Διαβάζοντας ένα κείμενο του Δ. Δανίκα στο ΒΗΜΑ (σχολίαζε τη στάση του Γ. Μπαμπινιώτη σε σχέση με το νόμο για τα Πανεπιστήμια), είδα αυτόν τον εξαίρετο στίχο του Μανόλη Αναγνωστάκη, που νομίζω εκφράζει με ιδιαίτερα "λακωνικό" τρόπο και πολύ πιο εύστοχα, από τα μύρια-όσα έχουν γραφτεί, την κριτική αυτών που έφεραν την Ελλάδα στη σημερινή της κατάντια:
«Δεν έφταιγεν ο ίδιος. Τόσος ήτανε»!
Αρκεί ο στίχος νά μήν απονέμει "συγχωροχάρτι" εις όσους αναλαμβάνουν θώκους, εξουσίες, θέσεις, τίς οποίες λόγω μειωμένων προσόντων ή ανικανότητος αδυνατούν νά υπηρετήσουν !
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέν είναι μόνη η Ελευθερία πού "Θέλει αρετήν καί τόλμην", τ'αυτόν ισχύει κι αλλαχού...
ΑπάντησηΔιαγραφή