Ναρκισσισμός και ακαδημαΪκή καταξίωση

Ο ναρκισσισμός είναι εκείνη η κατάσταση, η οποία χαρακτηρίζει άτομα απόλυτα εγωκεντρικά, που αυτο-διογκώνουν τις ικανότητές τους και δεν έχουν τη δυνατότητα να νοιώσουν συμπάθεια προς τους άλλους. Τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι πρόκειται, ιδίως στις πιο ακραίες περιπτώσεις, για παθολογική κατάσταση, που χρειάζεται ψυχιατρική αντιμετώπιση.
Μια καινούργια μελέτη, λοιπόν, έδειξε σπουδαστές με τα χαρακτηριστικά αυτά, έχουν πολύ μεγαλύτερη τάση από ότι οι συνάδελφοί τους να χρησιμοποιούν μη θεμιτές μεθόδους για να πετύχουν στις εξετάσεις τους, και γενικά τις ακαδημαϊκές τους υποχρεώσεις, ενώ -πολύ χαρακτηριστικά- δεν νοιώθουν μετά τύψεις για αυτό!
" Οι ναρκισσιστές ή νάρκισσοι όπως τους λέει ο κόσμος (η προέλευση από το μύθο του Νάρκισσου είναι προφανής) νοιώθουν την ανάγκη να διατηρούν μια θετική εικόνα για τον εαυτό τους και μερικές φορές βάζουν στην άκρη τους τυχόν ηθικούς ενδοιασμούς, προκειμένου να πετύχουν αυτό που θέλουν" αναφέρεται στη μελέτη που έχει δημοσιευτεί online στο περιοδικό "Personality and Individual Differences" και που περιέλαβε 199 φοιτητές.


Έχω, δυστυχώς, γνωρίσει αρκετούς τέτοιους στην καριέρα μου, καθώς, σας βεβαιώνω, αφθονούν ιδιαίτερα στα ακαδημαϊκά περιβάλλοντα, όπως άλλωστε θα περίμενε κανείς. Είναι πραγματική συμφορά για τους ανθρώπους, που έχουν την ατυχία να βρίσκονται στον ίδιο εργασιακό χώρο!

Σιωπηλές και σιωπηρές διαδρομές

Πρέπει νομίζω να δώσω μερικές εξηγήσεις για τις "Καθημερινές" διαδρομές, που δεν είναι καθόλου καθημερινές. Ίσως πρέπει να αλλάξω το τίτλο, αλλά δεν νομίζω ότι το πρόβλημα είναι εκεί. Όταν ξεκίνησα αυτό το blog, είχα σκοπό να σχολιάζω αυτά που διαβάζω και μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Και αυτό κάνω. Όπως, όμως, είναι φυσικό, η έφεση για σχόλια σε αυτά που διαβάζω επηρεάζεται από τη δεκτικότητά μου στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Είναι, δηλαδή, μέρες που ότι διαβάζω μου φαίνεται σημαντικό και άλλες που συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Είναι, λοιπόν, καθημερινές οι διαδρομές μου στο διαδίκτυο. Απλά οι περισσότερες από αυτές είναι σιωπηλές...(και καμιά φορά σιωπηρές)*

*Και τα δυο επίθετα, που συχνά χρησιμοποιούνται παράλληλα, ετυμολογούνται από το αρχαίο ουσ. σιωπή. 

Σιωπηλός είναι - κυρίως - αυτός που δε μιλάει, που τηρεί σιωπή. 

Σιωπηρός είναι αυτός που δηλώνεται ή εκφράζεται με τη σιωπή και, συνεκδοχικά, αυτός που δεν εκφράζεται ρητά, που υπονοείται (π.χ. σιωπηρή διαμαρτυρία, σιωπηρή συμφωνία). 

Είναι η θρησκεία μια δύναμη για το καλό στον κόσμο;

Χωρίς σχόλια. Είναι τα ποσοστά που οι κάτοικοι των χωρών που αναφέρονται απάντησαν θετικά στην παραπάνω ερώτηση. Κρίμα που στη σχετική έρευνα δεν περιλαμβάνεται η Ελλάδα. Εσείς που θα τοποθετούσατε το σχετικό ποσοστό για τη χώρα μας;

Ποντάροντας στο λάθος άλογο ή πολεμώντας ανεμόμυλους

Είναι δυστυχώς πολύ συχνό γεγονός στην επιστήμη της θεραπευτικής των ασθενειών να "ποντάρουμε σε λάθος άλογο", δηλαδή να στοχεύουμε ανύπαρκτους στόχους και να γίνεται σπατάλη χρημάτων και κυρίως να προδίδονται οι προσδοκίες γιατρών και ασθενών (για να χρησιμοποιήσω την πιο επιεική έκφραση που μπορώ να σκεφτώ). Αυτό αποδείχτηκε πάλι περίτρανα σε μια πρόσφατη μελέτη στο περιοδικό Blood, όπου φάνηκε ότι η επί πολλά χρόνια επένδυση χρημάτων και ελπίδων σε φάρμακα, που αναστέλλουν την κυτταρική αντλία MDR* σε λευχαιμικά κύτταρα, δεν έχει προσφέρει ουσιαστικά τίποτα στους ασθενείς με λευχαιμία. Ο σχολιαστής των σχετικών αποτελεσμάτων μας παροτρύνει να "κατέβουμε πια από το άλογο αυτό" και να ρίξουμε το βάρος και τα χρήματά μας σε άλλου είδους θεραπευτικές παρεμβάσεις.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ! Δυστυχώς για κάποιους ασθενείς ισχύει το "και αργά και ποτέ".


* Η MDR αντλία εξάγει ουσίες (και φάρμακα) από το κυτταρικό περιβάλλον και επομένως όταν υπερλειτουργεί κάνει (θεωρητικά) τα λευχαιμικά κύτταρα ανθεκτικά στη θεραπεία. Η αναστολή της θα μπορούσε να βοηθήσει σε πιο αποτελεσματική χημειοθεραπεία, και με τη λογική αυτή χρησιμοποιήθηκαν τέτοιες ουσίες που αναστέλλουν την αντλία αυτή σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία.

Η περαταριά στο Μεσόπυργο Άρτας

Στο Μεσόπυργο Άρτας, εκεί κοντά στα σύνορα των Νομών Άρτας και Καρδίτσας υπάρχει ένα χειροκίνητο τελεφερίκ-βαγονάκι με τροχαλία και συρματόσχοινο- που χρησιμοποιείται από το 1960 για να διασχίσει κανείς τον Αχελώο. Μια ενδιαφέρουσα εμπειρία μετά από μια όμορφη, αν και αρκετά μεγάλη (τεσσεράμιση ώρες από το Βόλο) διαδρομή. Κάναμε μια δοκιμή χειρισμού της περαταριάς κι η απόδειξη είναι εδώ.

Διάβασμα μετά μουσικής

Πόσο με επηρεάζει στην απόδοσή μου όταν διαβάζω μετά μουσικής; Οι πιο πολλοί από μας το κάνουμε όλη τη ώρα, για να μην πω ότι έχει γίνει μόδα! Εγώ τουλάχιστον ομολογώ ότι το παρακάνω και σχεδόν δεν κάνω τίποτα χωρίς να ακούω παράλληλα μουσική!
Να, λοιπόν, που μια μελέτη σε μαθητές γυμνασίου έδειξε ότι το διάβασμα μετά μουσικής βλάπτει σοβαρά την ποιότητα της εκμάθησης! Η μουσική που χρησιμοποιήθηκε πάντως ήταν με στίχους (τραγούδια) και επομένως υπάρχει πιθανότητα να μην ισχύει το ίδιο όταν τα ακούσματα αφορούν οργανική ή κλασσική μουσική.
Να σημειωθεί τέλος ότι ο επηρεασμός της απόδοσης αφορούσε το ίδιο εκείνους που ποτέ δεν διάβαζαν με μουσική, όσο και εκείνους που συνήθιζαν να διαβάζουν με μουσική και που δήλωναν μάλιστα ότι τους βοηθούσε.
Αυτά για προβληματισμό των μουσικόφιλων αναγνωστών!

Στη Μακρινίτσα 9 του Νοέμβρη 2010

Τρομερός τύπος

Αυτός ο απίστευτος οδηγός διαβάζει ένα βιβλίο, έχει στα χέρια του έναν e-book reader και παράλληλα χρησιμοποιεί το τηλέφωνό του, ΕΝΩ ΟΔΗΓΕΙ.

Δημοσίευση των σχολίων των κριτών μαζί με τα άρθρα-μια ενδιαφέρουσα καινοτομία

Μια νέα τακτική, που αυξάνει σημαντικά τη διαφάνεια στη διαδικασία κρίσης των επιστημονικών εργασιών εγκαινιάσθηκε από το EBMO Journal. Συγκεκριμένα, μαζί με τα άρθρα δημοσιεύεται και όλη η αλληλογραφία ανάμεσα στους κριτές (σχόλια κλπ), τους εκδότες του περιοδικού και τους συγγραφείς (απαντήσεις στα σχόλια). Η μέχρι τώρα εμπειρία είναι ενθαρρυντική και ίσως αποτελέσει το έναυσμα για γενίκευση της συγκεκριμένης πρακτικής.
Το σχετικό άρθρο δημοσιεύεται στο σημερινό Nature (3/11/10) και μπορείτε να το βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.nature.com/nature/journal/v468/n7320/full/468029a.html

Γεννημένος επαναστάτης!

Λίγες μέρες πριν τις ενδιάμεσες αμερικάνικες εκλογές -έγιναν χθες και είχαν ως αποτέλεσμα σημαντική νίκη των ρεπουμπλικάνων και ήττα του κόμματος του Obama- ανακοινώθηκε ότι επιστήμονες στις ΗΠΑ ανακάλυψαν συσχέτιση ανάμεσα στην έκφραση μιας μορφής ενός γονιδίου (του DRD4, που κωδικοποιεί έναν υποδοχέα της ντοπαμίνης) και πολιτικών πεποιθήσεων, συγκεκριμένα φιλελεύθερων. Με την έννοια "φιλελεύθερος" (liberal στην αμερικάνικη ορολογία) εννοούνται εκείνοι που έχουν κατά τεκμήριο πιο προοδευτικές απόψεις από το μέσο όρο (πάντα στις ΗΠΑ).
Το εύρημα είναι ενδιαφέρον. Μένει να δούμε πρώτα πόσο θα σταθεί και στη συνέχεια μπορεί να συζητηθεί η εφαρμογή του για ένα καλύτερο κόσμο (αυτό προς το παρόν να εκληφθεί ως αστείο)

Μια βόλτα στο Πήλιο-Γαλανόρεμα

Όλοι ξέρουμε ότι το Πήλιο είναι ένα όμορφο βουνό. Αυτή την εποχή μάλιστα με την εναλλαγή των χρωμάτων έχει μια εξαιρετική όψη. Παραπάνω ένα μικρό δείγμα από μια σημερινή βόλτα στο Γαλανόρεμα, κοντά στα Χάνια, σε υψόμετρο γύρω στα 1200 μέτρα.

Αναξαγόρας προς Περικλή

Ο φιλόσοφος Αναξαγόρας ήταν ο δάσκαλος του Περικλή, αλλά στα στερνά του χρόνια ο τελευταίος τον είχε παραμελήσει. Όταν, λοιπόν, ο Περικλής έμαθε ότι ο Αναξαγόρας ήταν άρρωστος και περίμενε το τέλος του τον επισκέφτηκε και του έλεγε τι πολύτιμο σύμβουλο έχανε η πόλη. Τότε, λοιπόν, του είπε ο φιλόσοφος: "Περικλή, όποιος χρειάζεται το λυχνάρι, του ρίχνει και λάδι!"

Ως που μπορεί να φτάσει ο ανταγωνισμός στην έρευνα;

Είχα διαβάσει πριν καιρό ένα μυθιστόρημα, που διαπραγματεύονταν μια περίπτωση αλλοίωσης δεδομένων ενός ερευνητή από κάποιον άλλον στο εργαστήριο, μια περίπτωση δηλαδή δολιοφθοράς ή σαμποτάζ. Ήταν ένα ενδιαφέρον έργο φαντασίας με τους καλούς και τους κακούς και ένα -αν θυμάμαι καλά- όχι ευτυχές τέλος. Τώρα η ζωή έρχεται να επιβεβαιώσει τη φαντασία. Ένα δικαστήριο στις ΗΠΑ καταδίκασε έναν μεταδιδακτορικό ερευνητή, που επανειλημμένα "σαμποτάριζε", ουσιαστικά κατέστρεφε τα πειράματα μιας μεταπτυχιακής φοιτήτριας σε ένα ερευνητικό εργαστήριο και που "πιάστηκε" μετά έξι περίπου μήνες με τη χρήση κρυφής κάμερας!
Εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα, νομίζω ότι είναι καιρός να αλλάξει η νοοτροπία και η πρακτική της αναγνώρισης και της επιβράβευσης της ερευνητικής προσπάθειας και η πολιτική των προαγωγών στα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα!

H αποδοχή της επιστήμης από το κοινό

Πρόκειται για έρευνα των περιοδικών Nature και Scientific American, που έγινε πρόσφατα και αφορά την αποδοχή της επιστήμης και των επιστημονικών θεωριών από τους αναγνώστες του περιoδικού Scientific American διαφόρων χωρών. Πρόκειται δηλαδή για ανθρώπους με ενδιαφέρον για την επιστήμη και όχι για τυχαίο δείγμα. Βέβαια πρέπει να σημειωθεί ότι στην Κίνα πχ ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν εξαιρετικά μικρός. Η έρευνα έχει πάντως το ενδιαφέρον της.
Ας την παρακολουθήσουμε:




Υπάρχουν, όπως βλέπετε εντυπωσιακές διαφορές ανάμεσα στους πολίτες των διαφόρων κρατών, αλλά και ομοιότητες, ενώ σημαντικό ρόλο μπορεί να έχει παίξει και ο τρόπος διατύπωσης των ερωτημάτων.
Αυτό που εντυπωσιάζει πχ είναι το μεγάλο ποσοστό αμφιβολίας για την ορθότητα της θεωρίας της εξέλιξης στην Κίνα και την Ιαπωνία. Πρέπει ακόμη να σημειωθεί ότι ενώ το 87% περίπου των αμερικανών αναγνωστών που συμμετείχαν αποδέχονται τη θεωρία της εξέλιξης, όταν το ίδιο ερώτημα τεθεί στο γενικό πληθυσμό το ποσοστό αποδοχής είναι μόνο 26%!!
Πηγή: Περιοδικό Nature.

Φθινοπωρινό Ζαγόρι

Ο τέλειος συνδυασμός γης, φύσης και ουρανού σε μια πανδαισία φθινοπωρινών χρωμάτων.

Περιήγηση στην παλιά πόλη της Καβάλας- Η θέα από το Κάστρο

Με την ευκαιρία ενός ταξιδιού στην Καβάλα κάναμε μια περιήγηση στην παλιά πόλη. Εντυπωσιακή η θέα από την κορυφή του πύργου του κάστρου της πόλης!

Να τι θα συμβεί όταν λιγοστέψουν τα δέντρα

Οι βρεττανικές περιπέτειες του Jonathan Franzen

Ο Jonathan Franzen, του οποίου το πολυδιαφημισμένο βιβλίο Freedom μόλις κυκλοφόρησε είχε κάποιες όχι ευχάριστες περιπέτειες κατά την παραμονή του στο Λονδίνο, όπου πήγε για να παρουσιάσει το βιβλίο.
Πρώτα, διαπίστωσε με έκπληξη, ότι η αγγλική έκδοση των 70.000 αντιτύπων δεν βασίστηκε στην τελευταία παραλλαγή, που είχε παραδώσει στον εκδοτικό οίκο, αλλά σε μια παλαιότερη. Ο εκδοτικός οίκος τυπώνει τώρα εντατικά τα νέα, σωστά αντίτυπα, αλλά περιέργως τα προηγούμενα δεν έχουν αποσυρθεί από τα ράφια των βιβλιοπωλείων!
Και σαν να μην έφτανε αυτό, κατά τη διάρκεια της επίσημης τελετής για την παρουσίαση του βιβλίου, τον πλησίασαν δύο νεαροί και του έκλεψαν τα γυαλιά του, που καθώς φαίνεται ήταν ειδικά σχεδιασμένα και πανάκριβα. Λέγεται, μάλιστα, ότι άφησαν και σημείωμα, στο οποίο ζητούσαν λύτρα 100.000 λίρες, για να επιστρέψουν! Τελικά ο ίδιος προτίμησε να ζητήσει να του στείλουν το εφεδρικό του ζευγάρι από τις ΗΠΑ! *
Σημεία των καιρών;

* Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή, σύμφωνα με την οποία βρέθηκαν οι κλέφτες και τα γυαλιά επιστράφηκαν. Μάλιστα ο ίδιος δεν θέλησε να κάνει μήνυση!

Νανοτεχνολογία: το μέλλον της χημειοθεραπείας

Επιστήμονες από το Νοσοκομείο Brigham and Women’s της Βοστώνης και το MIT κατάφεραν να χρησιμοποιήσουν ένα νανοσωματίδιο το οποίο μπορεί να μεταφέρει εκλεκτικά σε προστατικά καρκινικά κύτταρα το συνδυασμό των φαρμάκων cisplatin και docetaxel.
Η εργασία που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της χρήσης νανοτεχνολογίας στη χημειοθεραπεία του καρκίνου. Η εφαρμογή αυτή έχει πολύ προφανή πλεονεκτήματα, καθώς χρησιμοποιούνται μικρές δόσεις φαρμάκων που δρουν μόνο στα καρκινικά κύτταρα, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα με τις ελάχιστες δυνατές παρενέργειες.
Όταν πριν δέκα χρόνια άρχισε η επανάσταση της νανοτεχνολογίας, ένας από τους τομείς που η νέα αυτή τεχνολογία έδινε υποσχέσεις ήταν ακριβώς η δυνατότητα χορήγησης φαρμάκων απ' ευθείας στους πάσχοντες ιστούς. Φαίνεται ότι οι υποσχέσεις, που οδήγησαν σε μια κολοσσιαία χρηματοδότηση στις ΗΠΑ, το περίφημο Νational Νanotechnology Ιnitiative, που άρχισε το 1999, άρχισαν να υλοποιούνται. Δεν έχουν βέβαια λυθεί όλα τα προβλήματα - η παρούσα εργασία ξεπέρασε ένα μεγάλο πρόβλημα, που ήταν η ταυτόχρονη χορήγηση φαρμάκων με διαφορετικές χημικές ιδιότητες- και ένα από τα μεγαλύτερα είναι το θέμα της ασφάλειας, αφού η είσοδος νανοσωματιδίων στο κύτταρο έχει επιπτώσεις, που δεν έχουν ακόμη πλήρως διευκρινισθεί.

Οπτική ανοσοποίηση

Παρατηρήθηκε σε υγιείς εθελοντές ότι απλά βλέποντας διαφάνειες εμφανώς ασθενών ατόμων παρουσίασαν σημαντική αύξηση των επιπέδων ιντελευκίνης 6, κυτταροκίνης που παράγεται σε στρεσσογόνες καταστάσεις και που μπορεί να οδηγήσει σε διέγερση του ανοσολογικού συστήματος. Η έκθεση σε διαφάνειες, όπου τους σημάδευαν με όπλα, δεν παρουσίασε αντίστοιχα αυξημένη παραγωγή ιντερλευκίνης 6.
Η ¨εξελικτική" ερμηνεία είναι ότι σε περιόδους μεγάλων επιδημιών, όπου υπήρχε συχνή οπτική έκθεση σε ασθενείς, η ενεργοποίηση του ανοσολογικού συστήματος μπορεί να είχε σαφώς ευεργετικό χαρακτήρα με πλεονέκτημα επιβίωσης.
Και ο μηχανισμός; Η περιβόητη σχέση εγκεφάλου και ανοσολογικού συστήματος.