Βαθιά και αθεράπευτη απογοήτευση...

Ναι δεν νομίζω ότι μπορεί να νοιώθει διαφορετικά ο Έλληνας προοδευτικός πολίτης σήμερα!

Όχι κυρίως επειδή έκλεισαν οι τράπεζες και η οικονομία βρίσκεται σε οικτρή κατάσταση.

Όχι μονάχα επειδή η κυβέρνηση απευθύνεται στο θυμικό των Ελλήνων και με μεγαλοστομίες για εθνική περηφάνια και αξιοπρέπεια θολώνει τα νερά σε ότι αφορά το χάος που θα επακολουθήσει μετά ένα πιθανό ΟΧΙ και δεν λέει κουβέντα για το σχέδιο που φαντάζομαι ότι έχει.

Περισσότερο η απογοήτευση προκαλείται από το ότι αντιλαμβάνονται άνθρωποι που πάντοτε πάλευαν για τα ιδανικά της Αριστεράς, ότι σήμερα συμμαχούν με τα πιο αντιδραστικά κόμματα στη χώρα, τους ΑΝΕΛ και τη Χρυσή Αυγή. Και όχι απλά συμμαχούν, αλλά τους αναγκάζουν να επαίρονται κιόλας γι’ αυτό, τη στιγμή που ο πρωθυπουργός στην επιστολή του προς τους Ευρωπαίους αναφέρει (αν είναι δυνατόν) ότι την πρόταση για δημοψήφισμα την ενέκρινε η Βουλή με διευρυμένη πλειοψηφία πέραν της κυβερνητικής (βλέπε Χρυσή Αυγή)!!!!

Όταν ακούει τον πρωθυπουργό στη χθεσινή τραγική του συνέντευξη στην ΕΡΤ να αναφέρει με έντονο και επιδεικτικό τρόπο “εγώ δεν είμαι πρωθυπουργός παντός καιρού” και “αν θέλουν υποταγμένους πρωθυπουργούς ας βρουν άλλους, αυτός δεν είμαι εγώ”. ωσάν αυτό που διακυβεύεται δεν είναι το μέλλον της χώρας, αλλά η δική του πολιτική υπόσταση!!!!!

Θα μου πείτε αυτούς εκλέγουμε και γι’ αυτό είμαστε εδώ που είμαστε.

Γι’ αυτό και η απογοήτευση είναι βαθιά και αθεράπευτη.