ΡΟΖ ΦΕΓΓΑΡΙ
Θα μείνω πάντα μοναχός και απερίσπαστος
Των μπήτλς ακροατής και του φλαμέγκο
Θα τριγυρνώ στους δρόμους τα χαράματα
Μ’ ένα σκυλί που το φωνάζουν Βέμπο.
Όταν στο διάβα μου βρεθείς μη κοντοστέκεσαι
Και μην αναρωτιέσαι που πηγαίνω
Τα βήματά μου ακολουθώ και παραδίνομαι
Σ αυτό που ο κόσμος λέει πεπρωμένο.
Κι αν κάποιοι θα με πουν αλαφροίσκιωτο
Και στα μελτέμια του μυαλού παρασυρμένο
Τίτλος τιμής είναι αυτά για μένανε
Και στην αχλύ της μνήμης τους προσμένω.
Μ ένα φεγγάρι ροζ για κλεφτοφάναρο
Στα άβατα της σκέψης ταξιδεύω
Και στις σκηνές της μόριας για προσάναμμα
Το στέφανο της δάφνης σας, προσφέρω.
