Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Η αξιοπιστία των αναμνήσεων


Μια ακόμη μελέτη αποδεικνύει το "ευμετάβλητον" της μνήμης μας! Έχει ήδη αναφερθεί ότι η ανάκληση γεγονότων του παρελθόντος οδηγεί σε μικρές διαστρεβλώσεις και αυτό έχει βέβαια ως αποτέλεσμα τελικά την αλλοίωση της αρχικής ανάμνησης. 
Αυτό έχει μικρή σημασία ίσως όταν προσπαθούμε να θυμηθούμε που είχαμε φάει εκείνο το εξαιρετικό επιδόρπιο ή εάν η αγαπημένη μας ομάδα είχε νικήσει με 1-0 ή 2-0 πριν 35 χρόνια. Τι γίνεται όμως στις περιπτώσεις που είμαστε οι μοναδικοί μάρτυρες ενός εγκλήματος και καλούμαστε να αναγνωρίσουμε τον δράστη; 
Μια ομάδα ερευνητών μελέτησε ακριβώς αυτό το φαινόμενο.  Έδειξαν σε μια ομάδα ανθρώπων βίντεο από ληστείες και στη συνέχεια εικόνες από τους υποτιθέμενους δράστες. Και διαπίστωσαν για πολλοστή φορά ότι πολύ συχνά η μνήμη μας απατά. Αυτό. όμως, που ήταν ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον ήταν ότι όσο περισσότερο χρόνο είχαν οι εξεταζόμενοι στη διάθεσή τους τόσο περισσότερα λάθη έκαναν! Όταν αντίθετα τους έδιναν μόνο 2 δευτερόλεπτα να αποφασίσουν η πιθανότητα να επιλέξουν το σωστό ένοχο αύξανε εντυπωσιακά!
Η αιτία; Σύμφωνα με τη θεωρία των ερευνητών, οι αναμνήσεις που έχουν αφήσει τα ισχυρότερα ίχνη προσεγγίζονται από τη διαδικασία ανάκλησης γρηγορότερα από τις πιο αδύνατες, που έχουν τροποποιηθεί στη συνέχεια, με αποτέλεσμα οι πρώτες μας επιλογές ως προς την ανάμνηση ενός γεγονότος να είναι συνήθως και οι ακριβέστερες.
Λάθος, λοιπόν, η συμβουλή "πάρε το χρόνο σου πριν απαντήσεις". Καλύτερα να λέμε στους μάρτυρες: "κύτταξε και πες μας αμέσως τι θυμάσαι!"