Ποίηση

Η συνάντηση 

Παλιές ιστορίες, 

το χθες⋅

η άνοιξη που φουντώνει⋅

το πέταγμα των χελιδονιών⋅

η θάλασσα.

Βρεθήκαμε ξανά,

βεβαιώνοντας το σήμερα

στην ανθρώπινη ύπαρξή μας.

***

και ότι είπαμε 

άφησε ξανά το αποτύπωμα 

στην άμμο που παίζαμε⋅

στα όνειρα, που αφήσαμε 

να μας παρασύρουν

***

ο χρόνος⋅

εικόνες στα μάτια μας,

που αρνούνται να σβήσουν

στη φύση, που χάνεται,

για να ξαναγεννηθεί.

Το έγραψε ένας ξάδερφος, ο Β.Π. μετά τη συνάντησή μας σε ένα παραλιακό κέντρο, όπου πηγαίναμε παιδιά, στην Αύρα του Αναύρου.