Καβάφης: Η Πόλις

Η Πόλις

Είπες· «Θα πάγω σ' άλλη γή, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα,

Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.

Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·

κ' είν' η καρδιά μου -- σαν νεκρός -- θαμένη.

Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμό αυτόν θα μένει.

Οπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω

ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,

που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα».

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.

Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς

τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·

και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.

Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -- μη ελπίζεις --

δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.

Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ

στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γή την χάλασες.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1910) 

Χωρίς σχόλια.....

Ρήσεις

Είμαστε αναλογικά όντα, που ζουν σε ένα ψηφιακό κόσμο και αντιμετωπίζουν ένα κβαντικό μέλλον.

Neil Turok, φυσικός.

Στουρναρότριχες

Εξέπληξε τους πάντες χθες στο Γραφείο του ο Υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας, καθώς επέστρεψε από τις ολίγοήμερες διακοπές του με πλουσίαν κόμην, τουλάχιστον για τα δικά του δεδομένα.

Είναι ενδιαφέρον το σχετικό παρασκήνιο, καθώς αξιόπιστες πηγές επιβεβαιώνουν ότι το ραντεβού που είχε κλειστεί με τον κουρέα του ακυρώθηκε μετά τηλεφώνημα του ομολόγου του Γερμανού Υπουργού κ. Σόϊμπλε.

Ο κ. Στουρνάρας μάλιστα ακούστηκε να λέει στις γραμματείς του "Θα πρέπει να με συνηθίσετε έτσι μέχρι τις γερμανικές εκλογές".

Μπαχαλεξικά

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένη πηγή, η μη έκδοση εισέτι ανακοίνωσης από τον ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την πρόσφατη δήλωση του Προέδρου Πούτιν, ότι η Ελλάδα είναι προβληματική χώρα για επενδύσεις, δεν οφείλεται στη διαφωνία των κυρίων συνιστωσών σε ότι αφορά το περιεχόμενο-εάν δηλαδή η ανακοίνωση θα είναι συγχαρητήρια ή καταγγελτική- αλλά στην πλήρη διάσταση απόψεων για το αν θα πρέπει να αποκληθεί ο Πρόεδρος Πούτιν "σύντροφος", όπως ήθελε η μία πλευρά ή "μίστερ", όπως επέμενε η άλλη.

Μπαξές Στόρι

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες προκειμένου να ενισχυθεί η κινητικότητα και να ανοίξουν κανονικά τα σχολεία πριν τα Χριστούγεννα, αποφασίστηκε το μέτρο της μείωσης του ΦΠΑ στο 13% να επεκταθεί και στους πλειστηριασμούς της τελευταίας κατοικίας.

Μουσική Πρόταση: Aziza Mustafa Zadeh

Aziza Mustafa Zadeh, μια ιδιόρρυθμη καλλιτέχνις από το Αζερμπαιτζάν, που ζει στη Γερμανία. Παίζει ένα κράμα τζαζ και παραδοσιακής μουσικής της χώρας της, αλλά με πολλές επιδράσεις από κλασσική μουσική, καθώς και πάρα πολλούς αυτοσχεδιασμούς.

Εδώ στο έργο "Ladies Of Azerbaijan"

Σίγουρα κάτι διαφορετικό!

Απόψεις του Oswald Spengler για τον κλασσικό ελληνικό πολιτισμό

Oswald Spengler (1880-1936): Γερμανός ιστορικός και φιλόσοφος της Ιστορίας. Συγγραφέας του περίφημου βιβλίου "Η παρακμή της Δύσης"

"Ο κλασσικός ελληνικός πολιτισμός δεν είχε καθόλου συνείδηση του χρόνου και της ιστορικότητας. Δεν υπήρχε αντίληψη ενός παγκόσμιου ιστορικού γίγνεσθαι. Επίσης δεν είχε καθόλου τάση αναζήτησης του εσωτερικού εαυτού, η εσωστρέφεια ήταν άγνωστη οντότητα. Υπήρχε μόνο το παρόν, η ακριβής ώρα και η χρονολογία δεν είχαν σημασία και ενδιαφέρον. Υπήρχε ενδιαφέρον για το Μύθο και όχι για την Ιστορία! Γιαυτό και η λατρεία για τον Όμηρο, που όμως δεν τους ώθησε ποτέ να αναζητήσουν ιστορικά τεκμήρια.

Παρόμοιος πολιτισμός κατά τον συγγραφέα ήταν ο Ινδικός. Αντίθετοι, που έδιναν δηλαδή μεγάλη σημασία στην ιστορικότητα και το χρόνο ήταν ο Αιγυπτιακός, ο Βαβυλωνιακός και ο Κινέζικος.

Ο Δυτικός πολιτισμός είναι ο κατ' εξοχήν πολιτισμός της αντίληψης μιας παγκόσμιας ιστορίας, της μεγάλης σημασίας του χρόνου και της χρονολογίας. Είναι ο πολιτισμός της εσωτερικής αναζήτησης και της εσωστρέφειας."

Μουσική Πρόταση: Δεν κλαίω γι' αυτά που μου' χεις πάρει

Ένα τραγούδι σε δύο εκτελέσεις. Μια παλιά με τον Καλογιάννη και τη Μαρινέλλα, που μου αρέσει πολύ, αλλά και μια καινούργια από την εξαιρετική  Δάφνη Λέμπερου. 

Και βέβαια στίχοι Γιάννη Ρίτσου και μουσική του πολύ καλού και πρόωρα χαμένου Κϋπριου Μάριου Τόκα.

Δεν κλαίω γι' αυτά που μου' χεις πάρει

Σε βρήκα για μια νύχτα μόνη
και πότε θα σε ξαναβρώ,
η θύμησή σου με σταυρώνει
σ' έναν κατάφωτο σταυρό,
η θύμησή σου με σταυρώνει
σ' έναν κατάφωτο σταυρό.

Δεν κλαίω γι' αυτά που μου 'χεις πάρει
γι' αυτά που μου 'χεις αρνηθεί
μου 'χεις χαρίσει ένα φεγγάρι
γαλάζιο, ανείπωτο, βαθύ.
Δεν κλαίω γι' αυτά που μου 'χεις πάρει.

Στη τρυφερή σου την παλάμη
κουρνιάζουν τα χρυσά πουλιά
ποιαν αμαρτία να 'χω κάνει
και μου 'χουν λείψει τα φιλιά,
ποιαν αμαρτία να 'χω κάνει
και μου 'χουν λείψει τα φιλιά.

Δεν κλαίω γι' αυτά που μου 'χεις πάρει
γι' αυτά που μου 'χεις αρνηθεί,
μου 'χεις χαρίσει ένα φεγγάρι
γαλάζιο, ανείπωτο, βαθύ.
Δεν κλαίω για αυτά που μου 'χεις πάρει.

Στρες και καρδιαγγειακά επεισόδια

Το ότι το καθημερινό στρες έχει δυσμενή επίδραση στο καρδιαγγειακό σύστημα είναι γνωστό και όλοι οι γιατροί συμβουλεύουν ότι πρέπει να ζούμε περισσότερο "χαλαρά" προκειμένου να αποφύγουμε τα προβλήματα με τα στεφανιαία και τα εγκεφαλικά αγγεία μας.

Μια νέα, όμως, μελέτη, έδωσε μια νέα διάσταση. Χωρίς να απορρίπτει τη σημασία του ίδιου του στρες, απέδειξε ότι αυτοί που είναι περισσότερο επιρρεπείς σε αγγειακά επεισόδια είναι εκείνοι που θεωρούν ότι το στρες τους κάνει κακό. Όσοι πιστεύουν ότι το στρες δεν παίζει ιδιαίτερα αρνητικό ρόλο στην υγεία τους εμφανίζουν μικρότερη συχνότητα καρδιαγγειακών επεισοδίων.

Είναι πιθανό λένε οι ερευνητές, που η εργασία τους δημοσιεύτηκε στο European Heart Journal, να είναι περισσότερο επιβλαβής και από το ίδιο το στρες, η ιδέα που έχουμε για το πόσο κακό μας κάνει το στρες. 

Το στρες για το στρες, λοιπόν. Να ο παράγοντας κινδύνου που πρέπει να πολεμήσουμε!

Εκτός αν το στρες που θα δημιουργηθεί προκειμένου να αποφύγουμε το στρες για το στρες έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Αυτό, όμως, θέλει μια άλλη μελέτη.

Λόγια του (κυνικού) μεσοπολεμικού Βερολίνου

Ο Έρωτας είναι η ανόητη υπερεκτίμηση της ελάχιστης υφιστάμενης διαφοράς ανάμεσα σε δύο σεξουαλικά αντικείμενα.

Μουσική Πρόταση: Samuel Barber - Adagio for Strings, op. 11 by Leonard Bernstein

Οι Απροσάρμοστοι

Σας είδα που γελάγατε στο βάθος

Αιώνια απροσάρμοστοι και κυνικοί

Την ώρα που όλοι χειροκροτούσαν

Του Αρχηγού τη θεσπέσια ρητορεία

Και τις προάλλες πάλι

Μονάχα εσείς δεν σηκωθήκατε

όταν ο Μέγας Ιεράρχης

ήρθε να μας ευλογήσει

Και δεν έχω καμιάν αμφιβολία

Ότι το βράδυ στο καπηλειό

Δεν θα αφήνετε τίποτα όρθιο

Ούτε ιερό, ούτε όσιο

Σας ξέρω εσάς

Παραφυάδες του κορμού της ζωής

Ρυάκια που ξεστρατίσατε

Ανεμώνες στο βράχο

Ναι, σας ξέρω...

Είσαστε σεις που δεν θα πέσετε

Όταν θα έρθει ο χαλασμός

Εσείς που θα γεννήσετε

Εκείνο που θα μείνει...

Μουσική Πρόταση: Του Έρωτα η Μάχη

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Η ΜΑΧΗ / Τραγούδι: ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΣΕΡΤΟΣ
Μουσική: ΝΟΤΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ / Στίχοι: ΚΩΣΤΑΣ ΦΑΣΟΥΛΑΣ
Β' φωνή: ΝΤΕΝΙΑ ΚΟΥΡΟΥΣΗ
Από τον δίσκο «ΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΙΣ ΚΑΤΑΠΑΚΤΕΣ»

Η μαγεία του Jorge Luis Borges (1899-1986)

Είναι ο μαέστρος των σύντομων ιστοριών. Μέσα σε λίγες σελίδες μπορεί να σκιτσάρει την πιο απίθανη πλοκή και να περάσει τα μηνύματά του. Σχεδόν πάντα με ένα στοιχείο "υπερφυσικό", χωρίς όμως θρησκευτικές αποχρώσεις, με εξαιρετική γνώση της Ιστορίας και με εντυπωσιακή αντίληψη της ανθρώπινης φύσης και των παθών της. Και με τρομερή ικανότητα πρόβλεψης μελλοντικών επιστημονικών ανακαλύψεων, όχι με τον προφανή, έκδηλο τρόπο του Ιουλίου Βερν, αλλά με μια μέθοδο που απαιτεί την ενεργό συμμετοχή του αναγνώστη...

Παίρνω για παράδειγμα μια από τις όχι πολύ γνωστές ιστορίες του, 'Το Θέμα του Προδότη και του Ήρωα". Ο δισέγγονος ενός μεγάλου επαναστάτη, που όλη η χώρα τον τιμά, αποφασίζει να ψάξει περισσότερο τον τρόπο του θανάτου του, που έχει αφήσει όντως πολλές σκοτεινές πτυχές, αφού ποτέ δεν αποκαλύφθηκε ο δράστης. Δεν θα μπω στις λεπτομέρεις της αναζήτησης, που έχει πολλά στοιχεία αναφορών στην παγκόσμια ιστορία και τον Shakespeare, καθώς και μερικές ιδιοφυείς σκέψεις για τη δυνατότητα της Λογοτεχνίας να επηρεάσει την Ιστορία (και όχι το προφανές αντίστροφο).

Η ουσία της ιστορίας, λοιπόν, όπως την αποκάλυψε η εμπεριστατωμένη και σχολαστική έρευνα του δισέγγονου. Ο μεγάλος επαναστάτης είχε αγαπηθεί από όλη τη χώρα και η ώρα της τελικής επικράτησης είναι κοντά. Σε μια συνάντηση όμως των ηγετών μπαίνει η σοβαρή υποψία ότι ένας από τα στελέχη είναι προδότης. Ο ίδιος ο μεγάλος επαναστάτης, ο αρχηγός, αναθέτει σε έναν από τους πιο έμπιστους ανθρώπους του να βρουν τον προδότη. Στην επόμενη συνάντηση η υποψία επιβεβαιώνεται. Υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία, ότι ο προδότης είναι ο ίδιος ο αρχηγός, ο μεγάλος επαναστάτης! 

Βεβαίως ο θάνατος ως τιμωρία είναι επιβεβλημένος. Πρέπει όμως να αμαυρωθεί η επανάσταση και η μέχρι τώρα πορεία του αρχηγού; Ο έμπιστος άνθρωπος προτείνει μια άλλη λύση, μια υποδειγματική σκηνοθεσία, που όλοι ακόμη και ο προδότης αποδέχονται. Μετά από μια κορύφωση από μέρους του επαναστατικών ενεργειών και εμπνευσμένων λόγων, θα εκτελεστεί, υποτίθεται από τους εχθρούς, μέσα σε ένα θέατρο, σε μια στιγμή μεγάλης του δόξας. Και στη συνέχεια θα ηρωοποιηθεί και θα γίνει το αιώνιο ίνδαλμα της επανάστασης και του λαού του. Όπως και έγινε. 

Ο δισέγγονος, που όταν ξεκίνησε την έρευνά του, είχε σκοπό να γράψει την βιογραφία του μεγάλου επαναστάτη και να λύσει το αίνιγμα του θανάτου του, έγραψε έναν ακόμη διθύραμβο για τον λαϊκό ήρωα, το ίνδαλμα τόσων γενεών, αφήνοντας βέβαια απ' έξω τα τελικά γεγονότα. 

Και καταλήγει ο Borges: Και αυτό ακόμη το γεγονός, της ιστορίας που τελικά έγραψε ο δισέγγονος, είχε προβλεφθεί στο σενάριο, που ο έμπιστος σκηνοθέτης είχε με τόση μαεστρία ετοιμάσει...

Η πινακίδα

Μια πινακίδα στην Αμαλιάπολη.
Σύγχυση ή αντίθετα επίγνωση της πραγματικότητα και άρα επιχειρηματικό πνεύμα;
Δηλαδή κρέατα για τους Έλληνες και fruits για τους ξένους;

Υπάρχει όμως και μια πινακίδα που σπάει κάθε ρεκόρ απόδοσης νοήματος στην αγγλική γλώσσα: Από ένα βενζινάδικο στο δρόμο Αντιρρίου-Ναυπάκτου, πριν πολλά χρόνια.

Μουσική Πρόταση: Chris Spheeris Aria

Ο Χρήστος Σφυρής (Chris Spheeris) είναι ένας σπουδαίος Ελληνοαμερικανός συνθέτης, που στη χώρα μας σίγουρα δεν είναι όσο θάπρεπε γνωστός. Εδώ ένα από τα ωραία του κομμάτια.

ΟΙ ΕΛΕΓΚΤΕΣ

ΟΙ Ελεγκτές δεν είναι πια εδώ

Τους είδαν λέει να κλείνουν τα κομπιούτερς

και να μαζεύουν τα χαρτιά τους.

Συνάχτηκαν τότε όλοι οι αγανακτισμένοι

μόλις είπε τα νέα ο Εξαγγελάτος.

Ήταν εκεί και ο Γαμαντώνης  

με το τσιρότο στο κεφάλι, 

αλλά κι ο Αλεξαρχαντινός 

αντάμα με τους Αντιπολείς

και όλους τους Χαβαλευτές.

Πολύς ο ψίθυρος κι ο στεναγμός

δεν θα περάσει τέτοια προσβολή

πως είναι δυνατόν να φεύγουν

τώρα που ρίξαμε τον ΦΠΑ;

Ανάστατη όλη η πρωτεύουσα

και η περιφέρεια δεν πάει πίσω

πως άραγε θα ζήσουμε χωρίς τους Ελεγκτές;

Οι άνθρωποι αυτοί ήταν η μόνη λύση!

ΣΗΜ. ΚΑΦΑΒΗΣ

Μουσική Πρόταση: East of The Sun and West of The Moon

Ένα πολύ παλιό τραγούδι με πολλές και καταπληκτικές εκτελέσεις. Ανάμεσά τους αυτές του Frank Sinatra, της Billy Holiday, Sara Vaughan, Ella Fitzgerland, κλπ. Μια από τις πρώτες ήταν του Tom Coakley από το 1935.

Το έχει γράψει ο Brooks Bowman και η πρώτη εκτέλεση ήταν του 1934.

Εδώ δύο εκτελέσεις, μια πρόσφατη και ζωντανή, από την Καναδή Diana Krall και μια από τις παλιές που μου άρεσε περισσότερο, αυτή από την αξεπέραστη Sara Vaughan.

Οι στίχοι

East of the sun and west of the moon,

We'll build a dream house of love, dear.

Near to the sun in the day

near to the moon at night,

We'll live in a lovely way, dear

Living on love and pale moonlight.

Just you and I, forever and a day,

Love will not die, we'll keep it that way,

Up among the stars we'll find

A harmony of life to a lovely tune,

East of the sun and west of the moon, dear,

East of the sun and west of the moon.

Μουσική Πρόταση: Schumann: Romances for Oboe and Piano

Oboe: Albrecht Mayer

Piano: Hélène Grimaud 

Μια κάποια (θυμωμένη) εξήγηση...

Να βάλουμε λίγο τα πράγματα στη θέση τους.

Το φαινόμενο Χρυσή Αυγή δεν είναι καθόλου ανεξήγητο και ούτε θα εξαφανιστεί εύκολα. Θα χρειαστεί κάτι πολύ θεαματικό, είτε θετικό είτε αρνητικό. Στη δεύτερη περίπτωση θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε "δραματικό" με την ελληνική έννοια του όρου.Μην ξεχνάμε ότι το  "δραματικός¨ στα εισαγμένα από τη δύση ελληνικά έχει τόσο τη θετική, όσο και την αρνητική έννοια, κάτι με το οποίο προσωπικά δεν συμφωνώ.

Η Χρυσή Αυγή, λοιπόν. Πρωταρχικός λόγος για την άνοδό της υπήρξε σίγουρα το βρώμικο και κυρίως -επιμένω σε αυτό- ανίκανο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Η δική μου γνώμη είναι ότι δεν έχουμε περισσότερους αναλογικά διεφθαρμένους πολιτικούς, από ότι πχ η υπόλοιπη Ευρώπη. Οι ανίκανοι όμως μας περισσεύουν!

Η τρομερή απαξίωση του κρατούντος πολιτικού σκηνικού όταν έφτασε η κρίση ήταν η ευκαιρία που περίμεναν οι φασίστες. Και την εκμεταλλεύτηκαν με τον καλύτερο για εκείνους τρόπο. Είχαν άλλωστε εξαιρετική βιβλιογραφία για να τη χρησιμοποιήσουν. 

Παρένθεση: Πόσες φορές στα χρόνια πριν την κρίση τα κόμματα της Αριστεράς προειδοποίησαν ότι η πολιτική του ανεξέλεγκτου δανεισμού θα οδηγήσει τη χώρα σε οικονομικό αδιέξοδο; Πόσες φορές διαμαρτυρήθηκαν για τις απαράδεκτες απαιτήσεις των συνδικαλιστών σε όλους τους τομείς, που ζητούσαν περισσότερο κυβερνητικό χρήμα, πχ για ανύπαρκτες υπερωρίες, τραβηγμένες από τα μαλλιά παροχές, επιδόματα τύπου βραβείου Γκίννες κλπ... ΚΑΜΙΑ! Το αντίθετο συνέβαινε. Ήταν οι πρωτοπόροι αυτών των απαιτήσεων.

Ας γυρίσουμε όμως στο φαινόμενο της Χρυσής Αυγής. Που εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο την απαξίωση του πολιτικού κόσμου. Και πήρε ένα μερίδιο σημαντικό της ψήφου διαμαρτυρίας. 

Μετά όμως ήρθε η νέα άνοδός της! Αυτή οφείλεται πλέον αποκλειστικά στην πολιτική του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη γνώμη μου. Η καθημερινή προβολή δηλώσεων περί προδοτών, πουλημένων, κλεφτών, προσκυνημένων, υπαλλήλων της Τρόικας και τόσων άλλων δίχως φειδώ χαρακτηρισμών ρίχνει καντάρια νερό στο μύλο της φασιστικής παρέας. Είναι γνωστό ότι ο Έλληνας ψηφοφόρος ψηφίζει σε μεγάλο βαθμό συναισθηματικά, άρα θα προτιμήσει εκείνους που τον βοηθούν να εκφράσει με πιο αυθεντικό τρόπο τον θυμό του. 

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πριν την κρίση ένα κόμμα του  20% η πολιτική αυτή της επίθεσης στα άλλα κόμματα του δημοκρατικού φάσματος θα είχε νόημα και θα τον είχε φέρει ήδη στην εξουσία. Όταν όμως είσαι ένα κόμμα του 4%, που συγκυριακά έφτασες στο 26-28% δεν ελέγχεις τον κύριο όγκο των ψηφοφόρων σου. Το μόνο που πετυχαίνεις κατηγορώντας συνέχεια τα άλλα δημοκρατικά κόμματα είναι να στρέφεις τον κόσμο ενάντιά τους, αλλά όχι αναγκαστικά προς εσένα. Θα πάνε εκεί που θα τους οδηγήσει ο θυμός, που σε ένα μεγάλο ποσοστό εσύ ο ίδιος καλλιεργείς. Και ο θυμός δεν μπορεί να οδηγήσει σε λογικές αποφάσεις. Αντίθετα οδηγεί ευκολότερα σε εκείνους έχουν κάνει εφτά διδακτορικά στο πως να τον εκφράζουν και που επίσης δεν κάνουν ανοίγματα στα άλλα κέντρα εξουσίας εν όψει μελλοντικής διακυβέρνσης κύριε Τσίπρα. Δηλαδή οδηγεί στη Χρυσή Αυγή!

Είναι σίγουρο ότι αυτή την παρενέργεια την έχουν καταλάβει ο Τσίπρας και οι του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν όμως παγιδευτεί στην αδιέξοδη αυτή πολιτική τους. Έχουν θεοποιήσει την εντυπωσιακή άνοδό τους και εμμένουν σε αυτά που τους οδήγησαν μέχρις εκεί. Δεν είχαν όμως αντιληφτεί ότι όλον αυτόν τον καιρό είχαν και συνοδηγό στην ανοδική τους πορεία. Ένα συνοδηγό αδίστακτο, που ήδη καμαρώνει για τις ταχύτητες που αναπτύσσει και που σε κάποια στροφή θα ρίξει και αυτούς, όπως και όλη τη χώρα στον τοίχο!

Μουσική Πρόταση: Still Got The Blues

Σε ζωντανή μετάδοση με τον μεγάλο Gary Moore (1952-2011).

Τι είναι Φιλοσοφία;

Ο ορισμός της Φιλοσοφίας, κατά τον Daniel Dennett:  Φιλοσοφία είναι αυτό που κάνεις, όταν δεν γνωρίζεις ακόμη ποιος είναι οι σωστές ερωτήσεις, που πρέπει να κάνεις.

Εννοεί προφανώς, ότι όταν γνωρίζεις τις σωστές ερωτήσεις, τότε αυτό που κάνεις λέγεται αλλοιώς, λέγεται Επιστήμη!

Round House της Louise Erdrich

Ένα ακόμη βιβλίο, μετά το Casual Vacancy της J.K. Rowling, που διάβασα προσφατα και όπου τα παιδιά ή μάλλον οι έφηβοι εμπλέκονται και πρωταγωνιστούν άθελά τους σε περιπέτειες για μεγάλους. Μέσα σε ένα εντελώς ιδιόρυθμο σκηνικό,σε μια από τις κλειστές ινδιάνικες κοινότητες των Η.Π.Α., ο 13 χρονος Τζόε βιώνει ένα συγκλονιστικό γεγονός, το βιασμό της μητέρας του. Για τον επόμενο χρόνο η ζωή του δεν μπορεί πια να μείνει η ίδια. Καθώς μπαίνει στη δύσκολη εφηβεία και ζει την αναπτυσσόμενη σεξουαλικότητά του περισσότερο μέσα από φαντασιώσεις γύρω από την εντυπωσιακή σύντροφο του θείου του, αλλά και τα πρώτα του ξεστρατίσματα με τους φίλους του, αρχίζει να διαμορφώνει ένα σχέδιο αρχικά αποκάλυψης του δράστη και στη συνέχεια εκδίκησης.

Η ιστορία διανθίζεται από ενδιαφέροντα στοιχεία γύρω από τις παραδόσεις των γηγενών αμερικανών, ενώ είναι έκδηλη παράλληλα η αδικία που βιώνουν με τη μεταχείριση που τους έχει επιφυλάξει η αμερικάνικη κοινωνία.

Το βιβλίο είναι ενδιαφέρον, αν και γίνεται αργόσυρτο κατά διαστήματα, ενώ περιγράφει αρκετά καλά τους κύριους χαρακτήρες. Κάποιοι φαινομενικά δευτερευοντες χαρακτήρες, όπως ο πρώην πεζοναύτης ιερέας, η θεία Σόνια και δυο ηλικιωμένοι συγγενείς, προσφέρουν κάποιες από τις καλύτερες στιγμές της ιστορίας. Στα σχετικά αδύνατα σημεία νομίζω ότι είναι η μη επαρκής αιτιολόγηση των κινήτρων, αλλά και η μη σημαντική ανάπτυξη των άλλων σημαντικών γεγονότων, που συνδέονται με το βιασμό. Η συγγραφέας προτίμησε να  επικεντρωθεί κυρίως στις επιπτώσεις του γεγονότος στη στενή οικογένεια και ιδιαίτερα στον μικρό Τζόε και την απότομη ενηλικίωσή του.

Σίγουρα ένα ενδιαφέρον και ευχάριστο ανάγνωσμα και ευχαριστώ θερμά για τη σύσταση.

Το Ταξίδι

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Κινήσαμε νωρίς

με του ύπνου την ονειρόσκονη

πλεγμένη στα ματοτσίνορα

Το διάβα μας ταχύ κι ανάλαφρο

παιάνες τα τραγούδια μας

κι η φύση γύρω πανηγύρι

Το μεσημέρι ξαποστάσαμε

φάγαμε το ψωμί κι' ήπιαμε το κρασί 

στην υγειά των κοριτσιών μας

Τους απαντήσαμε σε μια καμπή του δρόμου

μίζεροι, γερασμένοι, ελεεινοί,

μόλις που το βλέμα σήκωσαν σαν μας είδαν

Ήτανε γέμα πια όταν στραφήκαμε να δούμε

καθώς αργά χανόταν πίσω μας οι γέροι

κάτι σαν να μας χαιρετίσανε μας φάνηκε

Γελάσαμε τότε και τους περιπαίξαμε

λίγο και θα μας τη χαλάγανε τη διάθεση

αν είχαμε αναγνωρίσει τους εαυτούς μας

Ο "Τρελαντώνης"

Ο "Τρελαντώνης"

Να που τελικά έχουν σημασία οι ρίζες!

Ο "Μάγκας" δισέγγονος της Πηνελόπης Δέλτα

Με πέντε καλοζυγισμένες λέξεις

Αποκάλυψε "Τα Μυστικά του Βάλτου"

Της σύγχρονης πνευματικής Ελλάδας!

Ο Νικίας και η "Νίκη" του στην Κορινθία

Ο στρατηγός των Αθηναίων Νικίας ήταν ένας πολύ συντηρητικός και προσεκτικός άνθρωπος. Γνώριζε καλά πως σκέφτεται ο λαός και παρά τις αρκετές στρατιωτικές του επιτυχίες φρόντιζε πάντοτε να μην προκαλεί το φθόνο, επειδή αυτό φοβόταν περισσότερο από οτιδήποτε. Είχε άλλωστε πολλά παραδείγματα γύρω του από στρατηγούς με επιτυχίες, που το τέλος τους ήταν άδοξο, επεισή επέσυραν το φθόνο...

Στην καριέρα του, όμως, υπάρχει μια πράξη αρκετά ασυνήθιστη, που τον τιμά ιδιαίτερα. Είχε πολεμήσει τους Κορίνθιους στη χώρα τους, υπό τον Λυκόφρονα και τους νίκησε. Φεύγοντας οι Αθηναίοι, όμως, έκαναν ένα μεγάλο λάθος. Κατά τη συλλογή των σκοτωμένων ξέχασαν δύο νεκρούς τους στο πεδίο της μάχης. Ο Νικίας τότε είχε να διαλέξει ανάμεσα στο να αφήσει άταφους και σε ξένη χώρα ή να ζητήσει επίσημα με κήρυκα από τους εχθρούς τους νεκρούς του στρατιώτες. Το δεύτερο είχε, όμως, ένα σημαντικό τίμημα. Σύμφωνα με τους άγραφους νόμους, εκείνος που ζητούσε τους νεκρούς του ουσιαστικά παραδέχονταν την ήττα του, αφού είναι εύλογο ότι ο νικητής και κύριος του πεδίου της μάχης δεν αντιμετωπίζει τέτοιο πρόβλημα.

Ο Νικίας, λοιπόν, προτίμησε να παραιτηθεί από τη δόξα του νικητή, παρά να εγκαταλείψει άταφους δύο Αθηναίους πολίτες. 

Με τον τρόπο αυτό βέβαια έγραψε στο ενεργητικό του μια μεγάλη ηθική νίκη!

Με μια ομάδα θα κατέβουν στο Μουντιάλ της Βραζιλίας οι χώρες της Ευρωζώνης

Ένα ηχηρό μήνυμα ενότητας αποφάσισαν να στείλουν οι χώρες που είναι μέλη της Ευρωζώνης, προκειμένου να δείξουν σε όλο τον πλανήτη πως πορεύονται με αγαστή σύμπνοια προς το κοινό καλό και πως οι όποιες οικονομικές διαφορές δεν είναι ικανές να χαλάσουν το κλίμα μεταξύ των χωρών αυτών.

Ύστερα από μυστική συνάντηση, η οποία πραγματοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή στο Βερολίνο μεταξύ της Άγκελα Μέρκελ, του Φρανσουά Ολάντ, του Μαριάνο Ραχόι αλλά και του Αντώνη Σαμαρά, αποφασίστηκε οι 19 χώρες της Ευρωζώνης να κατέβουν με μια, κοινή ποδοσφαιρική ομάδα στο προσεχές Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας. Με αυτό τον τρόπο θα δώσουν μια και καλή τέλος στους ψίθυρους για αποχώρηση κάποιων χωρών από την Ευρωζώνη, ενώ θα τονώσουν το ευρωπαϊκό αίσθημα των κατοίκων των χωρών αυτών.

Σύμφωνα με το σχέδιο, η Μεικτή Ευρωζώνης θα αποτελείται από τουλάχιστον ένα παίκτη από κάθε χώρα-μέλος, ενώ την 25μελη αποστολή θα συμπληρώνουν 3 παίκτες από τη Γερμανία, 2 από την Ισπανία λόγω του γεγονότος πως είναι η κάτοχος του τίτλου και ο Γιώργος Καραγκούνης, ο οποίος είναι ιδιαίτερα συμπαθής στην Άγκελα Μέρκελ. Προπονητής της ομάδας θα είναι ο Ότο Ρεχάγκελ με βοηθό το Γιάννη Τοπαλίδη και θα πραγματοποιεί τις προπονήσεις της στις Βρυξέλλες. Η εμφάνιση της μεικτής Ευρωζώνης θα είναι μπλε και σαν σήμα στην καρδιά θα έχει το νόμισμα του ευρώ.

Σε ότι αφορά το Παγκόσμιο Κύπελλο, οι κενές θέσεις που δημιουργεί η ένωση των χωρών της Ευρωζώνης αναμένεται να καλυφθούν από χώρες άλλων ηπείρων, ενώ στο κενό έπεσε η πρόταση του Μπαράκ Ομπάμα, οι Η.Π.Α να κατεβάσουν ξεχωριστές ομάδες για κάθε πολιτεία τους.

«Τόσο καιρό μιλούσαμε για κίνδυνο εξόδου από το Ευρώ. Πλέον ο κάθε Έλληνας καταλαβαίνει πόσο καταστροφικό είναι να μιλάμε για έξοδο και από το Παγκόσμιο Κύπελλο, για το οποίο οι παίκτες μας έχουν δώσει τόσες μάχες. Καλώ όλους τους συμπολίτες μας να ψηφίσουν υπεύθυνα στο δίλημμα: Μουντιάλ ή δραχμή», τόνισε στο «Κουλούρι» ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς.

Τέλος, σύμφωνα με τις πληροφορίες, βασικοί υποψήφιοι να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στη μεικτή Ευρωζώνης, πλην του Γιώργου Καραγκούνη, είναι οι Αλέξανδρος Τζιώλης, Χοσέ Χολέβας και Άγγελος Χαριστέας, ο οποίος αποτελεί προσωπική επιλογή του Ότο Ρεχάγκελ.

Από την ιστοσελίδα "Το κουλούρι"

Μουσική πρόταση: Βήμα, βήμα

Ένα ωραίο τραγούδι που έκανε γνωστό η Χάρις Αλεξίου σε μια άλλη εκτέλεση.

Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος

Στίχοι: Χριστόφορος Μπαλαμπανίδης

Τραγούδι: Νατάσα Μποφίλιου και Θέμης Καραμουρατίδης

Όλα απόψε μιλούν και σε παρακαλούν 

να γυρίσεις φωνάζουν

κι ό,τι ζήσαμε χτες σαν παλιές μουσικές

νιώθω να μ’ αγκαλιάζουν.

Όλα απόψε μιλούν για παλιές μας στιγμές 

που δε λένε να σβήσουν

κι εγώ πάλι ζητώ μυστικά και φιλιά 

που τα πήρες μαζί σου.

Βήμα βήμα νιώθω πως θα γυρίσεις

σαν το κύμα να με νανουρίσεις

μα τα βράδια όλα στο ίδιο χρώμα

γκρίζα πάντα και δεν ήρθες ακόμα.

Τι ωραίες στιγμές να σε νιώθω παντού

γύρω να σ’ ανασαίνω

πάλι να μου γελάς, για ζωή να μιλάς

και εγώ να σωπαίνω.

Τι ωραίες στιγμές να σε βλέπω ξανά

στ’ άδειο σπίτι να μπαίνεις

κι όταν θα με φιλάς λίγα να μου ζητάς

και πολλά να μου παίρνεις.

Τα ταξίδια και οι αντιφάσεις της ζωής

Είναι γνωστή η ρήση: στο ταξίδι δεν έχει σημασία ο προορισμός, αλλά η διαδρομή. Δεν ξέρω αν συμφωνείτε με τη ρήση αυτή, θα σας πω τι έχει συμβεί σε μένα.

Όταν ήμουν νεότερος μάλλον άκουγα αυτά τα άκουγα βερεσέ: ανυπομονούσα να φτάσω, ο προορισμός ήταν ότι άξιζε, να φτάσω εκεί που ήθελα, να φτάσω έγκαιρα, να φτάσω καλά... Η διαδρομή σχεδόν περνούσε απαρατήρητη, αναγκαίο κακό, παρένθεση μάλλον ενοχλητική...Το άντεχα το ταξίδι, αλλά στην ουσία δεν μπορούσα να το ευχαριστηθώ...

Αυτό άλλαξε με τα χρόνια. Τώρα, που γνωρίζω ότι ο προορισμός δεν έχει και τόση σημασία, ότι είναι μια συμβατικότητα, ένα σημείο ξεκούρασης μέχρι την επόμενη διαδρομή, τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα.....

Τώρα το εκτιμώ πραγματικά το ταξίδι, αλλά έλα που δεν είναι πια ίδιες οι αντοχές, ώστε να μου δίνει την ευχαρίστηση, που θα έπρεπε!

Μουσική Πρόταση: Θα τη σκοτώσω...

Σήμερα κάτι εντελώς διαφορετικό από ότι προτείνω συνήθως...

Μια νέα Γαλλίδα τραγουδίστρια η Soko (Stéphanie Sokolinski), που απειλεί...να την σκοτώσει...

Δείτε τους στίχους στο βίντεο...

Αμφιβολίες και βεβαιότητες

Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, που αρχίζει σήμερα θα αποφασίσει εάν θα γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κόμμα εξουσίας και ο Τσίπρας μελλοντικός πρωθυπουργός ή θα παραμείνει μια ομοσπονδία τάσεων και σχηματισμών. Δηλαδή με λίγα λόγια εάν θα αποκηρύξουν μετά βδελυγμίας το παρελθόν τους ή όχι. 

Επειδή δεν υπάρχει μεγαλύτερος εκμαυλιστής από την εξουσία, υπάρχει καμιά αμφιβολία για το αποτέλεσμα; 

Μουσική πρόταση: I am your Man

Παλιός καλός Leonard Cohen για σήμερα!

Η καταιγίδα...

Η νεροποντή πέρασε ξυστά από την περιοχή μας. Ο άνεμος βρόντησε τα ανοικτά μας παραθυρόφυλλα και απείλησε τα απλωμένα μας ρούχα. Οι αστραπές και οι βροντές ακούστηκαν απόμακρες, ωσάν σε όνειρο... 

Κάπου κοντά μας η φύση ξέσπασε και εμείς υπήρξαμε ανακουφισμένοι παρατηρητές...

Η καταιγίδα μας προσπέρασε κι' αυτή τη φορά...Όπως και η ζωή...

Μουσική πρόταση: Καραβάνια

Μουσική και στιχοι του Κώστα Γανωτή

Εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη και Κώστας Γανωτής

Της φωτιάς και της μνήμης

Έκθεση του γλύπτη Θόδωρου Παπαγιάννη

Με υλικό μέταλλα και ξύλα από τα αποκαϊδια του Πολυτεχνείου (μετά τη φωτιά του 1994)

Οι φωτογραφίες μου (με iPhone) είναι από την έκθεση στο Τελλόγλειο ϊδρυμα Τεχνών της Θεσσαλονίκης.

Ψωμί (η παιδεία και η ελευθερία έπονται κατά τον δημιουργό)

Και μια πομπή διαμαρτυρίας για το αίσχος της καταστροφικής φωτιάς.

Τα ωραία των ημερών

Από τα ωραία των ημερών, μετά τη δήλωση Σαμαρά ότι στην ΕΡΤ οι περισσότεροι διορισμένοι ήταν αριστεροί:

-Τώρα εσύ είσαι αριστερός όπως σε βλέπω ή όπως με βλέπεις;

United States of America

Μουσική Πρόταση: Η Μαρία Κάλλας στην Traviata του Verdi

ΑΝΑΠΟ-ΦΑΣΙΣΤΟΙ

Αναποφάσιστοι και πάλιν

Αμήχανοι και συνάμα θλιβεροί

Ενώ εκείνοι

Ασχημονούντες, προκλητικοί

Και θορυβούντες

Φάση προς φάση

Και βάσει σχεδίου

Απο-φασίζουν για μας.

ΣΗΜ. ΚΑΦΑΒΗΣ

Απολείπειν ο Θεός Φώτιον...

Το έκανε το τεράστιο λάθος του και ο Φώτης Κουβέλης. 

Κρίμα! 

Με την ενέργειά του εξέλιπε πλέον η διαφορά ανάμεσα στη λεγόμενη υπεύθυνη και την ανεύθυνη αριστερά και άρα εξέλιπε και η ανάγκη ύπαρξης της ΔΗΜΑΡ!

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν υπάρχει ανάγκη δημιουργίας μιας νέας υπεύθυνης αριστεράς. Μένει να δούμε από ποιόν!

Μουσική Πρόταση: Το Ερωτικό του Θάνου Μικρούτσικου από τη Νατάσα Μποφίλιου

Η Νατάσσα Μποφίλιου τραγουδά τo Ερωτικό(με μια πιρόγα) με τη συνοδεία του Αλέξανδρου Εμμανουηλίδη στην κιθάρα και της Μαρίας Παπαγεωργίου στο πιάνο,στον Ιανό,01.11.2010.

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς

Με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις
τις ώρες που αγριεύει η βροχή
στη γη των Βησιγότθων αρμενίζεις
και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί
μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις

Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου
σου 'φερα απ' τους Δελφούς γλυκό νερό
στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου
και πριν προλάβω τρις να σ' αρνηθώ
σκούριασε το κλειδί του παραδείσου

Το καραβάνι τρέχει μες στη σκόνη
και την τρελή σου κυνηγάει σκιά
πώς να ημερέψει ο νους μ' ένα σεντόνι
πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά
αγάπη που σε λέγαμ' Αντιγόνη

Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει
και σε ποιο γαλαξία να σε βρω
εδώ είναι Αττική φαιό νταμάρι
κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό
που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι

Η ΣΑΚΚΟΥΛΑ

Την κρατούσε με περηφάνια. Με μεγάλα κόκκινα γράμματα το όνομα της επιχείρησής του, αλλά και το δικό του: "Παντοπωλείον "η Πηγή" του Αλέξανδρου Καρματζιώρη, οδός Πίνδου 12, Παγκράτι".

Πόσο δρόμο διένυσε από το χωρίο του το Αστραποχώρι Δωρίδος! Γιος κτηνοτρόφου, ίσα που έβγαλε το Γυμνάσιο, μετά στρατός, σύνορα και άγιος ο Θεός. 

Και μετά δουλειά, πολλή δουλειά, σε οικοδομές, σε συνεργεία, σε βενζινάδικα, σε πάρκινγκ, σε μαγαζιά...σε όλη την Αττική...

"Εγώ δεν θα γυρίσω αποτυχημένος στο χωριό" είχε υποσχεθεί στη μάνα και τον εαυτό του...

Και μετά εννιά χρόνια η δική του επιχείρηση έγινε πραγματικότητα. Γωνιακό μαγαζί, με όλα τα προϊόντα φρέσκα και αγνά... Αγωνίες, αγώνας, ίσα-ίσα το μεροκάματο στην αρχή, καλύτερα στη συνέχεια, όταν γνωρίστηκε με τη γειτονιά, όταν άρχισαν να τον εμπιστεύονται και οι προμηθευτές...

Μετά το Σοφάκι, ο γάμος, η οικογένεια με τα δυό τους κορίτσια, την Ανθούλα, της μάνας τόνομα και τη Γωγώ, από το Γεωργία της πεθεράς. 

Μετά ήρθς η κρίση...Η πελατεία δεν λιγόστεψε, οι αγορές έφθιναν με τον καιρό. Σπάνιοι οι λογαριασμοί πάνω από 20 ευρώ. Και οι χοντρέμποροι να ζητάνε προκαταβολές ολοένα και μεγαλύτερες. Και η εφορία να του παίρνει και από τα ελάχιστα...

Αισθάνθηκε τα δάκρυα στο μάγουλό του... Στο έξω δωμάτιο η Σοφία έντυνε τις μικρές. Σήμερα θα πήγαιναν στα πεθερικά του...

¨Ερριξε μια τελευταία ματιά στη σακκούλα με τα κόκκινα γράμματα. Αυτή που είχε τη φίρμα της πεθαμένης πια επιχείρησης και που θα έπαιρναν μαζί τους για να φέρουν πίσω αυτά που θα περισσέψουν από το μεσημεριάτικο τραπέζι...

Point Omega, του Don DeLillo

Μυθιστόρημα δημοσιευμένο το 2010, ουσιαστικά μια "μελέτη" γύρω από τη μοναξιά, τον αυτισμό, τα γηρατειά και το θάνατο, αλλά που μιλά επίσης για την έννοια του  χρόνου και την ιδέα της "ερμηνείας", της "απόδοσης" ενός έργου, μιας ιστορίας, μιας ζωής.

Δυο παράλληλες αλλά ακροθιγώς εμπλεκόμενες ιστορίες, με τους ίδιους πρωταγωνιστές σε διαφορετικούς ρόλους.

Στη μια ένας πολεμικός σύμβουλος, που χρησιμοποιήθηκε στον πόλεμο του Ιράκ, έχει καταφύγει και ζει απομονωμένος σε μια έρημο της Καλιφόρνια. Ένας πειραματικός σκηνοθέτης έρχεται εκεί για να τον πείσει να γυρίσει ένα φιλμ μαζί του, όπου του προτείνει να σταθεί όρθιος μπροστά σε ένα τοίχο και να δοηγηθεί τις εμπειρίες του από την εποχή του πολέμου, έτσι χωρίς κάποιες οδηγίες, όπως του έρχονται. Αυτός και ο λευκός τοίχος.

Στην παράλληλη ιστορία ένας άνδρας, προφανώς μανιακός του κινηματογράφου, παρακολουθεί σε ένα μουσείο της Νέας Υόρκης μια ειδική προβολή του αριστουργήματος "Ψυχώ" του Χίτσκοκ, η οποία λαμβάνει χώρα όχι με το συνήθη ρυθμό της προβολής, αλλά σε "αργή κίνηση", ώστε να διαρκεί 24 ώρες. Η συγκεκριμένη προβολή διαρκεί μια εβδομάδα και ο κινηματογραφόφιλος πηγαίνει κάθε μέρα από το άνοιγμα μέχρι το κλείσιμο του μουσείου.

Η κόρη του πολεμικού συμβούλου, μια αινιγματική, εμφανώς αυτιστική προσωπικότητα, εμφανίζεται και στις δύο ιστορίες και προσδίδει με την παρουσία της το "άρωμα τηε γυναίκας". Και στις δύο περιπτώσεις εξαφανίζεται, αν και στη δεύτερη αφήνεται κάποια υποψία πιθανής προσέγγισης.

Υπάρχουν αρκετές νύξεις στο έργο για τη σημασία του "Σημείου Ωμέγα". Είναι το σημείο εκείνο της εξέλιξης του Σύμπαντος, που η συνείδησή του γιγαντώνεται και αρχίζει να στρέφεται προς τα μέσα. Το σημείο που ο άνθρωπος ξεπερνά σε ανάποδη όμως φορά τη βιολογία του και επιστρέφει στην ανόργανη μάζα.

Σε ένα άλλο σημείο αναφέρεται ως το σημείο εκείνο, που έχει τόσο πολύ "στενέψει", ώστε να συμπίπτει με την κορυφή ενός μαχαιριού, που τρυπά ένα σώμα. "Όλα τα μεγάλα θέματα του ανθρώπου προσανατολισμένα σε μια τοπική θλίψη, ένα σώμα, κάπου εκεί πέρα, ή και όχι", γράφει ο συγγραφέας.

Ο DeLillo έχει ένα εξαιρετικά ποιητικό τρόπο γραφής και ενώ έχει τη τάση να ασχολείται με θέματα, που απαιτούν πολύ προσεκτική ανάγνωση και κυριολεκτικά σε εξαντλούν, δεν παύει να με συναρπάζει με τη συγγραφική του μαστοριά.

Ο Τσίπρας και οι εκλογές

Αν με ρωτούσατε χθες τι ήταν αυτό που θα μπορούσε να επηρεάσει περισσότερο τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς, ώστε να τα βρουν μεταξύ τους σήμερα και να μην πάνε σε εκλογές, παρά τις διαφωνίες τους, ξέρετε τι θα σας απαντούσα;

-Μια μεγάλη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Σύνταγμα την ώρα που συνεδριάζουν.

Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη από αυτήν για το ότι ο κ. Τσίπρας δεν θέλει με τίποτα εκλογές τώρα;

Ζήτω ο ελληνικός συνδικαλισμός!

Ελληνικός συνδικαλισμός: Το άκουσα το πρωί από το ραδιόφωνο της ΕΡΤ και δεν το πίστευα!

Οι εργαζόμενοι-συνδικαλιστές της ΕΡΤ καλούσαν τον κόσμο να μαζευτεί έξω από το Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου θα εκδικάζονταν η υπόθεση της αναστολής της απόφασης κλεισίματος της ΕΡΤ.

Το καταλαβαίνω να κάνουν συγκεντρώσεις συμπαράστασης και πίεσης προς τους πολιτικούς. Αλλά και στους δικαστές;;;;

Έτσι καταλαβαίνουν τη λειτουργία της Δικαιοσύνης;

Μικρή Ιστορία: Το χαμόγελο της Δευτέρας

Δευτέρα πάλι, η ανθεματισμένη μέρα. 'Οχι με τον συνηθισμένο τρόπο, που την απεχθάνονται όλοι οι εργαζόμενοι. Για το Στέφανο ήταν η μέρα της βδομαδιάτικης χημειοθεραπείας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Η πρόσφατη διάγνωσή του με τη νόσο του Hodgkin τον είχε συγκλονίσει. Δεν είχε πάει ποτέ στο γιατρό μέχρι πριν 2 μήνες. Και ξαφνικά ένας ακατέβατος πυρετός και μια αδυναμία, που έκανε το νεαρό γυμναστή να ντρέπεται τους μαθητές του, αυτός που μέχρι τότε τους άφηνε πίσω σε όλα τα αθλήματα, αν και δέκα χρόνια και βάλε μεγαλύτερος!

Πρώτη φορά ένοιωθε ότι δεν μπορούσε να ελέγξει τον εαυτό του, αυτός που όλοι ζήλευαν για την αυτοκυριαρχία του! Δεν ήταν η ιδέα του πιθανού τέλους, η αβεβαιότητα, τα όνειρα για το μέλλον με τη Μαρία. Τίποτα από όλα αυτά. 

Το πρόβλημα είχε αρχίσει μετά την πρώτη θεραπεία. Εκεί που αστειεύονταν με τη νοσοκόμα, είχε νοιώσει ένα πρωτόγνορο αίσθημα αδιαθεσίας, μια τάση για έμετο, που δεν μπόρεσε να ελέγξει και καταντροπιάστηκε μπροστά σε όλους που ήταν στο δωμάτιο. Και αυτό συνεχίστηκε για δυό μέρες ακόμη. Τι κι αν του ενίσχυσαν την αντιεμετική αγωγή οι γιατροί, τι κι αν φρόντιζε να μην τρώει καμιά ερθιστική τροφή...Το απαίσιο αίσθημα επαναλαμβάνονταν με κάθε θεραπεία και είχε γίνει το ένα και μοναδικό του πρόβλημα.

Αλλα το χειρότερο δεν ήταν καν αυτό. Τις δύο προηγούμενες Δευτέρες η ναυτία ήλθε μόλις έστριψε το φιατάκι τους στη γωνία και αντίκρυσε το νοσοκομείο! Η Μαρία, δίπλα του, φρενάρισε απότομα την πρώτη φορά, μόλις κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά...Τη δεύτερη φορά ήταν απλά καλύτερα προετοιμασμένοι...

Και τώρα πλησίαζε στο σημείο εκείνο. Σήμερα είχε επιμείνει να οδηγήσει μόνος του, γεμάτος μεγάλα λόγια ότι όλα ήταν υπό έλεγχο και ότι δεν θα είχε απολύτως κανένα πρόβλημα. Αν και με δυσκολία την έπεισε, άλλωστε δεν ήταν εύκολο για την ίδια να παίρνει άδεια από τη δουλειά της στο σχολείο, τώρα που ήταν και η εποχή των διαγωνισμάτων.

Ήταν αποφασισμένος να το πολεμήσει μόνος του. Πήρα μερικές βαθειές ανάσες και τραγούδησε από μέσα του το εμβατήριο, που του χρησίμευε πάντα στις δύσκολες στιγμές ως διεγερτικό της θέλησής του.

Το νοσοκομείο πρόβαλε στο βάθος του δρόμου, καθώς πήρε τη στροφή. Συνέχισε να αναπνέει βαθιά και τραγούδησε δυνατά με ανοιχτό το παράθυρό του. Η όμορφη οδηγός δίπλα του τον κοίταξε στην αρχή παραξενεμένη, ίσως και ανήσυχη, καθώς λίγο το αυτοκινητό του ταλαντώθηκε... Στη συνέχεια, όμως, του χαμογέλασε, άγνωστο γιατί... Της χαμογέλασε κι αυτός...

Σε λίγο πάρκαρε έξω από το νοσοκομείο και με βήμα σταθερό και το χαμόγελο ακόμη στο πρόσωπό του προχώρησε προς το ογκολογικό ιατρείο. Ήταν μια μικρή πρώτη νίκη. Θα έρχονταν και οι επόμενες!