ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ήταν στ΄αλήθεια μια ωραία τελετή
Πολλά στεφάνια και κόσμος φίνος
Σημαντικός θα πρέπει νάταν άνθρωπος
Περγαμηνές και αξιώματα γεμάτος
Πλησίασα να μάθω περισσότερα
Τους επικήδειους ν ακούσω λόγους
Κάτι για την Αντίσταση στα νιάτα του μιλούσανε
Και για τους πανανθρώπινους τους πόθους
Αργότερα τα πράγματα αλλάξανε
Και φάρος τώρα ήταν η πατρίδα
Το δίκιο κι η τιμή έχουν εθνότητα
Έτσι κι εκείνος γύρισε σελίδα
Το σύστημα του έγνεψε με νόημα
Κι αυτός αντάξιό του γίνηκε γρανάζι
Στον μαγικό καθρέφτη κοιταζότανε
Που τον λαγό τον δείχνει για λιοντάρι
Τα χρόνια πέρασαν και οι γενιές αλλάξαν
Δουλειά και οικογένεια, το σπίτι, εξοχικό,
Το “πούσαι νιότη πούδειχνες” σιγόκαιγε
Πικρό νανούρισμα μετά το βραδινό ποτό
Κάποια στιγμή η τελετή τελείωσε
Και άδειασε από κόσμο η πλατεία
Με τίτλους τέλους όπως ταίριαζε
Σε μια πολύ συνηθισμένη ιστορία
