Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Αυτά που έρχονται!


Είναι πλέον βέβαιο ότι βαδίζουμε ολοταχώς για μια μετωπική σύγκρουση των κυβερνώντων με την κοινωνία. 
Τα νέα μέτρα είναι άδικα και αποτελούν την πιο τραγική ομολογία της πλήρους χρεωκοπίας της χώρας. Όσοι λένε ότι αποτελούν ένδειξη αποτυχίας της μέχρι τώρα οικονομικής πολιτικής που υπαγορεύει η τρόικα κάνουν βέβαια πολά μεγάλο λάθος, αφού αυτός ακριβώς ήταν ο στόχος αυτής της πολιτικής. 
Η Ελλάδα πρέπει να γονατίσει και να παίξει εκείνο το ρόλο που άλλοι έχουν προκαθορίσει για αυτήν. Δηλαδή του υπάκουου, φτηνού, βαλκανικού εταίρου, που σε μερικά χρόνια θα αξιοποιηθεί οικονομικά από τους προηγμένους και ισχυρούς αυτού του κόσμου.
Μπορεί να μας οδήγησαν εκεί τα δικά μας λάθη, αλλά αυτή τη στιγμή η συνταγή ανταποκρίνεται απόλυτα στις ανάγκες των δανειστών μας.
Οι κυβερνήτες μας ανίκανοι και δουλοπρεπείς, πανικόβλητοι από τη διαπίστωση της κατάστασης στην οποία με δική τους ευθύνη έχει περιέλθει η χώρα, έχουν κυριολεκτικά παγιδευτεί και ακολουθούν πιστά τις εντολές αυτών που κρατούν το μαστίγιο. 
Η αντιπολίτευση γνωρίζει επίσης ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη, ότι η όποια εναλλακτική λύση που τυχόν θα πρότεινε δεν θα έχει καλύτερο τελικό αποτέλεσμα, αλλά βέβαια δεν παύει να παίζει το μόνο παιχνίδι που γνωρίζει. Αμφισβήτηση της κυβέρνησης, πρόσκληση σε κοινωνική αντίδραση και αναταραχή.
Τι θα βγει από όλα αυτά; Πολλή δυστυχία και πιθανή παραμονή στο ευρώ με το σενάριο της κυβέρνησης. Πολλή δυστυχία και αίμα και βέβαιη έξοδος από το ευρώ με το σενάριο της αντιπολίτευσης. 
Το αν το δεύτερο σενάριο προσφέρει ως μπόνους κάτι που μερικοί ονομάζουν "εθνική αξιοπρέπεια" ας μου επιτρέψετε να το αμφισβητήσω. Επειδή αυτή έχει χαθεί ήδη και μόνο όσοι είναι αθεράπευτα εθνικιστές δεν το καταλαβαίνουν.

Πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Είμαστε όλοι μας θεατές σε ένα θέατρο παραλόγου, όπου όλοι όσοι είναι πάνω στη σκηνή μας λένε ψέμματα, επειδή είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να τους κρατήσει εκεί. Αν πουν έστω και μισή αλήθεια ο ρόλος τους καταργείται! Κάποτε όμως το έργο θα τελειώσει και θα πρέπει να πέσει η αυλαία. Οι μισοί από τους πρωταγωνιστές ελπίζουν ότι θα βρουν ένα τρόπο να φύγουν στα κρυφά και οι άλλοι μισοί ότι θα ανεβεί ο όχλος στη σκηνή και έτσι θα μοιραστούν τις ευθύνες. Και ίσως νοιώσουν για λίγο και ήρωες.
Μέχρι να έλθει η ώρα του τελικού απολογισμού. Που θα είναι το ίδιο αμείλικτος για όλους. Επειδή ΟΛΟΙ έχουν τις ευθύνες τους για αυτό που ζούμε σήμερα.

Ας είμαστε έτοιμοι, λοιπόν. Αυτά που έρχονται είναι τα χειρότερα. Και ας ελπίσουμε ότι θα βρούμε μετά την ολοκλήρωση της καταστροφής !το κουράγιο για μια καινούργια αρχή.