Τρίτη 3 Απριλίου 2018

Ναι, το ζήτημα είναι να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ

Του Κώστα Γιαννακίδη, από το protagon.gr


«Το ζήτημα είναι (μόνο) να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ;» αναρωτήθηκε ο Νίκος Μαραντζίδης. «Ναι», είναι μία αυθόρμητη, αλλά και ταυτοχρόνως προφανής απάντηση. Και μετά, αφού φύγει και αφού κάνει γενναία αυτοκριτική, μπορεί, πράγματι, να προσέλθει στο τραπέζι της συζήτησης. Αυτή δεν είναι αντιαριστερή στάση. Είναι στάση απέναντι στο  τρόπο με τον οποίο πολιτεύτηκε και πολιτεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
«Στη Δημοκρατία μαγειρεύεις με ό,τι υλικό έχεις διαθέσιμο», γράφει ο Μαραντζίδης. Καμία αντίρρηση. Όταν, όμως, το υλικό είναι τοξικό, οφείλεις να είσαι προσεκτικός. Μπορείς, βέβαια, να φτιάξεις στομάχι που αντέχει τα πάντα. Να τρως γύψο και να λες ότι καταπίνεις ζάχαρη. Όμως η αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, από όποια πολιτική θέση και αν δίδεται, δεν αφορά μόνο τη μάχη για τις καρέκλες της εξουσίας. Έχει να κάνει με την πολιτική ηθική και αισθητική του κυβερνώντος κόμματος. Με την έπαρση, τη θεσμική ασέβεια και την απουσία αυτοκριτικής.

Και, εντάξει, οι της Νέας Δημοκρατίας θα βάλουν το μαχαίρι στα δόντια, βλέπουν ότι είναι δέκα πόντους μπροστά και κάνουν την τελική έφοδο προς την εξουσία. Η συζήτηση δεν αφορά ούτε αυτούς, ούτε τους ψηφοφόρους τους. Το Κίνημα Αλλαγής για ποιο λόγο να προσέλθει σε μία συζήτηση με τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα τώρα, πριν καταγραφεί το σκορ των εκλογών και το μέγεθος της ήττας του; Για να του υποδεικνύει ο κάθε Σκουρλέτης ποιους να πετάξει και ποιους να κρατήσει; Για να πάρει μερίδιο στις… κυβερνητικές επιτυχίες; Και πώς, αλήθεια, θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι απέναντι σε αυτούς που χρησιμοποίησαν κάθε μέσο πολιτικού καιροσκοπισμού για να σπιλώσουν και μετά να αφαιμάξουν πολιτικά τον χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας;

Ναι, ασφαλώς οι συγκλίσεις είναι υλικό με το οποίο θεμελιώνεται η πρόοδος σε μία κοινωνία. Ωστόσο αδυνατώ να καταλάβω πώς μπαίνεις σε συναινετική κουβέντα με ένα κόμμα που δεν έκανε καν στοιχειώδη αυτοκριτική για την περιπέτεια στην όποια έσυρε τη χώρα δια της «υπερήφανης» διαπραγμάτευσης. Που όχι μόνο δεν ήταν κάθε λέξη του Συντάγματος, αλλά κόντεψε να διαγράψει πολλές από αυτές. Που εξαπάτησε και δίχασε την κοινωνία, υιοθετώντας ρητορική του πιο ακραίου λαϊκισμού. Δηλαδή τι ακριβώς μπορεί να συζητήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ το Κίνημα Αλλαγής; Μία «προοδευτική συνεργασία»; Μα, αυτοί τείνουν να αποδειχθούν δεξιότεροι της ΝΔ!

Συμφωνώ, τα πράγματα για το Κίνημα Αλλαγής δεν είναι απλά. Αν θέλει να επαναπατρίσει ψηφοφόρους από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να εμφανίζεται στο πολιτικό παιχνίδι ως μπαλαντέρ του Μητσοτάκη. Όμως από την άλλη, οι άνθρωποι που πήγαν δύο Κυριακές για να ψηφίσουν τη Φώφη, το έκαναν και για να καταγγείλουν τον Τσίπρα. Εν τέλει, όταν πρόκειται να διαπραγματευτείς το πιάτο σου με έναν ισχυρότερο από σένα, καλύτερα να το κάνεις όταν έχει φάει ξύλο. Για ποιο λόγο, να τον στηρίξεις πριν πέσουν οι γροθιές;