ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ
Όχι, μου δίνει ευχαρίστηση να σου το ομολογήσω, δεν έχω πια τη δύναμη να ταλαιπωρούμαι άλλο, αυτό που ψάχνω για να τελειώσω τη ζωή μου, είναι μια μικρή γωνιά με ήσυχες έρευνες, που δεν θα μου φέρουν ούτε εχθρούς, ούτε μαθητές, αλλά αυτή τη μέτρια φήμη χωρίς ζήλειες, που με ικανοποιεί και που την έχω μεγάλη ανάγκη. Ανάμεσα σε άλλες ανοησίες, έχω σκεφτεί να μελετήσω την συγκριτική επίδραση της κεντρικής θέρμανσης πάνω στις αιμορροΐδες στις χώρες του Βορρά και του Νότου. Τι θάλεγες γι΄αυτό; Για την υγιεινή; Για τις συνθήκες; Είναι στη μόδα αυτές οι ιστορίες, δεν είναι; Μια τέτοια μελέτη, αν γίνει σωστά και πάρει μάκρος, στο τέλος θα με συμφιλιώσει με την Ακαδημία, είμαι πεπεισμένος, επειδή χρειάζομαι μια πλειοψηφία αυτών των γερόντων, που αυτά τα προβλήματα της θέρμανσης και των αιμορροΐδων δεν μπορούν να τους αφήσουν αδιάφορους. Κοίτα τι έκαναν με τον καρκίνο, που τους αγγίζει!
Από το βιβλίο “Voyage au bout de la nuit” του Louis-Ferdinand Céline, όπου περιγράφει τους καημούς ενός ερευνητή, που η Ακαδημία των Επιστημών της Γαλλίας, έχει απορρίψει τις προηγούμενες προσπάθειές του αν γίνει μέλος της.
