Μπροστά στην κάμερα

Παραθέτω ένα άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη, από το Protagon.gr. Προφανώς συνυπογράφω.

Το βράδυ της Κυριακής ένα συνεργείο της δημόσιας τηλεόρασης πήγε στο Μαξίμου, προκειμένου να μεταφέρει στους τηλεοπτικούς δέκτες μας το διάγγελμα του πρωθυπουργού με το οποίο θα «έχριζε» τον Δημήτρη Αβραμόπουλο αρχηγό του κράτους. Όμως στο Μαξίμου πήγε και ο Π. Λαφαζάνης. Το συνεργείο έφυγε χωρίς να στήσει κάμερα και το μόνο που μάθαμε από τον πρωθυπουργό είναι ότι βρήκε 525 κρατικά ευρώ και τα επέστρεψε.

Μετά τη ρήξη στο Eurogroup ο πρωθυπουργός είναι υποχρεωμένος να φωνάξει πάλι το συνεργείο στο γραφείο του. Και οφείλει, κοιτάζοντάς μας όλους στα μάτια, να εξηγήσει απλά και καθαρά ποιες είναι οι προοπτικές, οι απειλές και οι εναλλακτικές λύσεις που έχει μπροστά της η χώρα. Και φυσικά ποιο είναι το πρόγραμμα και το πλαίσιο που ο ίδιος προτείνει. Οι δανειστές μας έδωσαν διορία τεσσάρων ημερών προκειμένου να ζητήσουμε παράταση του ισχύοντος προγράμματος. Μέχρι στιγμής, είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση απορρίπτει αυτήν την επιλογή, έχοντας τη συμπαράσταση της κοινής γνώμης. Το είπε, άλλωστε, ο Π. Καμμένος: «δεν θα ζητήσουμε παράταση, η Ελλάδα δεν εκβιάζεται». Η Ελλάδα ίσως παραγγείλει και μαχητικά για να απαντήσει στους εκβιασμούς, αλλά το θέμα μας δεν είναι, ακόμα, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας. Ο λόγος τώρα ανήκει στον πρωθυπουργό. Ο κ. Τσίπρας πρέπει να μιλήσει με σενάρια, όχι με συνθήματα. Να απευθυνθεί στη λογική, όχι στο λαϊκό συναίσθημα. Ναι, η Ελλάδα δεν εκβιάζει και δεν εκβιάζεται. Πρέπει, όμως, να μάθουμε τι θα συμβεί έτσι και οι άλλοι αποφασίσουν να την εκβιάσουν. Με αριθμούς, με σαφές πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο.

Την Κυριακή χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στις πλατείες ζητώντας μια ανάσα αξιοπρέπειας. Σωστό. Επικοινωνιακά αυτές οι συγκεντρώσεις είναι η καλύτερη μέθοδος για να προβάλλουμε την τραγωδία μας στην κοινή γνωμη των δανειστών μας. Όμως δεν είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους έχουν σαφή εικόνα των δεδομένων. Έχω, δε, την αίσθηση ότι για ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης, το πρόβλημά μας δεν έχει να κάνει με λεφτά, αλλά με προθέσεις. Σε μία ιδανική αφήγηση, που χωράει σε μαντινάδα, ο Βαρουφάκης χτυπάει τη γροθιά στο τραπέζι, η κυβέρνηση υψώνει το τείχος της σθεναρής άρνησης και οι άλλοι υποχωρούν. Όλα δείχνουν ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης κάνει συχνά λόγο συχνά για «αίμα, δάκρυα και αξιοπρέπεια», στο πλαίσιο μιας στρατηγικής διαπραγμάτευσης. Αν η πορεία μας, λοιπόν, βρίσκεται πάνω στον οδικό του χάρτη, τότε καλό είναι να ζητήσει από τον πολιτικό του προϊστάμενο ένα ειλικρινές διάγγελμα μπροστά στην κάμερα. Η κυβέρνηση θα επιβεβαιώσει την αποφασιστικότητά της και οι στιγμές θα επενδυθούν με το δράμα που τους αξίζει. Ο λαός, άλλωστε, είναι σοφός.