Η ναυμαχία στους Αιγός Ποταμούς
Η ναυμαχία στους Αιγός Ποταμούς μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών το 405 π.Χ. στον Ελλήσποντο ή Δαρδανέλλια ήταν εκείνη που με τη συντριπτική ήττα των πρώτων, σήμανε το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Οι δύο στόλοι συναντήθηκαν στον Ελλήσποντο ή Δαρδανέλλια. Οι Αθηναίοι προκάλεσαν τους Σπαρτιάτες να ναυμαχήσουν, όμως ο αρχηγός των Σπαρτιατών Λύσανδρος δεν ενέδωσε στην πρόκληση ούτε τήν πρώτη φορά ούτε τη δεύτερη. Οι Αθηναίοι κάποια στιγμή αποβιβάστηκαν στη δυτική ακτή των Δαρδανελλίων, στη θέση "Αιγός Ποταμοί" για να προμηθευτούν τα απαραίτητα τρόφιμα. Τότε ο Λύσανδρος βρήκε την ευκαιρία και επιτέθηκε. Συνέλαβε όλα τα αφύλακτα πλοία και παρότι ο Κόνωνας, ο οποίος ήταν αρχηγός του αθηναϊκού στόλου, σήμανε να επιβιβαστούν όλοι οι Αθηναίοι στα καράβια, ήταν πια πολύ αργά. Κατάφεραν να ξεφύγουν μόνο εννιά από τα πλοία των Αθηναίων ενώ όλα τα υπόλοιπα καταλήφθηκαν.
Πολλοί άνδρες κατέφυγαν στα γύρω βουνά, αλλά καταδιώχθηκαν ανηλεώς. Ο Λύσανδρος εκτέλεσε όλους τους Αθηναίους αιχμαλώτους εκτός από τον Αθηναίο στρατηγό Αδείμαντο. Σύμφωνα με άλλους ο Αδείμαντος γλίτωσε επειδή πρόδωσε. Αναφέρεται όμως και η εκδοχή ότι ο Λύσανδρος του χάρισε τη ζωή επειδή σε πρόσφατη σύσκεψη των Αθηναίων ήταν ο πιο διαλλακτικός. Όταν συγκεκριμένα οι άλλοι πρότειναν να κόβονται τα χέρια των αποστατών της Αθηναϊκής Συμμαχίας που πολεμούσαν στο πλευρό των εχθρών τους, ο Αδείμαντος φέρεται να ήταν ο μόνος που καταψήφισε το μέτρο.
Το τέλος της Αχαϊκής Συμπολιτείας
Αν δεν είχαμε χαθεί γρήγορα δεν θα είχαμε σωθεί
Είναι τόσο πλούσια η ελληνική ιστορία και τόσο γεμάτη από διδάγματα! Ποιος όμως άραγε διδάσκεται από αυτά;
Είμαστε στην εποχή του "κύκνειου άσματος" της Αχαϊκής Συμπολιτείας, εκεί στα 146 πχ. λίγο πριν η τελευταία αυτή ελληνική περιοχή υποδουλωθεί και αυτή πλήρως στους Ρωμαίους. Οι στρατηγοί της Συμπολιτείας κηρύσσουν τον πόλεμο ενάντια στην πανίσχυρη Ρώμη και αντιλαμβανόμενοι το μέγεθος της δυσκολίας του εγχειρήματος προχωρούν σε κάποια μέτρα, που για τη γενικά πολύ συντηρητική στην πολιτική της Αχαϊκή Συμπολιτεία, μπορεί να θεωρηθούν επαναστατικά. Χαρίζουν τα χρέη των φτωχών, απελευθερώνουν δούλους και επιβάλλουν έκτακτη εισφορά στους πλούσιους. Η ακαριαία αντίδραση της Ρώμης βέβαια δεν τους επέτρεψε να τα εφαρμόσουν, και η Αχαϊκή Συμπολιτεία διαλύθηκε.
Ποια ήταν λέτε η φράση που κυριαρχούσε τότε ανάμεσα στους εύπορους της Συμπολιτείας;
" Αν δεν είχαμε χαθεί γρήγορα δεν θα είχαμε σωθεί".
Ο χαμός της πατρίδας (αυτή είναι που χάθηκε γρήγορα) έσωσε την κοινωνική τους τάξη!
