Ποίηση

Π Ο Θ Ο Σ  Ε Ρ Α Σ Τ Η

του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

—

Εις ένα μνήμ’ αγνώριστο μικρού κοιμητηρίου

δεν θέλω να το βλέπωσιν ακτίνες του ηλίου,

μηδέ κυπάρισσος σκαιά, μηδ’ απεχθής ιτέα,

να το σκιάζη· καταιγίς ας το κτυπά βίαια!

και δεν ποθώ θυμίαμα, δεν θέλω ψαλμωδίαν·

να έλθης μόνο σε ζητώ, μίαν θαμβήν πρωίαν,

να βρέξης μ’ ένα δάκρυ σου το διψασμένον χώμα,

κι ας σβύση με το δάκρυ σου και τ’ όνομά μου ακόμα…

Να ένας ...διαφορετικός Παπαδιαμάντης.