Ο Βούρκος που μας αξίζει
Βλέπω στο Διαδίκτυο τη χολή και το μίσος για τον αποθανόντα Κώστα Σημίτη και απογοητεύομαι ακόμη μια φορά για το ποιόν του λαού μας. Είμαστε άξιοι της τύχης μας. Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Σημίτη και μας κρατούν κάπως στην επιφάνεια και έξω από τον βούρκο. Προφανώς από τα σχόλια που διαβάζω δεν το αξίζουμε. Ήθελα να ξέρω αυτοί που βρίζουν ασύστολα τον Σημίτη ποιο είδος πολιτικού θα ήθελαν και ποιον θαυμάζουν. Ας τον ονομάσουν επιτέλους!
Προσωπικά πάντως μου έχουν προσφέρει μια σημαντική υπηρεσία. Με έμαθαν να βρίζω επιτυχώς από μέσα μου!
Παραθέτω τη στιγμή μου με τον Κώστα Σημίτη. Και βέβαια με τον Κωστή Στεφανόπουλο, ο οποίος τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, και ήδη γνωστός μου, ως Πατρινός, εκείνη τη στιγμή με "συστήνει" στον τότε Πρωθυπουργό.