Από το πείραμα Μέρκελ στο πείραμα Τσίπρα

Η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο της ευρωπαϊκής πολιτικής της λιτότητας, έγραψαν και ξανάγραψαν έλληνες και ξένοι αναλυτές. 

Πειραματόζωο σε ένα πείραμα που όπως φαίνεται έχει αποτύχει. Αν και κάποιοι από τους "ερευνητές" που τα εμπνεύστηκαν εξακολουθούν να επιμένουν στην εφαρμογή του. Δεν έχει λένε ακόμη πεθάνει εντελώς το πειραματόζωο.

Και τώρα; Η ανερχόμενη πολιτική δύναμη της χώρας μας καταγγέλει το πείραμα και διακηρύσσει τον βίαιο τερματισμό του!

Σωστά θα μου πείτε. Σημασία, όμως έχει: Με ποιο τρόπο; Μα πολύ απλά με ένα νέο πείραμα!

Με την εξαιρετικά φιλόδοξη αλλά δυστυχώς ουτοπική ιδέα ότι μπορεί να γίνει η Ελλάδα μπροστάρης σε μια ριζική ανατροπή του σκηνικού σε ολόκληρη την Ευρώπη, για να μην πω στον πλανήτη!

Μια ουσιαστικά πτωχευμένη χώρα, βαθιά διχασμένη, όπως οι πρόσφατες εκλογές απέδειξαν, με πολιτικές ηγεσίες ανάξιες και με ψηφοφόρους που ψηφίζουν με σαφώς αυτοκαταστροφικά αντανακλαστικά παρασυρμένοι από τυχοδιώκτες και τζογαδόρους πολιτικούς, θα σηκώσει το ανάστημά της και θα κατασπαράξει τον συντηρητικό ευρωπαϊκό λέοντα με τον τρομερό βρυχηθμό του μυός. 

Το έχω ξαναπεί ότι μας αρέσει εμάς τους Έλληνες ο μύθος του περιούσιου λαού. Οι ξένοι για δικούς τους λόγους καλλιεργούν συχνά αυτή την ψευδαίσθηση, την τόσο αθώα και χρήσιμη για εκείνους και την τόσο καταστροφική για μας, που ζούμε σε αυτή τη χώρα. 

Τόσο καταστροφική, που ολόκληρα κόμματα στήνονται πρόχειρα πάνω στην ιδεολογία του αθάνατου ελληνισμού και πιάνουν ποσοστά-ρεκόρ με μερικές εβδομάδες ζωής, έτσι χωρίς πρόγραμμα, αλλά με πολλές κορώνες όλων των ειδών!

Άλλοι περνούν από την αφάνεια και τις καταλήψεις σχολείων και πανεπιστημίων στην απόλυτη αλαζονεία των πολλαπλών και ετερόκλητων συνιστωσών του ρεάλιτι σώου του διαγωνισμού εκφοράς της μεγαλύτερης κοτσάνας. 

Και βαδίζουμε ολοταχώς προς τις νέες εκλογές. Ως συνειδητά πειραματόζωα θα ψηφίσουμε με τα δύο μας χέρια τη συμμετοχή μας στο νέο πείραμα. Χωρίς να αναλογιζόμαστε τις πιθανότητες που υπάρχουν για να το αντέξουμε.

Με τα παραπάνω δεν συνηγορώ υπέρ των κομμάτων του μνημονίου, όπως θα σκεφτούν μερικοί. Απλά δεν έχω την αφέλεια να πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι το κέντρο του κόσμου και θα αναγκάσει όλη την υφήλιο να χορέψει ζεϊμπέκικο. Προτείνω να αρχίσουμε να κάνουμε εντατικά μαθήματα του βαλς του αποχαιρετισμού. Ως έτοιμοι από καιρό, ας το χορέψουμε τουλάχιστο με χάρη...