ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΠΙΝΕΛΑ
Στα απομνημονεύματά της “Winter Season” η Toni Bentley* εύχεται να μπορούσε να διαγράψει τις ίδιες της τις ανάγκες και λαχτάρες, ώστε να μπορέσει να διοχετεύσει καλύτερα το όραμα του Balanchine. “Είναι κρίμα που χρειάζεται εκατό άτομα για εργαλεία του αντί για πινέλα”, γράφει, την ώρα που οι συνάδελφοί της διαπραγματεύονται τα συμβόλαιά τους. Τι θα συνέβαινε εάν οι βούρτσες του van Gogh αρνούνταν κάποια μέρα να τις χρησιμοποιήσει, επειδή ήθελαν καλύτερες συνθήκες εργασίας;”
*Η Toni Bentley ήταν μια χορεύτρια και μαθήτρια του διάσημου Balanchine.
Από το βιβλίο “Don't Think, Dear” της Alice Robb, που ήταν κι αυτή μαθήτρια του μεγάλου χορευτή Balanchine και περιγράφει τις εμπειρίες καταπίεσης που έζησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου