Τετάρτη 28 Αυγούστου 2019

Φοβάμαι...


Φοβάμαι",Μανώλης Αναγνωστάκης

Φοβμαι... Φοβμαι τος νθρώπους πο φτ χρόνια καναν πς δν εχαν πάρει χαμπάρι κα μία ραία πρωία μεσοντος κάποιου ουλίου βγκαν στς πλατεες μ σημαιάκια κραυγάζοντας «δστε τ χούντα στ λαό». Φοβμαι τος νθρώπους πο μ καταλερωμένη τ φωλι πασχίζουν τώρα ν βρον λεκέδες στ δική σου. Φοβμαι τος νθρώπους πο σο κλείναν τν πόρτα μν τυχν κα τος δώσεις κουπόνια κα τώρα τος βλέπεις στ Πολυτεχνεο ν καταθέτουν γαρίφαλα κα ν δακρύζουν. Φοβμαι τος νθρώπους πο γέμιζαν τς ταβέρνες κα τ σπάζαν στ μπουζούκια κάθε βράδυ κα τώρα τ ξανασπάζουν ταν τος πιάνει τ μεράκι τς Φαραντούρη κα χουν κα «πόψεις». Φοβμαι τος νθρώπους πο λλαζαν πεζοδρόμιο ταν σ συναντοσαν κα τώρα σ λοιδορον γιατ, λέει, δν βαδίζεις σιο δρόμο. Φοβμαι, φοβμαι πολλος νθρώπους. Φέτος φοβήθηκα κόμη περισσότερο. Νοέμβρης 1983

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου