Ένα "καλοστεκούμενο" ελληνικό μυθιστόρημα είναι το Μυστικό της Έλλης. Πρόκειται για ένα αρκετά καλογραμμένο αφήγημα, εξαιρετικά μέχρι θάλεγα "ενοχλητικά" σύγχρονο και έντονα ρεαλιστικό.
Μια από τις ικανότητες αυτού του συγγραφέα είναι θαρρώ αυτή η αρμονική συνύπαρξη μιας καθημερινής, σχεδόν "πεζής" ιστορίας, με ένα από παντού αναδυόμενο ρομαντισμό, ένα μείγμα της σκληρής ματιάς της σημερινής ζωής σε μια υποβαθμισμένη αθηναϊκή γειτονιά και της τρυφερότητας που μπορεί ακόμη να υπάρχει στις ψυχές, σε κάποιες έστω απ' αυτές.
Ένα μυστικό αλλιώτικο από τα συνηθισμένα, ανατρεπτικό, ευάλωτο εκεί που παραδοσιακά οφείλει να είναι επτασφράγιστο και αντίθετα σθεναρό εκεί που η ματαιοδοξία μας συνήθως οδηγεί στην παραβίασή του.
Μια ιστορία χωρίς μεγάλες ανατροπές, με μια πορεία σχεδόν προδιαγεγραμμένη, μελαγχολική, που ωστόσο αφήνει στο τέλος μια νότα γλυκιά και αν όχι ακριβώς αισιόδοξη, τουλάχιστον όμως παρηγορητική.
Σίγουρα μια καλή προσπάθεια.
*Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης γεννήθηκε στο Παλαιοχώρι Παγγαίου του νομού Καβάλας το 1956.
