Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

Ποίηση

Κ Α Θ Ω Σ  Η  Ο Μ Ι Χ Λ Η  Σ Η Μ Α Δ Ι Α  Δ Ε Ν 
Α Φ Η Ν Ε Ι 

του Λέοναρντ Κοέν
Καθώς η ομίχλη σημάδια δεν αφήνει
στο βαθυπράσινο το λόφο πάνω,
έτσι σημάδια δεν αφήνει και το σώμα μου
πάνω σου, ούτε ποτέ θ’ αφήσει.

Όταν γεράκι κι άνεμος συναντηθούν
μετά τι τους απομένει;
Έτσι εσύ κ’ εγώ συναντιόμαστε,
γυρίζουμε ύστερα, αποκοιμιόμαστε μετά.

Καθώς αντέχουν πολλές νύχτες
χωρίς φεγγάρι ή άστρο
έτσι κ’ εμείς θα το υπομείνουμε
αν φύγει ο ένας μας μακριά.

Μετάφραση: Ανδρέας Αγγελάκης