Mπάνιο στην πισίνα
Γέμισε η πισίνα με κολυμβητές
σώματα δυνατά, αξιέραστα
γλίστρησα ανάμεσά τους για ν΄απολαύσω
το σφρίγος, την αρρενωπή ομορφιά
τα γυμνασμένα μπράτσα, τα ρωμαλέα στήθη
-εγώ που μόνο το πνεύμα ήξερα να τιμώ τόσον καιρό-
κι ένιωσα ξαφνικά να εκστασιάζομαι
μπροστά στο κάλλος ενός εφηβικού κορμιού
στη θέα ενός ξανθού αγοριού
που έπιανε τα μαλλιά του μ΄ένα λαστιχάκι
λίγο πριν χαθεί κάτω απ΄τα ήρεμα νερά.
Σκέφτηκα τότε πως θα ήθελα να επιστρέψω
στα καλοκαίρια της σπαταλημένης νιότης μου
στα μισοφωτισμένα δωμάτια
στα περίκλειστα χρόνια μου
να σκίσω μανιφέστα και γραφές
και περισπούδαστα βιβλία
που ετύρβαζαν περί πολλά και τίποτα δεν μου είπαν
καθώς μια απλή επίσκεψη σε πισίνα της πόλης
έφτασε
για να μου φανερώσει
πόσο πολλά χαθήκανε στο μεταξύ
και πόσο λίγο ζήσαμε στ΄αλήθεια.
Κατερίνα Καριζώνη
Από το Περιοδικό Φρέαρ
