Έχω γράψει ένα θεατρικό έργο και έχω σκοπό να το υποβάλω για κρίση, προκειμένου να παιχτεί στους ετήσιους αγώνες. Πρέπει σύμφωνα με τους κανονισμούς να το υποβάλω ως τραγωδία ή κωμωδία και εκεί έχω ένα πρόβλημα απόφασης. Θα ήθελα, λοιπόν, τη βοήθειά σας, αφού σας πω συνοπτικά την υπόθεσή του:
* Κάποια χώρα της Ευρώπης, που η οικονομική της κατάσταση είναι τρισάθλια καταφεύγει στην Ένωση των Ευρωπαϊκών κρατών, της οποία είναι μέλος για οικονομική βοήθεια.
* Η Ευρώπη σε συνεργασία με το ΔΝΤ δίνει τη βοήθεια με επαχθείς για το λαό όρους: μνημόνια, μεσοπροθεσμα, συμβατικές συνθήκες και πάει λέγοντας.
* Η αντιπολίτευση σύσσωμη καταδικάζει αυτές τις συμφωνίες και ο λαός εξεγείρεται και ζητά να φύγει η κυβέρνηση. Το κλίμα, που έχει δημιουργηθεί είναι εξόχως αρνητικό εναντίον των δανειστών της χώρας (που είναι κυρίως η μαμά Ευρώπη και λιγότερο το ΔΝΤ).
* Η μαμά Ευρώπη, δηλαδή ΟΛΟΙ οι ηγέτες της και οι αρμόδιοι οικονομικοί φορείς λένε ότι αυτές οι συμφωνίες και ιδιαίτερα η τελευταία σύμβαση που περιλαμβάνει και γενναίο κούρεμα του χρέους της χώρας είναι ο ΜΟΝΟΣ δρόμος που η ίδια -η Ευρώπη- επιθυμεί να ακολουθήσει η χώρα.
* Μπροστά στη σκληρή αντίδραση των κομμάτων και του λαού ο πρωθυπουργός της χώρας ζητά να γίνει δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο ίδιος ο λαός εάν επιθυμεί την εφαρμογή της συμφωνίας για το κούρεμα και τα λοιπά. Σημειωτέον ότι δεν θυμήθηκε βέβαια να ρωτήσει το λαό στις προηγούμενες συμφωνίες που έκλεισε για το θέμα.
* Η αντιπολίτευση, αλλά και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος σηκώνουν επανάσταση με την αναγγελία του δημοψηφίσματος και προτείνουν αντί αυτού εκλογές, για δύο κυρίως λόγους: α) μπορεί με το δημοψήφισμα να κινδυνεύσει η χώρα (αν ψηφίσει όχι ο λαός) να φύγει από τους κόλπους της μαμάς Ευρώπης (που σύσσωμη η αντιπολίτευση τη στηλιτεύει όλο αυτό τον καιρό) και β) η αβεβαιότητα που θα δημιουργηθεί μέχρι να γίνει το δημοψήφισμα βάζει σε κίνδυνο την επάρατη (κατά την αντιπολίτευση) σύμβαση που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση.
* Προτείνουν αντί αυτού εκλογές, οι οποίες κατά την άποψή τους δεν θα δημιουργήσουν ούτε αβεβαιότητα, αλλά ούτε κίνδυνο εξόδου από τη μαμά Ευρώπη. Θυμίζω ότι όλη η αντιπολίτευση αντιδρά έντονα στις συμφωνίες, που έχει κάνει η κυβέρνηση με τη μαμά Ευρώπη, η οποία μαμά Ευρώπη έχει πει σε όλους τους τόνους, ότι άλλος τρόπος βοήθειας δεν υπάρχει. Μετά τις εκλογές, που προφανώς δεν θα γίνουν με διαδικασία express μέσα σε ένα σαββατοκύριακο, με ένα μαγικό τρόπο το ή τα κόμματα που θα κυβερνήσουν προφανώς θα δεχτούν αυτές τις συμφωνίες -μονόδρομο κατά την Ευρώπη και η χώρα θα είναι μες την καλή χαρά αγκαλιά με τη μαμά Ευρώπη! Άρα δεν κινδυνεύει η θέση μας και οι επαχθείς συμφωνίες. Ουφ, ησύχασα!
Αν μπερδευτήκατε με την πλοκή φταίει βέβαια η διαβολεμένη μου φαντασία, αφού τέτοια πράγματα δεν μπορεί να συμβαίνουν στην εποχή μας, αλλά κια σε καμιά εποχή και σε καμιά χώρα.
Σας παρακαλώ, λοιπόν, λιγοστοί αγαπητοί μου αναγνώστες, πέστε μου: ως τι πρέπει να υποβάλω το θεατρικό μου έργο, ως τραγωδία ή ως κωμωδία; Πέστε μου γρήγορα, επειδή ο χρόνος τρέχει και μπορεί να πρέπει να προσθέσω και άλλα παράλογα πράγματα στην πλοκή και τότε το έργο σας θα είναι ακόμη δυσκολότερο!
