο -δηλαδή εμείς ήμαστε σχεδόν ανάμεσα σε εκείνον και το θήραμα- να συνεχίζει να πυροβολεί 2-3 ακόμη φορές!!
Το δύστυχο ζώο (θα θυμόμαστε για καιρό τις κραυγές αγωνίας του) σκοτώθηκε. Εμείς, αυτή τη φορά, τη γλυτώσαμε!
Πότε θα ξεσηκωθούμε όλοι αυτοί που δεν ανήκουμε στη συνωμοταξία των υποτιθέμενων "συνανθρώπων" μας, που λέγονται κυνηγοί, για να σταματήσει αυτό το αισχρό "άθλημα" ή όπως αλλοιώς θέλουν να το λένε; Ποια ευγενικά ιδεώδη άραγε το διακατέχουν και το συντηρούν;
Πρέπει να σημειώσω το θριαμβευτικό τεράστιο χαμόγελο του "ανθρώπου", που έκανε αυτό το εξαιρετικό κατόρθωμα, όταν περάσαμε αγανακτισμένοι δίπλα του βρίζοντάς τον!
Προφανώς δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τη χαρά του! Ευτυχώς.
