Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010
Χρόνος εργασίας γιατρών και ποιότητα περίθαλψης
Ένα πολύ σοβαρό θέμα, που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια είναι η ανάγκη καθορισμού του μέγιστου συνεχόμενου χρόνου εργασίας των γιατρών. Είναι γεγονός, ότι η υπερβολική κόπωση από την συνεχή εργασία και την έλλειψη ύπνου, μπορεί να οδηγήσουν σε ιατρικά σφάλματα. Είναι όμως επίσης γεγονός ότι το ιατρικό λειτούργημα δεν μπορεί να ασκηθεί όπως περίπου η αλλαγή βάρδιας στο ταμείο του σουπερμάρκετ. Ο ιατρικός όρκος επιβάλλει στο γιατρό να κάνει το καλύτερο δυνατό για τον ασθενή που έχει αναλάβει και επομένως δεν νοείται να αφήσει τη θέση του σε κάποιον άλλο συνάδελφο αν δεν έχει προηγουμένως εξασφαλίσει τη συνέχιση της ορθής νοσηλείας για όλους τους ασθενείς που είχε υπό την επίβλεψή του. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γίνει πλήρης και ουσιαστική ενημέρωση για όλα τα προβλήματα όλων των ασθενών, και αυτό για να γίνει σωστά ΠΑΙΡΝΕΙ ΧΡΟΝΟ! Χρόνο που αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί σημαίνει πρακτικά παραμονή και για το επόμενο ωράριο! Η εμπειρία μου από ένα μεγάλο ελληνικό δημόσιο νοσοκομείο είναι ότι η εφαρμογή του μέτρου έχει δημιουργήσει προβλήματα στη νοσηλεία των ασθενών. Ο γιατρός που παραδίδει μετά την υπηρεσία του αναχωρεί για να ξεκουραστεί. Οι υπηρετούντες όμως γιατροί στα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία είναι στα περισσότερα τμήματα, ιδιαίτερα της επαρχίας, πολύ λιγότεροι από ότι πρέπει. Ποιός λοιπόν αντικαθιστά το γιατρό που φεύγει; Στην ουσία υποχρεώνονται οι υπόλοιποι ήδη ανεπαρκείς σε αριθμό συνάδελφοί του να κάνουν και τη δουλειά του αποχωρήσαντος. Και αν τυχόν υπάρχει εκείνη τη μέρα εκπαιδευτικό μάθημα ο γιατρός που έφυγε να ξεκουραστεί δεν θα το παρακολουθήσει, έστω και αν μπορεί κάποιος την επομένη να σχολιάσει ότι τον είδε την ίδια ώρα στην τράπεζα ή στη λαϊκή.
Αυτή είναι η αδιάψευστη ελληνική πραγματικότητα. Οι άλλες χώρες αντιμετώπισαν το γεγονός του ρεπό των γιατρών μετά την εφημερία με προσλήψεις. Εδώ όχι μόνο δεν έγιναν προσλήψεις, αλλά ακριβώς η αδιαφορία και αδυναμία της πολιτείας οδήγησε σε μακροχρόνιες επισχέσεις εργασίας των γιατρών (αυτό το καταπληκτικό σύστημα κατά το οποίο κοιμάσαι στο σπίτι σου και πληρώνεσαι κανονικά-ελληνικότατο με πατέντα όπως η φέτα!).
Η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία είναι τραγική και ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ. Αν το καταλάβουμε γρήγορα και κάνουμε έναν έντιμο διάλογο με όλα τα χαρτιά στο τραπέζι, μπορεί κάτι να βελτιωθεί. Αλλιώτικα θα εξακολουθήσουν να ανακυκλώνονται τα σημερινά αδιέξοδα, που είναι σε βάρος ασθενών, γιατρών αλλά και του υπόλοιπου προσωπικού των πολύπαθων ελληνικών δημόσιων νοσοκομείων-ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ. Αφού το πελατειακό σύστημα έχει επιτρέψει στην Αθήνα να διατηρεί καλύτερες αριθμητικές σχέσεις γιατρών-ασθενών.
Αυτή είναι η αδιάψευστη ελληνική πραγματικότητα. Οι άλλες χώρες αντιμετώπισαν το γεγονός του ρεπό των γιατρών μετά την εφημερία με προσλήψεις. Εδώ όχι μόνο δεν έγιναν προσλήψεις, αλλά ακριβώς η αδιαφορία και αδυναμία της πολιτείας οδήγησε σε μακροχρόνιες επισχέσεις εργασίας των γιατρών (αυτό το καταπληκτικό σύστημα κατά το οποίο κοιμάσαι στο σπίτι σου και πληρώνεσαι κανονικά-ελληνικότατο με πατέντα όπως η φέτα!).
Η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία είναι τραγική και ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ. Αν το καταλάβουμε γρήγορα και κάνουμε έναν έντιμο διάλογο με όλα τα χαρτιά στο τραπέζι, μπορεί κάτι να βελτιωθεί. Αλλιώτικα θα εξακολουθήσουν να ανακυκλώνονται τα σημερινά αδιέξοδα, που είναι σε βάρος ασθενών, γιατρών αλλά και του υπόλοιπου προσωπικού των πολύπαθων ελληνικών δημόσιων νοσοκομείων-ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ. Αφού το πελατειακό σύστημα έχει επιτρέψει στην Αθήνα να διατηρεί καλύτερες αριθμητικές σχέσεις γιατρών-ασθενών.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)