Μια ενδιαφέρουσα μελέτη έδειξε ότι η διάβαση μιας πόρτας οδηγεί στο να ξεχάσουμε ευκολότερα αυτό που θέλαμε να κάνουμε, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο αν αυτό που θέλουμε να κάνουμε δεν μας αναγκάζει να βγούμε από το δωμάτιο ή γενικότερα να αλλάξουμε χώρο.
Ο λόγος είναι ότι το μυαλό έχει την τάση να βάζει τις σκέψεις, επιθυμίες κλπ σε "κουτάκια" και το πέρασμα από ένα χώρο σε ένα άλλο μέσα από μια πόρτα, γίνεται αντιληπτό ως διάβαση ενός ορίου και προκαλεί μια ασυνείδητη "τακτοποίηση" των μέχρι εκείνη τη στιγμή σκέψεων ή προθέσεων, θεωρώντας ότι ανήκουν σε μια άλλη ενότητα.
Νομίζω ότι όλοι μας έχουμε πάθει κάτι παρόμοιο και η λύση είναι να επιστρέψουμε στο χώρο, που ήμαστε πριν, οπότε θυμόμαστε αυτό που είχαμε να κάνουμε.
Και ελπίζουμε αυτή τη φορά να μην το ξεχάσουμε πάλι περνώντας την πόρτα!
Ο λόγος είναι ότι το μυαλό έχει την τάση να βάζει τις σκέψεις, επιθυμίες κλπ σε "κουτάκια" και το πέρασμα από ένα χώρο σε ένα άλλο μέσα από μια πόρτα, γίνεται αντιληπτό ως διάβαση ενός ορίου και προκαλεί μια ασυνείδητη "τακτοποίηση" των μέχρι εκείνη τη στιγμή σκέψεων ή προθέσεων, θεωρώντας ότι ανήκουν σε μια άλλη ενότητα.
Νομίζω ότι όλοι μας έχουμε πάθει κάτι παρόμοιο και η λύση είναι να επιστρέψουμε στο χώρο, που ήμαστε πριν, οπότε θυμόμαστε αυτό που είχαμε να κάνουμε.
Και ελπίζουμε αυτή τη φορά να μην το ξεχάσουμε πάλι περνώντας την πόρτα!
