Οι νέοι επιστήμονες και το μέλλον

Μια από τις πιο οδυνηρές συνέπειες της κρίσης είναι η μαζική μετανάστευση νέων επιστημόνων της χώρας στο εξωτερικό. Είναι ένα γεγονός που όπως είναι φυσικό έχει επισημανθεί πολλές φορές και που μας γεμίζει μελαγχολία.

Ας το δούμε όμως και από την άλλη πλευρά. Αρκετοί από αυτούς τους νέους επιστήμονες θα γυρίσουν κάποια στιγμή στην Ελλάδα. Πιο ώριμοι, πιο έμπειροι, έχοντας ζήσει και εργαστεί σε περιβάλλοντα υγιέστερα από το δικό μας. 

Αυτοί είναι λογικό να πάρουν κάποτε πάνω τους το μεγάλο έργο της ανασυγκρότησης της χώρας. 

Και αυτή είναι σίγουρα μια αισιόδοξη και ελπιδοφόρα σκέψη και προοπτική.

Μια χρονιά ακόμη φεύγει…

Μια ακόμη χρονιά πορεύεται προς το τέλος της. Μια ακόμη χρονιά κρίσης για τη χώρα μας. 

Πολλοί την είδαν στην αρχή της σαν μια χρονιά ελπίδας, αλλά σίγουρα πολύ λιγότεροι τη βλέπουν τώρα έτσι… 

Μαι ακόμη χρονιά απογοητεύσεων λοιπόν, με την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς να εφαρμόζει την ίδια ακριβώς πολιτική με εκείνη των προηγούμενων κυβερνήσεων, αφού αυτά είναι τα πραγματικά περιθώρια που αφήνει ο σύγχρονος καπιταλισμός. 

Είναι γεγονός ότι όποιοι ζουν σε συνθήκες ασφυκτικών περιορισμών φαντασιώνονται κάποια μεγαλύτερα σύνορα γύρω τους, για να αντέχουν… Αυτές οι φαντασιώσεις στη δική μας περίπτωση ονομάζονται άλλοτε succes story  και άλλοτε παράλληλο πρόγραμμα…

Αυτοί βέβαια που πληρώνουν περισσότερο αυτή την ασφυξία είναι οι νέοι άνθρωποι και μάλιστα οι επιστήμονες, που έχουν κατά χιλιάδες μεταναστεύσει από τη χώρα…

Η Ελλάδα σίγουρα θα επανέλθει κάποια στιγμή στη φυσιολογική ζωή… Μέχρι τότε θέλει πολλή δουλειά από όλους και ιδιαίτερα από τους κυβερνώντες…

Βέβαια τι να ελπίζει κανείς, όταν το ύψιστο πολιτιστικό γεγονός για τα μέλη της κυβέρνησης είναι η παράσταση του Λαζόπουλου; Ή όταν ο πρωθυπουργός σε κάθε ευκαιρία δείχνει την έλλειψη καλλιέργειας με τα τσιτάτα του της παρέας;

Υπάρχουν όμως και εκείνοι οι πολλοί που κάνουν τη δουλειά τους και διατηρούν τη σοβαρότητα και την αξιοπρέπειά τους… Όσο αντέχουν αυτοί υπάρχει ελπίδα….

Ντόμινο παραιτήσεων προέδρων Σ.Ι. πανεπιστημίων

Μια νέα παραίτηση προέδρου Συμβουλίου πανεπιστημίου, του Νίκου Ζούμπου από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, δημοσιοποιήθηκε χθες. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ» υπάρχει δυσαρέσκεια από τα Συμβούλια (Σ.Ι.) και άλλων πανεπιστημίων, καθώς η κυβέρνηση έχει δημοσιοποιήσει το σχέδιό της για αποψίλωση των Σ.Ι. από τις αρμοδιότητές τους.

«Η πρόθεσή μας ήταν να συμβάλουμε στην αναβάθμιση του ρόλου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και όλες μας οι προσπάθειας ήταν προς αυτή την κατεύθυνση, όπως αποδείχτηκε και με τη σύνταξη του Στρατηγικού Σχεδιασμού του ιδρύματος, καθώς και με τις παρεμβάσεις μας για την σύνταξη Οργανισμού και Εσωτερικού Κανονισμού του ιδρύματος και για τη διασφάλιση των υπηρεσιών που παρέχονται» αναφέρει ο κ. Ζούμπος στην επιστολή του, προσθέτοντας ότι «ο νέος υπουργός Παιδείας υποτίθεται ότι εγκαινίασε εθνικό διάλογο για την εκπαίδευση αλλά παράλληλα προωθεί νομοσχέδιο με το οποίο τα Συμβούλια φαίνεται ότι διατηρούνται με ένα καινούργιο γνωμοδοτικό ρόλο. Επειδή η αποστολή των Συμβουλίων κατά την εκλογή μας ήταν εντελώς διαφορετική, θεωρώ ότι δεν μπορώ να συνεχίσω να προσφέρω τις υπηρεσίες μου και ότι θα πρέπει να εκλεγούν άλλα μέλη, τα οποία θα γνωρίζουν εξαρχής το σκοπό τον οποίο θα υπηρετήσουν».

Ο κ. Ζούμπος, εκτός από πρόεδρος Σ.Ι., είχε διατελέσει και πρύτανης (στο Παν. Πατρών). Ως εκ τούτου, γνωρίζει εκ των έσω τις ισορροπίες ανάμεσα στα δύο όργανα, καθώς πολλοί αναφέρουν ότι η δυαρχία που καθιέρωσε ο νόμος 4009/2011 με τη θεσμοθέτηση των Σ.Ι. είχε αρνητικά αποτελέσματα. «Απαραίτητη προϋπόθεση για να λειτουργήσουν τα Συμβούλια ήταν να συσταθούν στα ΑΕΙ Οργανισμοί και Εσωτερικοί Κανονισμοί. Αυτό δεν έγινε, με αποτέλεσμα τα Συμβούλια να μην μπορούν να ασκήσουν ουσιαστικά τις αρμοδιότητές τους. Το σύστημα υπονομεύτηκε από όλους τους υπουργούς από τον Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο και μετά, οι οποίοι δεν στήριξαν ουσιαστικά το Συμβούλιο» ανέφερε χθες στην «Κ» ο κ. Ζούμπος. Ο ίδιος προσθέτει ότι με τον νόμο 4009 οι πρυτάνεις απέκτησαν σημαντικές αρμοδιότητες και εύλογα δεν επιθυμούν ένα άλλο όργανο, όπως το Σ.Ι., να τους ελέγχει. Και άρα αντέδρασαν ως άτομα και διά της ισχυρής Συνόδου Πρυτάνεων. Ισως αυτό να εξηγεί τις κόντρες που παρατηρήθηκαν σε διάφορα ΑΕΙ ανάμεσα σε Σ.Ι. και πρυτάνεις και να δίνει απάντηση σε όσους υποστηρίζουν τα Συμβούλια δεν προσέφεραν.

Άρθρο του Απόστολου Λακασά, από την Καθημερινή

Παραίτηση από τη θέση του Προέδρου του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Βόλος 15 Δεκεμβρίου 2015

ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

ΚΟΙΝ: Υπουργό Παιδείας.Έρευνας και Θρησκευμάτων, κ. Ν. Φίλη

Πρύτανη Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Καθηγητή κ. Γ. Πετράκο

ΘΕΜΑ: Παραίτησή μου από τη θέση Προέδρου του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Αγαπητά Μέλη του Συμβουλίου.

αρχικά θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για την εξαιρετική τιμή που μου κάνατε να με εκλέξετε Πρόεδρο του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Σε όλο το μέχρι σήμερα διάστημα της θητείας μας η συνεργασία μαζί σας ήταν άριστη και δεν θα ξεχάσω ποτέ τη διάθεση για προσφορά με την οποία ξεκινήσαμε όλοι την προσπάθεια αυτή.

Είναι γεγονός, ότι είχαμε να αντιμετωπίσουμε σοβαρότατα προβλήματα, που ξεκινούσαν από τις ασάφειες της νομοθεσίας και την ανύπαρκτη υποστήριξη όλων των Υπουργών Παιδείας προς τα Συμβούλια, αλλά που στη δική μας περίπτωση επιτάθηκαν καθώς αμέσως μετά την εκλογή μας αναγκαστήκαμε να πάρουμε πρωτοβουλίες σε σχέση με το Σχέδιο Αθηνά, αφού υπήρχε κενό ηγεσίας στο Πανεπιστήμιό μας, αλλά και από την υποχρέωσή μας να διατηρήσουμε σε λειτουργία το Ίδρυμα μέσα από δύο εκλογικές διαδικασίες για την ανάδειξη Πρύτανη.

Η δική μας πρόθεση ήταν να συμβάλουμε στην αναβάθμιση του ρόλου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και όλες μας οι προσπάθειες ήταν προς αυτή την κατεύθυνση, όπως αποδείχτηκε και με τη σύνταξη του Στρατηγικού Σχεδιασμού του Ιδρύματος, καθώς και με τις παρεμβάσεις μας για τη σύνταξη Οργανισμού και Εσωτερικού Κανονισμού και για τη διασφάλιση της ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχονται.

Σήμερα με λύπη σας ανακοινώνω, ότι ο δικός μου ρόλος τελειώνει. Έμεινα, όπως και εσείς, όλο αυτό το διάστημα στη θέση μου, παρά την απαξίωση των Συμβουλίων από την Κυβέρνηση από το Φεβρουάριο και μετά. Παρέμεινα ακόμη και μετά την πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση, με την οποία ένας από τους βασικούς λόγους ύπαρξης των Συμβουλίων καταργήθηκε. 

Ο νέος Υπουργός Παιδείας υποτίθεται ότι εγκαινίασε ένα εθνικό διάλογο για την εκπαίδευση στη χώρα μας, αλλά παράλληλα προωθεί ένα νομοσχέδιο με το οποίο τα Συμβούλια φαίνεται ότι διατηρούνται με ένα καινούργιο γνωμοδοτικό ρόλο. 

Επειδή η αποστολή των Συμβουλίων κατά την εκλογή μας ήταν εντελώς διαφορετική, θεωρώ ότι προσωπικά δεν μπορώ να συνεχίσω να προσφέρω τις υπηρεσίες μου και ότι θα πρέπει να εκλεγούν άλλα μέλη, τα οποία θα γνωρίζουν εξ αρχής το σκοπό τον οποίο θα υπηρετήσουν. Με την επιστολή μου αυτή υποβάλλω λοιπόν την παραίτησή μου.

Σας ευχαριστώ και πάλι θερμά. Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας έχει προσωπικό με τεράστιες δυνατότητες και αυτό είναι το γεγονός, που δίνει δικαίωμα στην ελπίδα, παρά τις αντιξοότητες που δημιουργεί συνεχώς η ελληνική πολιτεία.

Με μεγάλη εκτίμηση,

Ν Κ Ζούμπος

Naomi Klein και Αλέξη Τσίπρας: Δύσκολες ερωτήσεις

Η πολύ γνωστή Καναδή συγγραφέας και ακτιβίστρια Naomi Klein τελειώνει το εξαιρετικό βιβλίο της "This Changes Everything", ένα βιβλίο* για την κλιματική αλλαγή που επιφέρουν οι εκπομπές CO2 από τις καύσεις των προϊόντων του άνθρακα, με μια συναισθηματική νότα με έντονο ελληνικό ενδιαφέρον.

Επηρεασμένη και αυτή από τη γοητεία του “διαφορετικού Αλέξη” και αναζητώντας παραδείγματα ηγετών, που θα μπορούσαν να συμβάλουν στο τέλος του σημερινού καπιταλιστικού παραδείγματος, του τόσο καταστροφικού για το μέλλον του πλανήτη, γράφει τα παρακάτω:

“ Ένα χρόνο πριν (δηλαδή το 2013) δειπνούσα με μερικούς καινούργιους φίλους στην Αθήνα. Τους ζήτησα να μου δώσουν μερικές ιδέες για τις ερωτήσεις που θα έπρεπε να κάνω στον Αλέξη Τσίπρα, το νεαρό αρχηγό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα και μια από τις λίγες πηγές ελπίδας σε μια Ευρώπη χτυπημένη από τη λιτότητα.

Κάποιος μου πρότεινε: “Ρώτησέ τον: Η Ιστορία χτύπησε την πόρτα σου, της απάντησες; “

Αυτή είναι μια καλή ερώτηση για όλους εμάς.

Αυτό θα ρώτησε, ίσως, η Naomi Kelin, όταν συνάντησε τον Αλέξη Τσίπρα, τότε που ήταν στην αντιπολίτευση και έμοιαζε να εμπνέει και να δημιουργεί ελπίδες.

Τι θα λέει σήμερα άραγε για εκείνον που σήμερα εφαρμόζει την πιο σκληρή λιτότητα και χαρακτηρίζεται μαζί με τη Marie Lepen, τον Donald Trump και τον Nigel Farage, ως ένας από τους μεγαλύτερους λαϊκιστές του πλανήτη;

Να μια ερώτηση που αξίζει να κάνει κανείς στη Naomi Klein.

* Μόλις τέλειωσα το βιβλίο της, που είναι πραγματικά πολύ καλό και που η βασική του θέση είναι ότι ο σύγχρονος καπιταλιστικός τρόπος ζωής είναι ασύμβατος με τη διατήρηση της ζωής στον πλανήτη.

Το ΕΣΥ σε νέες περιπέτειες (ή μια από τα ίδια)

Του Ανδρέα Πετρουλάκη από την Καθημερινή

Μαστωραίοι

Του Δημήτρη Χαντζόπουλου από την Καθημερινή

Ηλιοβασίλεμα στο Βόλο!

Το σημερινό ηλιοβασίλεμα στο Βόλο