Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Η ιστορία ενός εθνικού ύμνου


Όλοι γνωρίζουμε ότι ο εθνικός ύμνος της Γαλλίας είναι η περίφημη "Μασσαλιώτις" (La Marseillese) και οι περισσότεροι επίσης ίσως θυμόμαστε ότι ήταν το τραγούδι, που συνόδεψε την πορεία του τάγματος των Μαρσεγιέζων, που έκαναν τον Ιούλιο του 1792 τη διαδρομή από το νότο της Γαλλίας, και συγκεκριμένα από τη Μασσαλία μέχρι το Παρίσι, και που το τραγούδησαν μετά στους δρόμους του Παρισιού, που ετοιμάζονταν εκείνες τις μέρες να πολεμήσει με τους Αυστογερμανούς και τους Πρώσσους, εναντίον των οποίων είχε κηρύξει τον πόλεμο η επαναστατημένη Γαλλία. Οι Παριζιάνοι λάτρεψαν το τραγούδι αυτό και σε λίγες μέρες όλοι οι κάτοικοι της πρωτεύουσας το τραγουδούσαν, αυτοί ήταν μάλιστα που του έδωσαν το σχετικό όνομα.

Αυτό που δεν είναι πολύ γνωστό, είναι ότι δημιουργός του τραγουδιού είναι ο Claude-Joseph Rouget de Lisle, ένας λοχαγός από το Στρασβούργο, δηλαδή από την άλλη άκρη, τη βόρεια, της Γαλλίας. Εκεί στο Στρασβούργο είχε γράψει τους στίχους και είχε συνθέσει τη μουσική του έργου αυτού μέσα σε μια νύχτα τον Απρίλιο του 1792. Ο συνθέτης μάλιστα είχε πρωτοτραγουδήσει τη σύνθεσή του στο σπίτι του Δημάρχου του Στρασβούργου (από εκεί ο σχετικός πίνακας)
Αποτελεί το μοναδικό του έργο και τον έκανε αθάνατο, αφού βέβαια έγινε στη συνέχεια το μεγάλο πολεμικό εμβατήριο των Γάλλων επαναστατών και τελικά ο εθνικός ύμνος της Γαλλίας. 

Πως όμως πληροφορήθηκαν για τη σύνθεση οι Μαρσεγιέζοι; Φαίνεται ότι σε μια τελετή που έγινε στη Μασσαλία τον Ιούνιο του 1792 συμμετείχε ένας αντιπρόσωπος από το Μονπελιέ, που έτυχε να έχει μαζί του ένα αντίτυπο της σύνθεσης του Lisle και την τραγούδησε προκαλώντας μεγάλο ενθουσιασμό στο ακροατήριο, το οποίο ήταν σε μεγάλο βαθμό ο πυρήνας των μελλοντικών Μαρσεγιέζων εθελοντών, που το έφεραν στο Παρίσι και από εκεί στη Γαλλία και στον κόσμο ολόκληρο.