του Σταύρου Θεοδωράκη από το Protagon.gr
Η χώρα λοιπόν βρήκε προορισμό. Θα διαλευκάνει τι έγινε με την λίστα Λαγκάρντ. Αυτή την στιγμή καταθέτουν οι υπάλληλοι Παπακωνσταντίνου. Στην συνέχεια θα έχουμε τους υπαλλήλους Βενιζέλου (νομίζω έχει μεγαλύτερο ρόστερ). Μετά τους υπαλλήλους Γιώργου Παπανδρέου και αμέσως μετά τους υπαλλήλους Λουκά Παπαδήμου. Ο Παναγιώτης Πικραμένος προς το παρόν την γλυτώνει. Με τους υπαλλήλους θα βγάλουμε την βαρυχειμωνιά και μετά θα έρθουν οι συγγενείς. Παραλλήλως θα ακροασθούμε τους πρώην και νυν γραμματείς ΣΔΟΕ, φορολογικών και τελωνειακών θεμάτων, πληροφοριακών συστημάτων καθώς και τους διοικητές της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και της ΕΥΠ (μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η ΕΥΠ έφερε πρώτη το 2010 την «λίστα» στην Ελλάδα).
Προσοχή: η κουβέντα δεν αφορά ποιοι έχουν λεφτά στην HSB (ή είχαν μέχρι το 2007– για να είμαστε ακριβείς) και πόσα από αυτά είναι μαύρα και αφορολόγητα – αυτή είναι κουβέντα που κάνουν οι καρμίρηδες Γερμανοί, Ιταλοί, Ισπανοί, Γάλλοι, Βρετανοί και Αμερικάνοι, που νοιάζονται για διαφυγόντες φόρους - εδώ εμείς είμαστε πολιτικά ζώα και ως τέτοια συμπεριφερόμαστε. Το θέμα λοιπόν είναι «ποιοι ήξεραν για την λίστα και γιατί δεν την αξιοποίησαν». Αυτό και μόνο αυτό, συζητούν τα κανάλια, οι εφημερίδες, το ίντερνετ, η Βουλή, τα κόμματα, το ΣΔΟΕ, η εισαγγελία. Το γεγονός ότι σήμερα όλοι ξέρουμε για την λίστα και δεν την αξιοποιούμε παρά μόνο συζητούμε γι' αυτούς που δεν την αξιοποίησαν, είναι μια μικρή λεπτομέρεια που κάποια στιγμή θα προστεθεί στο ιατρικό ιστορικό του έλληνα ασθενή.
Θέλω να κάνουμε μια στάση και να το σκεφθούμε. Ο Χερβέ Φαλτσιάνι υπάλληλος της HSBC Γενεύης υποκλέπτει το 2007 τις καρτέλες δεκάδων χιλιάδων μεγαλοκαταθετών. Προσπαθεί να τις πουλήσει σε λιβανέζικη τράπεζα, μπαίνουν στην μέση όμως οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ και αποκτούν τις καρτέλες. Τα «ονόματα» χαρίζονται από τους ισραηλινούς στους Γάλλους – κάποιοι θα σου πουν ότι αγοράζονται από τους Γάλλους – και σύντομα όλοι οι «δυτικοί» υπουργοί Οικονομικών αποκτούν και από μια λίστα πελατών της HSBC Γενεύης (οι Γερμανοί την αγοράζουν δημοσίως και επισήμως). Η Κριστίν Λαγκάρντ αποφασίζει να δωρίσει τις καρτέλες με τα ελληνικά ονόματα στην Ελλάδα (προφανώς για να μας… διχάσει). Τα υπόλοιπα σας είναι γνωστά. Την λίστα την παίρνουμε πρώτη φορά το 2010 (μέσω ΕΥΠ – είπαμε), δεύτερη φορά το 2012 (με τρεις απεσταλμένους του Στουρνάρα), αλλά σε κάθε περίπτωση οι 2062 έλληνες μεγαλοκαταθέτες δεν έχουν κανένα λόγο να ανησυχούν. Αν ήταν Γάλλοι, Ισπανοί, Αμερικανοί, Βρετανοί, Ιταλοί ή Γερμανοί θα είχαν υποχρεωθεί να πληρώσουν τα μισά τους λεφτά στο κράτος (αν δεν μπορούσαν να αποδείξουν ότι είχαν πληρώσει φόρους πριν τα στείλουν στην HSBC) εδώ μπορούν να συνεχίζουν να αλλάζουν κανάλια. Άλλωστε κάποιοι λαοί ενδιαφέρονται για το ταμείο (οι καρμίρηδες – είπαμε), κάποιοι άλλοι για το θέαμα.
Προσοχή: η κουβέντα δεν αφορά ποιοι έχουν λεφτά στην HSB (ή είχαν μέχρι το 2007– για να είμαστε ακριβείς) και πόσα από αυτά είναι μαύρα και αφορολόγητα – αυτή είναι κουβέντα που κάνουν οι καρμίρηδες Γερμανοί, Ιταλοί, Ισπανοί, Γάλλοι, Βρετανοί και Αμερικάνοι, που νοιάζονται για διαφυγόντες φόρους - εδώ εμείς είμαστε πολιτικά ζώα και ως τέτοια συμπεριφερόμαστε. Το θέμα λοιπόν είναι «ποιοι ήξεραν για την λίστα και γιατί δεν την αξιοποίησαν». Αυτό και μόνο αυτό, συζητούν τα κανάλια, οι εφημερίδες, το ίντερνετ, η Βουλή, τα κόμματα, το ΣΔΟΕ, η εισαγγελία. Το γεγονός ότι σήμερα όλοι ξέρουμε για την λίστα και δεν την αξιοποιούμε παρά μόνο συζητούμε γι' αυτούς που δεν την αξιοποίησαν, είναι μια μικρή λεπτομέρεια που κάποια στιγμή θα προστεθεί στο ιατρικό ιστορικό του έλληνα ασθενή.
Θέλω να κάνουμε μια στάση και να το σκεφθούμε. Ο Χερβέ Φαλτσιάνι υπάλληλος της HSBC Γενεύης υποκλέπτει το 2007 τις καρτέλες δεκάδων χιλιάδων μεγαλοκαταθετών. Προσπαθεί να τις πουλήσει σε λιβανέζικη τράπεζα, μπαίνουν στην μέση όμως οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ και αποκτούν τις καρτέλες. Τα «ονόματα» χαρίζονται από τους ισραηλινούς στους Γάλλους – κάποιοι θα σου πουν ότι αγοράζονται από τους Γάλλους – και σύντομα όλοι οι «δυτικοί» υπουργοί Οικονομικών αποκτούν και από μια λίστα πελατών της HSBC Γενεύης (οι Γερμανοί την αγοράζουν δημοσίως και επισήμως). Η Κριστίν Λαγκάρντ αποφασίζει να δωρίσει τις καρτέλες με τα ελληνικά ονόματα στην Ελλάδα (προφανώς για να μας… διχάσει). Τα υπόλοιπα σας είναι γνωστά. Την λίστα την παίρνουμε πρώτη φορά το 2010 (μέσω ΕΥΠ – είπαμε), δεύτερη φορά το 2012 (με τρεις απεσταλμένους του Στουρνάρα), αλλά σε κάθε περίπτωση οι 2062 έλληνες μεγαλοκαταθέτες δεν έχουν κανένα λόγο να ανησυχούν. Αν ήταν Γάλλοι, Ισπανοί, Αμερικανοί, Βρετανοί, Ιταλοί ή Γερμανοί θα είχαν υποχρεωθεί να πληρώσουν τα μισά τους λεφτά στο κράτος (αν δεν μπορούσαν να αποδείξουν ότι είχαν πληρώσει φόρους πριν τα στείλουν στην HSBC) εδώ μπορούν να συνεχίζουν να αλλάζουν κανάλια. Άλλωστε κάποιοι λαοί ενδιαφέρονται για το ταμείο (οι καρμίρηδες – είπαμε), κάποιοι άλλοι για το θέαμα.
Προφανώς συμφωνώ με τη βασική φιλοσοφία του άρθρου, γι' αυτό άλλωστε το αναδημοσιεύω. Θα προσθέσω μόνον ότι κανείς στις χώρες που αναφέρονται παραπάνω -και μάλιστα υπέυθυνος δημόσιος λειτουργός- δεν νομίζω ότι θα σκέφτονταν να "βάλει χέρι" στη λίστα πριν την χρησιμοποιήσει. Και δεν λέω ότι αυτός που το έκανε είναι με απόλυτη βεβαιότητα ο "δακτυλοδεικτούμενος" από όλους.
