Σκέψεις ενός φυλακισμένου (από τους πρώην συντρόφους του) επαναστάτη:
Η παλιά αρρώστια, σκέφτηκε. Οι επαναστάτες δεν πρέπει να σκέφτονται μέσα από τα μυαλά των άλλων.
Ή μήπως όχι; Μήπως οφείλουν να σκέφτονται έτσι;
Πως μπορεί κάποιος να αλλάξει τον κόσμο, εάν ταυτίζεται με τον καθένα;
Πως αλλιώς μπορεί να τον αλλάξει;
Αυτός που κατανοεί και συγχωρεί, που θα βρει ένα κίνητρο για να δράσει;
Κι αν όχι, που άραγε θα το βρει;
Arthur Koestler “Darkness at Noon” (Το Μηδέν και το Άπειρο)
