Ένα ενδιαφέρον, καλογραμμένο αλλά και αρκετά "δύσκολο" και απαιτητικό βιβλίο της Μάρως Δούκα, που περιστρέφεται γύρω από ένα πραγματικό και όχι ευρύτερα γνωστό γεγονός, δηλαδή το ότι η γερμανική κατοχή στα Χανιά παρατάθηκε πολύ περισσότερο από ότι στην υπόλοιπη Ελλάδα και που μάλιστα για δύο μήνες ήταν ουσιαστικά αγγλογερμανική κατοχή.
Πίσω από το γεγονός αυτό βρίσκονταν η προσπάθεια να αντιμετωπισθεί ο κίνδυνος που λέγονταν ΕΑΜ και έτσι προέκυψαν οι μηχανορραφίες των ντόπιων συνεργατών με τους Άγγλους και η πρόθυμη συνεργασία των Γερμανών, που είχαν τους δικούς τους λόγους να παραμείνουν όσο γίνεται περισσότερο. Γίνεται μια αρκετά αναλυτική καταγραφή των ιστορικών γεγονότων της εποχής (τόσο που ο τίτλος "μυθιστόρημα" κατά διαστήματα φαντάζει προβληματικός) και μια εξιστόρηση που παλινδρομεί ανάμεσα στο σήμερα της εγγονής και το τότε του παππού της μέσα από τα σημειωματάριά του. Και από κοντά η οικογένειά τους και οι φίλοι τους. Οι σχέσεις τους και οι έρωτές τους. Οι προδοσίες και ο ηρωϊσμός των απλών ανθρώπων. Και μια ατελέσφορη, όπως πάντα, προσπάθεια να βρεθεί που ακριβώς στέκεται το δίκιο.
Γιατί το δίκιο είναι, όντως, ζόρικο πολύ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου