ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Ο Δικαστής Douglas παρατήρησε κάποτε, ότι “οτιδήποτε κι αν είναι η αισχρολογία, δεν μπορεί να υπολογιστεί ως έγκλημα και μπορεί να οριοθετηθεί μόνον ως αμαρτία. Ως αμαρτία υπάρχει μόνο στα μυαλά ορισμένων και όχι άλλων και είναι εντελώς πολύ υποκειμενική για να έχει νομικές συνέπειες.” Κατά την άποψή του, η προσπάθεια να λογοκριθεί σωστά αυτό που είναι σεξουαλικά απρεπές είναι πέρα από τη σοφία και την κατανόηση των ηθικών κοινωνιών, της αστυνομίας, των υπευθύνων των ταχυδρομείων, των ιερέων, των ενόρκων και των δικαστών-συμπεριλαμβανομένων και των εννέα σοφών νομικών που κάθονται στα υψηλότερα έδρανα στη χώρα (των μελών του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ). “Με όλο το σεβασμό,” έγραψε στους συναδέλφους του Ανωτάτου Δικαστηρίου, “δεν ξέρω καμιά ομάδα ανθρώπων στη χώρα λιγότερο αρμόδια πρώτον, να καταλάβει τι είναι η αισχρολογία όταν τη δει, και δεύτερον, να σχηματίσει οποιαδήποτε μελετημένη κρίση για το ποιος θα είναι ο επιβλαβής ή ευεργετικός αντίκτυπος μιας συγκεκριμένης δημοσίευσης στα μυαλά νέων ή γερόντων.
Αναφορά από το βιβλίο “Thy Neighbor's Wife” του Gay Talese, που αφορά τα χρόνια της μεγάλης λογοκρισίας του τύπου στις ΗΠΑ.
