Παρακολουθούσα χθες τη συγκέντρωση για το ΟΧΙ στο Σύνταγμα, με τη συναυλία και την ομιλία του πρωθυπουργού.
Πολύς κόσμος, πάθος και συγκίνηση. Πολλά όμορφα και αγαπημένα τραγούδια, από εξαιρετικούς καλλιτέχνες, που τα τραγούδησαν όλοι μαζί….
Μάλιστα ο πρωθυπουργός, όπως το συνηθίζει, χρησιμοποίησε και αρκετές γνωστές ρήσεις σημαντικών ανθρώπων του πνεύματος….
Ήταν πραγματικά μια αλλιώτικη νότα, γεμάτη εθνική ανάταση και αξιοπρέπεια, μετά τον καταιγισμό εικόνων δυστυχίας με τους γέροντες που περιμένουν έξω από τις τράπεζες και τα ΑΤΜ και που παραπονούνται για τα λιγοστά χρήματα που τους δίνουν έναντι της σύνταξής τους, τους επαγγελματίες που θρηνούν για τις επιχειρήσεις τους και εκείνους, που ανησυχούν για την απομόνωση της χώρας και την αποπομπή της από την Ευρώπη.
Μετά είπα να κλείσω την τηλεόραση και να πάω να κοιμηθώ γεμάτος ελπίδες και αισιοδοξία για το μέλλον αυτής της χώρας.
Κάποιος όμως μου τη χάλασε!! Κάποιος που παρέλειψε να αναφέρει ο πρωθυπουργός!
Εκείνος ο Θουκυδίδης, που συνόψισε την πορεία της Αθηναϊκής Πολιτείας προς την καταστροφή, με την παρακάτω φράση:
“Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν.”
Όσοι χρειάζονται μετάφραση για να το καταλάβουν, ας πάνε να ψηφίσουν το ΟΧΙ τους και τα λέμε μετά.
Έτσι κι αλλιώς η ζημία έχει γίνει καιρό, γενιές τώρα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου