Ο θάνατος του ιδρυτή της Apple Steve Jobs έβαλε πάλι στο κέντρο της συζήτησης το ρόλο της εναλλακτικής ιατρικής και την τάση κάποιων διασημοτήτων να καταφεύγουν σε αυτήν. Σύμφωνα με αυτά που ανακοινώθηκαν φαίνεται ότι ο Jobs , που έπασχε από ένα νευροενδοκρινικό τύπο καρκίνου του παγκρέατος, άργησε να καταφύγει στην κλασσική συμβατική ιατρική και προτίμησε αρχικά κάποιου τύπου "εναλλακτική ιατρική". Το γεγονός δεν είναι βέβαια μοναδικό, αλλά αποκτά ιδιαίτερη σημασία και είναι άξιο σχολιασμού, για το ότι ένας τόσο έξυπνος και δημιουργικός άνθρωπος δεν έδειξε αρχικά εμπιστοσύνη στην βασισμένη στις ενδείξεις ιατρική επιστήμη!
Οι ερμηνείες που δόθηκαν είναι πολλές. Η δική μου είναι διαφορετική από αυτές που διάβασα. Η θεωρία μου είναι ότι άνθρωποι, που έχουν διακριθεί πάρα πολύ σε κάποιον επιστημονικό ή τεχνολογικό τομέα και είναι ουσιαστικά πρωτοπόροι στον τομέα τους, αποκτούν μια κάποιου είδους έπαρση σε ότι αφορά αυτό που κάνουν. Θεωρούν τον κλάδο τους μοναδικό και ικανό να λύσει σχεδόν όλα τα προβλήματα του κόσμου και έχουν συνεπως την τάση να υποτιμούν τα επιτεύγματα άλλων επιστημονικών κλάδων. Έχουν επίσης μάθει να έχουν τον πρώτο λόγο στη λύση των προβλημάτων, που τους απασχολούν, αλλά και να αναζητούν μη συμβατικές και ασυνήθιστες απαντήσεις, όπως ακριβώς αυτές που τους έφεραν στην κορυφή. Η σημερινή συμβατική πατερναλιστική ιατρική τους είναι κυριολεκτικά ανυπόφορη. Έτσι αρχίζουν να "ψάχνουν" για κάτι άλλο, διαφορετικό, λιγότερο επηρεασμένο από το ισχύον "δόγμα".
Η αλήθεια, όμως, είναι ότι δεν υπάρχει μια μαγική συνταγή για την αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων του κόσμου. Κια ειδικά στα θέματα υγείας η λαθεμένη αντιμετώπιση στοιχίζει περισσότερο και έχει διαφορετικές συνέπειες από ένα κακό λειτουργικό σύστημα ή ένα όχι και τόσο κομψό gadget!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου