ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΦΥΕΙΣ
Ο Friedrich Nietzsche θα μπορούσε να περιγράφει τα πιο θαυμάσια από τα τραγούδια του Strauss όταν εγραφε: “ Οι αριστοτέχνες της πρώτης γραμμής μπορεί να αναγνωριστούν από το παρακάτω χαρακτηριστικό: σε όλα τα μεγάλα και μικρά ζητήματα ξέρουν με απόλυτη βεβαιότητα πώς να βρουν το τέλος, είτε πρόκειται για το τέλος μιας μελωδίας είτε μιας σκέψης, είτε είναι η πέμπτη πράξη μιας τραγωδίας ή το τέλος μιας πολιτικής δράσης. Οι καλύτεροι από εκείνους (τους αριστοτέχνες) της δεύτερης γραμμής γίνονται ανήσυχοι προς το τέλος. Δεν βουτάνε στη θάλασσα με μια περήφανη και μετρημένη ηρεμία, όπως ας πούμε το κάνουν τα βουνά κοντά στο Πορτοφίνο- όπου ο κόλπος της Γένοβας ταγουδάει τη μελωδία του μέχρι το τέλος”.
Από το βιβλίο “The Rest is Noise: Listening to the Twentieth Century” του Alex Ross.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου