Το δίκιο είναι ζόρικο πολύ της Μάρως Δούκα

Ένα ενδιαφέρον, καλογραμμένο αλλά και αρκετά "δύσκολο" και απαιτητικό βιβλίο της Μάρως Δούκα, που περιστρέφεται γύρω από ένα πραγματικό και όχι ευρύτερα γνωστό γεγονός, δηλαδή το ότι η γερμανική κατοχή στα Χανιά παρατάθηκε πολύ περισσότερο από ότι στην υπόλοιπη Ελλάδα και που μάλιστα για δύο μήνες ήταν ουσιαστικά αγγλογερμανική κατοχή. 

Πίσω από το γεγονός αυτό βρίσκονταν η προσπάθεια να αντιμετωπισθεί ο κίνδυνος που λέγονταν ΕΑΜ και έτσι προέκυψαν οι μηχανορραφίες των ντόπιων συνεργατών με τους Άγγλους και η πρόθυμη συνεργασία των Γερμανών, που είχαν τους δικούς τους λόγους να παραμείνουν όσο γίνεται περισσότερο. Γίνεται μια αρκετά αναλυτική καταγραφή των ιστορικών γεγονότων της εποχής (τόσο που ο τίτλος "μυθιστόρημα" κατά διαστήματα φαντάζει προβληματικός) και μια εξιστόρηση που παλινδρομεί ανάμεσα στο σήμερα της εγγονής και το τότε του παππού της μέσα από τα σημειωματάριά του. Και από κοντά η οικογένειά τους και οι φίλοι τους. Οι σχέσεις τους και οι έρωτές τους. Οι προδοσίες και ο ηρωϊσμός των απλών ανθρώπων. Και μια ατελέσφορη, όπως πάντα, προσπάθεια να βρεθεί που ακριβώς στέκεται το δίκιο.

Γιατί το δίκιο είναι, όντως, ζόρικο πολύ!

Ενδιαφέρουσα Ιδέα: Να στείλουμε όλους τους ηγέτες του κόσμου σε ένα ταξίδι στο διάστημα.

Η ιδέα είναι του Δανού επιστήμονα Kristian von Bengtson και έχει το εξής σκεπτικό: Όλοι οι αστροναύτες, που μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί στο διάστημα μετά την επιστροφή τους μιλούν για την εκπληκτική εμπειρία να δουν τη Γη μας απο "έξω εκεί". Πόσο όμορφη, αλλά και εύθραυστη και μοναχική είναι. Και γυρίζουν άλλοι άνθρωποι. Όλοι ενδιαφέρονται περισσότερο για τη ρύπανση του περιβάλλοντος και κάποιοι γίνονται και ακτιβιστές, αγωνιζόμενοι για να σταματήσει η ανθρωπογενής καταστροφή του πλανήτη μας.

Αυτές τις μέρες γίνεται στη Νότια Αφρική μια ακόμη διάσκεψη για το περιβάλλον, χωρίς όμως να περιμένουμε εντυπωσιακά αποτελέσματα. Και λέει ο δανός επιστήμονας: Μήπως είναι καλύτερα να τους βάλουμε αυτούς όλους τους ηγέτες, που αποφασίζουν για το περιβάλλον, σε ένα διαστημόπλοιο και να τους στείλουμε ένα ταξιδάκι γύρω από τη Γη;

Ίσως, λέει, όταν γυρίσουν θα έχουν γίνει και αυτοί άλλοι άνθρωποι.

Ή μήπως, λέω εγώ,  οι πολιτικοί αποτελούν χαμένη υπόθεση; Χωρίς καμιά ελπίδα αλλαγής;