ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
ΑΞΙΟΜΝΗΜΟΝΕΥΤΑ 2
* Ένας ακραίος τρόπος να το πει κανείς είναι ότι οι μυθιστοριογράφοι μπορεί να οριστούν ως ένα είδος που αισθάνεται την ανάγκη να κάνει αυτό που είναι περιττό.
Λέει ο Haruki Murakami στο βιβλίο του “Novelist as a Vocation.”
* Τα πλούτη, μπορεί να πει κάποιος, μοιάζουν με το θαλασσινό νερό. Όσο περισσότερο πίνεις, τόσο περισσότερο διψάς. Και το ίδιο ισχύει για τη δόξα.
Από το “The Wisdom of Life” του Arthur Schopenhauer.
* Από το “The Last Novel” του David Markson τα επόμενα τέσσερα αποσπάσματα:
- Ο Αμερικανός δημοσιογράφος και κριτικός H. L. Mencken θεωρούσε την Χριστιανική έννοια της αθανασίας, ως λίγο πολύ ένα τέχνασμα για να παίρνουμε εκδίκηση από εκείνους που περνούν καλύτερα από μας στη Γη.
- Πολλά από τα μουσικά έργα τελειώνουν πάρα πολύ αργότερα από το τέλος τους, έκρινε ο Stravinsky.
- Ο Oliver Wendell Holmes, Jr. σε ηλικία 87 ετών, ακούστηκε να λέει στρέφοντας το βλέμα σε ένα ελκυστικό κορίτσι: Αχ να ήμουν πάλι εβδομήντα χρονών.
* Ο κόσμος άρχισε χωρίς τον άνθρωπο και θα τελειώσει χωρίς αυτόν, είπε ο Lévi-Strauss.
* Και κάτι “ελληνικό”:
Ο Μάνος Χατζιδάκις ρωτήθηκε κάποτε γιατί ήταν «με τη Δεξιά». «Διότι», απάντησε, «οι δεξιοί σου επιτρέπουν και να μην είσαι μαζί τους.
* Κάτι ακόμη από άρθρο σε περιοδικό:
Ερώτηση: Είναι τόσο κακό το παραδοσιακό αγγλικό φαγητό; Απάντηση: Ναι, αν μαγειρεύεται με σωστό τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου