Μαλάκι...σήμερα το πρωί

Αυστρία

Επιστροφή χθες μετά από σύντομες διακοπές στην Αυστρία. Διαμονή στο χωριό Aldrans με φανταστική θέα προς το Innsbruck και τα γύρω βουνά. Βόλτες στο Innsbruck, Salzburg, Rattenberg και άλλες όμορφες πόλεις. Επίσκεψη στο χιονοδρομικό κέντρο του Igls. 

Μια όμορφη εμπειρία και ένα διάλειμμα από τη νοσηρή ελληνική πραγματικότητα.

Ένα μικρό φωτογραφικό δείγμα:

Το Ποτάμι...

Όχι εκείνο που νομίζετε, αλλά ένα όμορφο καινούργιο Ποτάμι, τραγουδισμένο από τον Σωκράτη Μάλαμα και τη Νατάσσα Μποφίλιου, από τον καινούργιο δίσκο "Πρώτες Λέξεις".

Η μουσική είναι του Θέμη Καραμουρατίδη και οι στίχοι του Οδυσσσέα Ιωάννου.

Μουσική Πρόταση: Low- Laser beam

Είδα απόψε την ταινία “A Woman in Winter”  κάτι ανάμεσα σε επιστημονική φαντασία και ταινία μυστηρίου. Όχι κάτι εξαιρετικό, αλλά στο τέλος είχε ένα τραγούδι που μου άρεσε αρκετά και που έψαξα για να το βρω και σας το προτείνω.

Ο τίτλος του είναι “Laser Beam” και το συγκρότημα που το δημιούργησε λέγεται “Low”. Πρόκειται για ένα μικρό και σχετικά άγνωστο συγκρότημα τριών μουσικών, από το Duluth της Minnesota. 

Karlheinz Stockhausen "Helicopter String Quartet”

Να κάτι πολύ διαφορετικό. 

Μουσική του 20ου αιώνα από ένα συνθέτη, τον  Karlheinz Stockhausen (1928-2007), που επηρέασε πολλά ποπ συγκροτήματα, μεταξύ των οποίων και τους Beatles.

Η ΑΝΟΧΗ ΤΗΣ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑΣ

Είναι γενικά παραδεκτό ότι οι χαλεποί καιροί χαρακτηρίζονται από ανεπαρκείς και μέτριους ηγέτες. Και συχνά αποδίδεται σε αυτούς τους ελλειψοβαρείς ηγέτες η παρακμή των καιρών τους.

Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Διαμορφώνουν οι κακοί ηγέτες τους καιρούς τους ή μήπως αντανακλούν την κοινωνία τους και είναι αυτοί δημιουργήματα των συνθηκών;

Για να το πούμε με άλλα λόγια: μήπως οι κοινωνίες των χαλεπών καιρών έχουν την τάση να ανέχονται τη μετριότητα; Την μετριότητα όχι μόνο των άλλων, αλλά πρώτιστα τη δική τους, αφού αυτή είναι προϋπόθεση για την αποδοχή στη συνέχεια ως ηγετών εκείνων που αποτελούν προεκτάσεις των ιδίων; Και μήπως αυτή η τάση οδηγεί και σε κάτι ακόμη πιο επικίνδυνο, δηλαδή στην απόρριψη της αξίας και της αριστείας;

Νομίζω ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει και μια αναδρομή στην ιστορία ή μια κριτική ματιά στη σημερινή πραγματικότητα-και όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά παγκόσμια- θα μας δώσε πειστική απάντηση.

Όταν η κοινωνία ανέχεται τη μετριότητα υπονομεύει το μέλλον της και όταν εξοβελίζει την αριστεία υπογράφει τη θανατική της καταδίκη.

Γιατί η ανοχή και ο θρίαμβος της μετριότητας αποτελεί τον πανωλεθρίαμβο της εποχής μας.