Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Απόψεις του Oswald Spengler για τον κλασσικό ελληνικό πολιτισμό


Oswald Spengler (1880-1936): Γερμανός ιστορικός και φιλόσοφος της Ιστορίας. Συγγραφέας του περίφημου βιβλίου "Η παρακμή της Δύσης"

"Ο κλασσικός ελληνικός πολιτισμός δεν είχε καθόλου συνείδηση του χρόνου και της ιστορικότητας. Δεν υπήρχε αντίληψη ενός παγκόσμιου ιστορικού γίγνεσθαι. Επίσης δεν είχε καθόλου τάση αναζήτησης του εσωτερικού εαυτού, η εσωστρέφεια ήταν άγνωστη οντότητα. Υπήρχε μόνο το παρόν, η ακριβής ώρα και η χρονολογία δεν είχαν σημασία και ενδιαφέρον. Υπήρχε ενδιαφέρον για το Μύθο και όχι για την Ιστορία! Γιαυτό και η λατρεία για τον Όμηρο, που όμως δεν τους ώθησε ποτέ να αναζητήσουν ιστορικά τεκμήρια.

Παρόμοιος πολιτισμός κατά τον συγγραφέα ήταν ο Ινδικός. Αντίθετοι, που έδιναν δηλαδή μεγάλη σημασία στην ιστορικότητα και το χρόνο ήταν ο Αιγυπτιακός, ο Βαβυλωνιακός και ο Κινέζικος.

Ο Δυτικός πολιτισμός είναι ο κατ' εξοχήν πολιτισμός της αντίληψης μιας παγκόσμιας ιστορίας, της μεγάλης σημασίας του χρόνου και της χρονολογίας. Είναι ο πολιτισμός της εσωτερικής αναζήτησης και της εσωστρέφειας."


Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

Μουσική Πρόταση: Δεν κλαίω γι' αυτά που μου' χεις πάρει


Ένα τραγούδι σε δύο εκτελέσεις. Μια παλιά με τον Καλογιάννη και τη Μαρινέλλα, που μου αρέσει πολύ, αλλά και μια καινούργια από την εξαιρετική  Δάφνη Λέμπερου. 
Και βέβαια στίχοι Γιάννη Ρίτσου και μουσική του πολύ καλού και πρόωρα χαμένου Κϋπριου Μάριου Τόκα.

Δεν κλαίω γι' αυτά που μου' χεις πάρει

Σε βρήκα για μια νύχτα μόνη
και πότε θα σε ξαναβρώ,
η θύμησή σου με σταυρώνει
σ' έναν κατάφωτο σταυρό,
η θύμησή σου με σταυρώνει
σ' έναν κατάφωτο σταυρό.

Δεν κλαίω γι' αυτά που μου 'χεις πάρει
γι' αυτά που μου 'χεις αρνηθεί
μου 'χεις χαρίσει ένα φεγγάρι
γαλάζιο, ανείπωτο, βαθύ.
Δεν κλαίω γι' αυτά που μου 'χεις πάρει.

Στη τρυφερή σου την παλάμη
κουρνιάζουν τα χρυσά πουλιά
ποιαν αμαρτία να 'χω κάνει
και μου 'χουν λείψει τα φιλιά,
ποιαν αμαρτία να 'χω κάνει
και μου 'χουν λείψει τα φιλιά.

Δεν κλαίω γι' αυτά που μου 'χεις πάρει
γι' αυτά που μου 'χεις αρνηθεί,
μου 'χεις χαρίσει ένα φεγγάρι
γαλάζιο, ανείπωτο, βαθύ.
Δεν κλαίω για αυτά που μου 'χεις πάρει.




Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013

Στρες και καρδιαγγειακά επεισόδια


Το ότι το καθημερινό στρες έχει δυσμενή επίδραση στο καρδιαγγειακό σύστημα είναι γνωστό και όλοι οι γιατροί συμβουλεύουν ότι πρέπει να ζούμε περισσότερο "χαλαρά" προκειμένου να αποφύγουμε τα προβλήματα με τα στεφανιαία και τα εγκεφαλικά αγγεία μας.
Μια νέα, όμως, μελέτη, έδωσε μια νέα διάσταση. Χωρίς να απορρίπτει τη σημασία του ίδιου του στρες, απέδειξε ότι αυτοί που είναι περισσότερο επιρρεπείς σε αγγειακά επεισόδια είναι εκείνοι που θεωρούν ότι το στρες τους κάνει κακό. Όσοι πιστεύουν ότι το στρες δεν παίζει ιδιαίτερα αρνητικό ρόλο στην υγεία τους εμφανίζουν μικρότερη συχνότητα καρδιαγγειακών επεισοδίων.
Είναι πιθανό λένε οι ερευνητές, που η εργασία τους δημοσιεύτηκε στο European Heart Journal, να είναι περισσότερο επιβλαβής και από το ίδιο το στρες, η ιδέα που έχουμε για το πόσο κακό μας κάνει το στρες. 
Το στρες για το στρες, λοιπόν. Να ο παράγοντας κινδύνου που πρέπει να πολεμήσουμε!
Εκτός αν το στρες που θα δημιουργηθεί προκειμένου να αποφύγουμε το στρες για το στρες έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Αυτό, όμως, θέλει μια άλλη μελέτη.

Τρίτη 13 Αυγούστου 2013

Λόγια του (κυνικού) μεσοπολεμικού Βερολίνου






Ο Έρωτας είναι η ανόητη υπερεκτίμηση της ελάχιστης υφιστάμενης διαφοράς ανάμεσα σε δύο σεξουαλικά αντικείμενα.

Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013

Οι Απροσάρμοστοι


Σας είδα που γελάγατε στο βάθος
Αιώνια απροσάρμοστοι και κυνικοί
Την ώρα που όλοι χειροκροτούσαν
Του Αρχηγού τη θεσπέσια ρητορεία

Και τις προάλλες πάλι
Μονάχα εσείς δεν σηκωθήκατε
όταν ο Μέγας Ιεράρχης
ήρθε να μας ευλογήσει

Και δεν έχω καμιάν αμφιβολία
Ότι το βράδυ στο καπηλειό
Δεν θα αφήνετε τίποτα όρθιο
Ούτε ιερό, ούτε όσιο

Σας ξέρω εσάς
Παραφυάδες του κορμού της ζωής
Ρυάκια που ξεστρατίσατε
Ανεμώνες στο βράχο

Ναι, σας ξέρω...

Είσαστε σεις που δεν θα πέσετε
Όταν θα έρθει ο χαλασμός
Εσείς που θα γεννήσετε
Εκείνο που θα μείνει...


Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

Μουσική Πρόταση: Του Έρωτα η Μάχη

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Η ΜΑΧΗ / Τραγούδι: ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΣΕΡΤΟΣ
Μουσική: ΝΟΤΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ / Στίχοι: ΚΩΣΤΑΣ ΦΑΣΟΥΛΑΣ
Β' φωνή: ΝΤΕΝΙΑ ΚΟΥΡΟΥΣΗ
Από τον δίσκο «ΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΙΣ ΚΑΤΑΠΑΚΤΕΣ»

Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

Η μαγεία του Jorge Luis Borges (1899-1986)


Είναι ο μαέστρος των σύντομων ιστοριών. Μέσα σε λίγες σελίδες μπορεί να σκιτσάρει την πιο απίθανη πλοκή και να περάσει τα μηνύματά του. Σχεδόν πάντα με ένα στοιχείο "υπερφυσικό", χωρίς όμως θρησκευτικές αποχρώσεις, με εξαιρετική γνώση της Ιστορίας και με εντυπωσιακή αντίληψη της ανθρώπινης φύσης και των παθών της. Και με τρομερή ικανότητα πρόβλεψης μελλοντικών επιστημονικών ανακαλύψεων, όχι με τον προφανή, έκδηλο τρόπο του Ιουλίου Βερν, αλλά με μια μέθοδο που απαιτεί την ενεργό συμμετοχή του αναγνώστη...

Παίρνω για παράδειγμα μια από τις όχι πολύ γνωστές ιστορίες του, 'Το Θέμα του Προδότη και του Ήρωα". Ο δισέγγονος ενός μεγάλου επαναστάτη, που όλη η χώρα τον τιμά, αποφασίζει να ψάξει περισσότερο τον τρόπο του θανάτου του, που έχει αφήσει όντως πολλές σκοτεινές πτυχές, αφού ποτέ δεν αποκαλύφθηκε ο δράστης. Δεν θα μπω στις λεπτομέρεις της αναζήτησης, που έχει πολλά στοιχεία αναφορών στην παγκόσμια ιστορία και τον Shakespeare, καθώς και μερικές ιδιοφυείς σκέψεις για τη δυνατότητα της Λογοτεχνίας να επηρεάσει την Ιστορία (και όχι το προφανές αντίστροφο).

Η ουσία της ιστορίας, λοιπόν, όπως την αποκάλυψε η εμπεριστατωμένη και σχολαστική έρευνα του δισέγγονου. Ο μεγάλος επαναστάτης είχε αγαπηθεί από όλη τη χώρα και η ώρα της τελικής επικράτησης είναι κοντά. Σε μια συνάντηση όμως των ηγετών μπαίνει η σοβαρή υποψία ότι ένας από τα στελέχη είναι προδότης. Ο ίδιος ο μεγάλος επαναστάτης, ο αρχηγός, αναθέτει σε έναν από τους πιο έμπιστους ανθρώπους του να βρουν τον προδότη. Στην επόμενη συνάντηση η υποψία επιβεβαιώνεται. Υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία, ότι ο προδότης είναι ο ίδιος ο αρχηγός, ο μεγάλος επαναστάτης! 

Βεβαίως ο θάνατος ως τιμωρία είναι επιβεβλημένος. Πρέπει όμως να αμαυρωθεί η επανάσταση και η μέχρι τώρα πορεία του αρχηγού; Ο έμπιστος άνθρωπος προτείνει μια άλλη λύση, μια υποδειγματική σκηνοθεσία, που όλοι ακόμη και ο προδότης αποδέχονται. Μετά από μια κορύφωση από μέρους του επαναστατικών ενεργειών και εμπνευσμένων λόγων, θα εκτελεστεί, υποτίθεται από τους εχθρούς, μέσα σε ένα θέατρο, σε μια στιγμή μεγάλης του δόξας. Και στη συνέχεια θα ηρωοποιηθεί και θα γίνει το αιώνιο ίνδαλμα της επανάστασης και του λαού του. Όπως και έγινε. 

Ο δισέγγονος, που όταν ξεκίνησε την έρευνά του, είχε σκοπό να γράψει την βιογραφία του μεγάλου επαναστάτη και να λύσει το αίνιγμα του θανάτου του, έγραψε έναν ακόμη διθύραμβο για τον λαϊκό ήρωα, το ίνδαλμα τόσων γενεών, αφήνοντας βέβαια απ' έξω τα τελικά γεγονότα. 

Και καταλήγει ο Borges: Και αυτό ακόμη το γεγονός, της ιστορίας που τελικά έγραψε ο δισέγγονος, είχε προβλεφθεί στο σενάριο, που ο έμπιστος σκηνοθέτης είχε με τόση μαεστρία ετοιμάσει...

Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013

Η πινακίδα

Μια πινακίδα στην Αμαλιάπολη.
Σύγχυση ή αντίθετα επίγνωση της πραγματικότητα και άρα επιχειρηματικό πνεύμα;
Δηλαδή κρέατα για τους Έλληνες και fruits για τους ξένους;



Υπάρχει όμως και μια πινακίδα που σπάει κάθε ρεκόρ απόδοσης νοήματος στην αγγλική γλώσσα: Από ένα βενζινάδικο στο δρόμο Αντιρρίου-Ναυπάκτου, πριν πολλά χρόνια.


Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013

Μουσική Πρόταση: Chris Spheeris Aria

Ο Χρήστος Σφυρής (Chris Spheeris) είναι ένας σπουδαίος Ελληνοαμερικανός συνθέτης, που στη χώρα μας σίγουρα δεν είναι όσο θάπρεπε γνωστός. Εδώ ένα από τα ωραία του κομμάτια.






Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

ΟΙ ΕΛΕΓΚΤΕΣ


ΟΙ Ελεγκτές δεν είναι πια εδώ
Τους είδαν λέει να κλείνουν τα κομπιούτερς
και να μαζεύουν τα χαρτιά τους.

Συνάχτηκαν τότε όλοι οι αγανακτισμένοι
μόλις είπε τα νέα ο Εξαγγελάτος.

Ήταν εκεί και ο Γαμαντώνης  
με το τσιρότο στο κεφάλι, 
αλλά κι ο Αλεξαρχαντινός 
αντάμα με τους Αντιπολείς
και όλους τους Χαβαλευτές.

Πολύς ο ψίθυρος κι ο στεναγμός
δεν θα περάσει τέτοια προσβολή
πως είναι δυνατόν να φεύγουν
τώρα που ρίξαμε τον ΦΠΑ;

Ανάστατη όλη η πρωτεύουσα
και η περιφέρεια δεν πάει πίσω
πως άραγε θα ζήσουμε χωρίς τους Ελεγκτές;
Οι άνθρωποι αυτοί ήταν η μόνη λύση!

ΣΗΜ. ΚΑΦΑΒΗΣ

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Μουσική Πρόταση: East of The Sun and West of The Moon


Ένα πολύ παλιό τραγούδι με πολλές και καταπληκτικές εκτελέσεις. Ανάμεσά τους αυτές του Frank Sinatra, της Billy Holiday, Sara Vaughan, Ella Fitzgerland, κλπ. Μια από τις πρώτες ήταν του Tom Coakley από το 1935.

Το έχει γράψει ο Brooks Bowman και η πρώτη εκτέλεση ήταν του 1934.

Εδώ δύο εκτελέσεις, μια πρόσφατη και ζωντανή, από την Καναδή Diana Krall και μια από τις παλιές που μου άρεσε περισσότερο, αυτή από την αξεπέραστη Sara Vaughan.


Οι στίχοι


East of the sun and west of the moon,
We'll build a dream house of love, dear.
Near to the sun in the day
near to the moon at night,
We'll live in a lovely way, dear
Living on love and pale moonlight.
Just you and I, forever and a day,
Love will not die, we'll keep it that way,
Up among the stars we'll find
A harmony of life to a lovely tune,
East of the sun and west of the moon, dear,
East of the sun and west of the moon.






Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Μια κάποια (θυμωμένη) εξήγηση...


Να βάλουμε λίγο τα πράγματα στη θέση τους.

Το φαινόμενο Χρυσή Αυγή δεν είναι καθόλου ανεξήγητο και ούτε θα εξαφανιστεί εύκολα. Θα χρειαστεί κάτι πολύ θεαματικό, είτε θετικό είτε αρνητικό. Στη δεύτερη περίπτωση θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε "δραματικό" με την ελληνική έννοια του όρου.Μην ξεχνάμε ότι το  "δραματικός¨ στα εισαγμένα από τη δύση ελληνικά έχει τόσο τη θετική, όσο και την αρνητική έννοια, κάτι με το οποίο προσωπικά δεν συμφωνώ.

Η Χρυσή Αυγή, λοιπόν. Πρωταρχικός λόγος για την άνοδό της υπήρξε σίγουρα το βρώμικο και κυρίως -επιμένω σε αυτό- ανίκανο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Η δική μου γνώμη είναι ότι δεν έχουμε περισσότερους αναλογικά διεφθαρμένους πολιτικούς, από ότι πχ η υπόλοιπη Ευρώπη. Οι ανίκανοι όμως μας περισσεύουν!

Η τρομερή απαξίωση του κρατούντος πολιτικού σκηνικού όταν έφτασε η κρίση ήταν η ευκαιρία που περίμεναν οι φασίστες. Και την εκμεταλλεύτηκαν με τον καλύτερο για εκείνους τρόπο. Είχαν άλλωστε εξαιρετική βιβλιογραφία για να τη χρησιμοποιήσουν. 

Παρένθεση: Πόσες φορές στα χρόνια πριν την κρίση τα κόμματα της Αριστεράς προειδοποίησαν ότι η πολιτική του ανεξέλεγκτου δανεισμού θα οδηγήσει τη χώρα σε οικονομικό αδιέξοδο; Πόσες φορές διαμαρτυρήθηκαν για τις απαράδεκτες απαιτήσεις των συνδικαλιστών σε όλους τους τομείς, που ζητούσαν περισσότερο κυβερνητικό χρήμα, πχ για ανύπαρκτες υπερωρίες, τραβηγμένες από τα μαλλιά παροχές, επιδόματα τύπου βραβείου Γκίννες κλπ... ΚΑΜΙΑ! Το αντίθετο συνέβαινε. Ήταν οι πρωτοπόροι αυτών των απαιτήσεων.

Ας γυρίσουμε όμως στο φαινόμενο της Χρυσής Αυγής. Που εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο την απαξίωση του πολιτικού κόσμου. Και πήρε ένα μερίδιο σημαντικό της ψήφου διαμαρτυρίας. 

Μετά όμως ήρθε η νέα άνοδός της! Αυτή οφείλεται πλέον αποκλειστικά στην πολιτική του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη γνώμη μου. Η καθημερινή προβολή δηλώσεων περί προδοτών, πουλημένων, κλεφτών, προσκυνημένων, υπαλλήλων της Τρόικας και τόσων άλλων δίχως φειδώ χαρακτηρισμών ρίχνει καντάρια νερό στο μύλο της φασιστικής παρέας. Είναι γνωστό ότι ο Έλληνας ψηφοφόρος ψηφίζει σε μεγάλο βαθμό συναισθηματικά, άρα θα προτιμήσει εκείνους που τον βοηθούν να εκφράσει με πιο αυθεντικό τρόπο τον θυμό του. 

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πριν την κρίση ένα κόμμα του  20% η πολιτική αυτή της επίθεσης στα άλλα κόμματα του δημοκρατικού φάσματος θα είχε νόημα και θα τον είχε φέρει ήδη στην εξουσία. Όταν όμως είσαι ένα κόμμα του 4%, που συγκυριακά έφτασες στο 26-28% δεν ελέγχεις τον κύριο όγκο των ψηφοφόρων σου. Το μόνο που πετυχαίνεις κατηγορώντας συνέχεια τα άλλα δημοκρατικά κόμματα είναι να στρέφεις τον κόσμο ενάντιά τους, αλλά όχι αναγκαστικά προς εσένα. Θα πάνε εκεί που θα τους οδηγήσει ο θυμός, που σε ένα μεγάλο ποσοστό εσύ ο ίδιος καλλιεργείς. Και ο θυμός δεν μπορεί να οδηγήσει σε λογικές αποφάσεις. Αντίθετα οδηγεί ευκολότερα σε εκείνους έχουν κάνει εφτά διδακτορικά στο πως να τον εκφράζουν και που επίσης δεν κάνουν ανοίγματα στα άλλα κέντρα εξουσίας εν όψει μελλοντικής διακυβέρνσης κύριε Τσίπρα. Δηλαδή οδηγεί στη Χρυσή Αυγή!

Είναι σίγουρο ότι αυτή την παρενέργεια την έχουν καταλάβει ο Τσίπρας και οι του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν όμως παγιδευτεί στην αδιέξοδη αυτή πολιτική τους. Έχουν θεοποιήσει την εντυπωσιακή άνοδό τους και εμμένουν σε αυτά που τους οδήγησαν μέχρις εκεί. Δεν είχαν όμως αντιληφτεί ότι όλον αυτόν τον καιρό είχαν και συνοδηγό στην ανοδική τους πορεία. Ένα συνοδηγό αδίστακτο, που ήδη καμαρώνει για τις ταχύτητες που αναπτύσσει και που σε κάποια στροφή θα ρίξει και αυτούς, όπως και όλη τη χώρα στον τοίχο!


Μουσική Πρόταση: Still Got The Blues

Σε ζωντανή μετάδοση με τον μεγάλο Gary Moore (1952-2011).

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

Τι είναι Φιλοσοφία;


Ο ορισμός της Φιλοσοφίας, κατά τον Daniel Dennett:  Φιλοσοφία είναι αυτό που κάνεις, όταν δεν γνωρίζεις ακόμη ποιος είναι οι σωστές ερωτήσεις, που πρέπει να κάνεις.

Εννοεί προφανώς, ότι όταν γνωρίζεις τις σωστές ερωτήσεις, τότε αυτό που κάνεις λέγεται αλλοιώς, λέγεται Επιστήμη!

Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

Round House της Louise Erdrich


Ένα ακόμη βιβλίο, μετά το Casual Vacancy της J.K. Rowling, που διάβασα προσφατα και όπου τα παιδιά ή μάλλον οι έφηβοι εμπλέκονται και πρωταγωνιστούν άθελά τους σε περιπέτειες για μεγάλους. Μέσα σε ένα εντελώς ιδιόρυθμο σκηνικό,σε μια από τις κλειστές ινδιάνικες κοινότητες των Η.Π.Α., ο 13 χρονος Τζόε βιώνει ένα συγκλονιστικό γεγονός, το βιασμό της μητέρας του. Για τον επόμενο χρόνο η ζωή του δεν μπορεί πια να μείνει η ίδια. Καθώς μπαίνει στη δύσκολη εφηβεία και ζει την αναπτυσσόμενη σεξουαλικότητά του περισσότερο μέσα από φαντασιώσεις γύρω από την εντυπωσιακή σύντροφο του θείου του, αλλά και τα πρώτα του ξεστρατίσματα με τους φίλους του, αρχίζει να διαμορφώνει ένα σχέδιο αρχικά αποκάλυψης του δράστη και στη συνέχεια εκδίκησης.
Η ιστορία διανθίζεται από ενδιαφέροντα στοιχεία γύρω από τις παραδόσεις των γηγενών αμερικανών, ενώ είναι έκδηλη παράλληλα η αδικία που βιώνουν με τη μεταχείριση που τους έχει επιφυλάξει η αμερικάνικη κοινωνία.
Το βιβλίο είναι ενδιαφέρον, αν και γίνεται αργόσυρτο κατά διαστήματα, ενώ περιγράφει αρκετά καλά τους κύριους χαρακτήρες. Κάποιοι φαινομενικά δευτερευοντες χαρακτήρες, όπως ο πρώην πεζοναύτης ιερέας, η θεία Σόνια και δυο ηλικιωμένοι συγγενείς, προσφέρουν κάποιες από τις καλύτερες στιγμές της ιστορίας. Στα σχετικά αδύνατα σημεία νομίζω ότι είναι η μη επαρκής αιτιολόγηση των κινήτρων, αλλά και η μη σημαντική ανάπτυξη των άλλων σημαντικών γεγονότων, που συνδέονται με το βιασμό. Η συγγραφέας προτίμησε να  επικεντρωθεί κυρίως στις επιπτώσεις του γεγονότος στη στενή οικογένεια και ιδιαίτερα στον μικρό Τζόε και την απότομη ενηλικίωσή του.
Σίγουρα ένα ενδιαφέρον και ευχάριστο ανάγνωσμα και ευχαριστώ θερμά για τη σύσταση.




Το Ταξίδι


ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Κινήσαμε νωρίς
με του ύπνου την ονειρόσκονη
πλεγμένη στα ματοτσίνορα

Το διάβα μας ταχύ κι ανάλαφρο
παιάνες τα τραγούδια μας
κι η φύση γύρω πανηγύρι

Το μεσημέρι ξαποστάσαμε
φάγαμε το ψωμί κι' ήπιαμε το κρασί 
στην υγειά των κοριτσιών μας


Τους απαντήσαμε σε μια καμπή του δρόμου
μίζεροι, γερασμένοι, ελεεινοί,
μόλις που το βλέμα σήκωσαν σαν μας είδαν

Ήτανε γέμα πια όταν στραφήκαμε να δούμε
καθώς αργά χανόταν πίσω μας οι γέροι
κάτι σαν να μας χαιρετίσανε μας φάνηκε

Γελάσαμε τότε και τους περιπαίξαμε
λίγο και θα μας τη χαλάγανε τη διάθεση
αν είχαμε αναγνωρίσει τους εαυτούς μας

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Ο "Τρελαντώνης"


Ο "Τρελαντώνης"

Να που τελικά έχουν σημασία οι ρίζες!

Ο "Μάγκας" δισέγγονος της Πηνελόπης Δέλτα

Με πέντε καλοζυγισμένες λέξεις

Αποκάλυψε "Τα Μυστικά του Βάλτου"

Της σύγχρονης πνευματικής Ελλάδας!


Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Ο Νικίας και η "Νίκη" του στην Κορινθία


Ο στρατηγός των Αθηναίων Νικίας ήταν ένας πολύ συντηρητικός και προσεκτικός άνθρωπος. Γνώριζε καλά πως σκέφτεται ο λαός και παρά τις αρκετές στρατιωτικές του επιτυχίες φρόντιζε πάντοτε να μην προκαλεί το φθόνο, επειδή αυτό φοβόταν περισσότερο από οτιδήποτε. Είχε άλλωστε πολλά παραδείγματα γύρω του από στρατηγούς με επιτυχίες, που το τέλος τους ήταν άδοξο, επεισή επέσυραν το φθόνο...

Στην καριέρα του, όμως, υπάρχει μια πράξη αρκετά ασυνήθιστη, που τον τιμά ιδιαίτερα. Είχε πολεμήσει τους Κορίνθιους στη χώρα τους, υπό τον Λυκόφρονα και τους νίκησε. Φεύγοντας οι Αθηναίοι, όμως, έκαναν ένα μεγάλο λάθος. Κατά τη συλλογή των σκοτωμένων ξέχασαν δύο νεκρούς τους στο πεδίο της μάχης. Ο Νικίας τότε είχε να διαλέξει ανάμεσα στο να αφήσει άταφους και σε ξένη χώρα ή να ζητήσει επίσημα με κήρυκα από τους εχθρούς τους νεκρούς του στρατιώτες. Το δεύτερο είχε, όμως, ένα σημαντικό τίμημα. Σύμφωνα με τους άγραφους νόμους, εκείνος που ζητούσε τους νεκρούς του ουσιαστικά παραδέχονταν την ήττα του, αφού είναι εύλογο ότι ο νικητής και κύριος του πεδίου της μάχης δεν αντιμετωπίζει τέτοιο πρόβλημα.

Ο Νικίας, λοιπόν, προτίμησε να παραιτηθεί από τη δόξα του νικητή, παρά να εγκαταλείψει άταφους δύο Αθηναίους πολίτες. 

Με τον τρόπο αυτό βέβαια έγραψε στο ενεργητικό του μια μεγάλη ηθική νίκη!