Έχω καιρό να γράψω κάτι, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν γεγονότα που αξίζουν σχολιασμό ή πράγματα που διάβασα και με εντυπωσίασαν. Απλά υπάρχει διακύμανση της διάθεσης για σχολιασμό και “μοίρασμα”.
Ας είναι. Αυτό τον καιρό διαβάζω μεταξύ πολλών άλλων το βιβλίο του Julian Barnes “The Noise of Time”, που αναφέρεται στο μεγάλο Ρώσο συνθέτη Dmitri Shostakovich και τις ταλαιπωρίες που υπέστη από το καθεστώς του Στάλιν.
Σε μια συνέντευξή του ο συγγραφέας λέει για τον συνθέτη:
“Κατά κάποιον τρόπο, όπως τον κατανοώ, εκεί προς το τέλος της ζωής του, ανυπομονεί να πεθάνει, ώστε να υπάρχει μόνο η μουσική του. Έτσι δε θα έχει να κάνει με αυτό το άχαρο πράγμα που λέγεται ζωή, και ακόμη περισσότερο τα φοβερά πράγματα που λέγονται πολιτική και εξουσία. Και η μουσική θα ξεφύγει από τις κοινωνικές συνθήκες που τη γέννησαν.”
