Μουσική Πρόταση: Schumann: Romances for Oboe and Piano

Oboe: Albrecht Mayer

Piano: Hélène Grimaud 

Μια κάποια (θυμωμένη) εξήγηση...

Να βάλουμε λίγο τα πράγματα στη θέση τους.

Το φαινόμενο Χρυσή Αυγή δεν είναι καθόλου ανεξήγητο και ούτε θα εξαφανιστεί εύκολα. Θα χρειαστεί κάτι πολύ θεαματικό, είτε θετικό είτε αρνητικό. Στη δεύτερη περίπτωση θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε "δραματικό" με την ελληνική έννοια του όρου.Μην ξεχνάμε ότι το  "δραματικός¨ στα εισαγμένα από τη δύση ελληνικά έχει τόσο τη θετική, όσο και την αρνητική έννοια, κάτι με το οποίο προσωπικά δεν συμφωνώ.

Η Χρυσή Αυγή, λοιπόν. Πρωταρχικός λόγος για την άνοδό της υπήρξε σίγουρα το βρώμικο και κυρίως -επιμένω σε αυτό- ανίκανο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Η δική μου γνώμη είναι ότι δεν έχουμε περισσότερους αναλογικά διεφθαρμένους πολιτικούς, από ότι πχ η υπόλοιπη Ευρώπη. Οι ανίκανοι όμως μας περισσεύουν!

Η τρομερή απαξίωση του κρατούντος πολιτικού σκηνικού όταν έφτασε η κρίση ήταν η ευκαιρία που περίμεναν οι φασίστες. Και την εκμεταλλεύτηκαν με τον καλύτερο για εκείνους τρόπο. Είχαν άλλωστε εξαιρετική βιβλιογραφία για να τη χρησιμοποιήσουν. 

Παρένθεση: Πόσες φορές στα χρόνια πριν την κρίση τα κόμματα της Αριστεράς προειδοποίησαν ότι η πολιτική του ανεξέλεγκτου δανεισμού θα οδηγήσει τη χώρα σε οικονομικό αδιέξοδο; Πόσες φορές διαμαρτυρήθηκαν για τις απαράδεκτες απαιτήσεις των συνδικαλιστών σε όλους τους τομείς, που ζητούσαν περισσότερο κυβερνητικό χρήμα, πχ για ανύπαρκτες υπερωρίες, τραβηγμένες από τα μαλλιά παροχές, επιδόματα τύπου βραβείου Γκίννες κλπ... ΚΑΜΙΑ! Το αντίθετο συνέβαινε. Ήταν οι πρωτοπόροι αυτών των απαιτήσεων.

Ας γυρίσουμε όμως στο φαινόμενο της Χρυσής Αυγής. Που εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο την απαξίωση του πολιτικού κόσμου. Και πήρε ένα μερίδιο σημαντικό της ψήφου διαμαρτυρίας. 

Μετά όμως ήρθε η νέα άνοδός της! Αυτή οφείλεται πλέον αποκλειστικά στην πολιτική του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη γνώμη μου. Η καθημερινή προβολή δηλώσεων περί προδοτών, πουλημένων, κλεφτών, προσκυνημένων, υπαλλήλων της Τρόικας και τόσων άλλων δίχως φειδώ χαρακτηρισμών ρίχνει καντάρια νερό στο μύλο της φασιστικής παρέας. Είναι γνωστό ότι ο Έλληνας ψηφοφόρος ψηφίζει σε μεγάλο βαθμό συναισθηματικά, άρα θα προτιμήσει εκείνους που τον βοηθούν να εκφράσει με πιο αυθεντικό τρόπο τον θυμό του. 

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πριν την κρίση ένα κόμμα του  20% η πολιτική αυτή της επίθεσης στα άλλα κόμματα του δημοκρατικού φάσματος θα είχε νόημα και θα τον είχε φέρει ήδη στην εξουσία. Όταν όμως είσαι ένα κόμμα του 4%, που συγκυριακά έφτασες στο 26-28% δεν ελέγχεις τον κύριο όγκο των ψηφοφόρων σου. Το μόνο που πετυχαίνεις κατηγορώντας συνέχεια τα άλλα δημοκρατικά κόμματα είναι να στρέφεις τον κόσμο ενάντιά τους, αλλά όχι αναγκαστικά προς εσένα. Θα πάνε εκεί που θα τους οδηγήσει ο θυμός, που σε ένα μεγάλο ποσοστό εσύ ο ίδιος καλλιεργείς. Και ο θυμός δεν μπορεί να οδηγήσει σε λογικές αποφάσεις. Αντίθετα οδηγεί ευκολότερα σε εκείνους έχουν κάνει εφτά διδακτορικά στο πως να τον εκφράζουν και που επίσης δεν κάνουν ανοίγματα στα άλλα κέντρα εξουσίας εν όψει μελλοντικής διακυβέρνσης κύριε Τσίπρα. Δηλαδή οδηγεί στη Χρυσή Αυγή!

Είναι σίγουρο ότι αυτή την παρενέργεια την έχουν καταλάβει ο Τσίπρας και οι του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν όμως παγιδευτεί στην αδιέξοδη αυτή πολιτική τους. Έχουν θεοποιήσει την εντυπωσιακή άνοδό τους και εμμένουν σε αυτά που τους οδήγησαν μέχρις εκεί. Δεν είχαν όμως αντιληφτεί ότι όλον αυτόν τον καιρό είχαν και συνοδηγό στην ανοδική τους πορεία. Ένα συνοδηγό αδίστακτο, που ήδη καμαρώνει για τις ταχύτητες που αναπτύσσει και που σε κάποια στροφή θα ρίξει και αυτούς, όπως και όλη τη χώρα στον τοίχο!

Μουσική Πρόταση: Still Got The Blues

Σε ζωντανή μετάδοση με τον μεγάλο Gary Moore (1952-2011).

Τι είναι Φιλοσοφία;

Ο ορισμός της Φιλοσοφίας, κατά τον Daniel Dennett:  Φιλοσοφία είναι αυτό που κάνεις, όταν δεν γνωρίζεις ακόμη ποιος είναι οι σωστές ερωτήσεις, που πρέπει να κάνεις.

Εννοεί προφανώς, ότι όταν γνωρίζεις τις σωστές ερωτήσεις, τότε αυτό που κάνεις λέγεται αλλοιώς, λέγεται Επιστήμη!

Round House της Louise Erdrich

Ένα ακόμη βιβλίο, μετά το Casual Vacancy της J.K. Rowling, που διάβασα προσφατα και όπου τα παιδιά ή μάλλον οι έφηβοι εμπλέκονται και πρωταγωνιστούν άθελά τους σε περιπέτειες για μεγάλους. Μέσα σε ένα εντελώς ιδιόρυθμο σκηνικό,σε μια από τις κλειστές ινδιάνικες κοινότητες των Η.Π.Α., ο 13 χρονος Τζόε βιώνει ένα συγκλονιστικό γεγονός, το βιασμό της μητέρας του. Για τον επόμενο χρόνο η ζωή του δεν μπορεί πια να μείνει η ίδια. Καθώς μπαίνει στη δύσκολη εφηβεία και ζει την αναπτυσσόμενη σεξουαλικότητά του περισσότερο μέσα από φαντασιώσεις γύρω από την εντυπωσιακή σύντροφο του θείου του, αλλά και τα πρώτα του ξεστρατίσματα με τους φίλους του, αρχίζει να διαμορφώνει ένα σχέδιο αρχικά αποκάλυψης του δράστη και στη συνέχεια εκδίκησης.

Η ιστορία διανθίζεται από ενδιαφέροντα στοιχεία γύρω από τις παραδόσεις των γηγενών αμερικανών, ενώ είναι έκδηλη παράλληλα η αδικία που βιώνουν με τη μεταχείριση που τους έχει επιφυλάξει η αμερικάνικη κοινωνία.

Το βιβλίο είναι ενδιαφέρον, αν και γίνεται αργόσυρτο κατά διαστήματα, ενώ περιγράφει αρκετά καλά τους κύριους χαρακτήρες. Κάποιοι φαινομενικά δευτερευοντες χαρακτήρες, όπως ο πρώην πεζοναύτης ιερέας, η θεία Σόνια και δυο ηλικιωμένοι συγγενείς, προσφέρουν κάποιες από τις καλύτερες στιγμές της ιστορίας. Στα σχετικά αδύνατα σημεία νομίζω ότι είναι η μη επαρκής αιτιολόγηση των κινήτρων, αλλά και η μη σημαντική ανάπτυξη των άλλων σημαντικών γεγονότων, που συνδέονται με το βιασμό. Η συγγραφέας προτίμησε να  επικεντρωθεί κυρίως στις επιπτώσεις του γεγονότος στη στενή οικογένεια και ιδιαίτερα στον μικρό Τζόε και την απότομη ενηλικίωσή του.

Σίγουρα ένα ενδιαφέρον και ευχάριστο ανάγνωσμα και ευχαριστώ θερμά για τη σύσταση.

Το Ταξίδι

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Κινήσαμε νωρίς

με του ύπνου την ονειρόσκονη

πλεγμένη στα ματοτσίνορα

Το διάβα μας ταχύ κι ανάλαφρο

παιάνες τα τραγούδια μας

κι η φύση γύρω πανηγύρι

Το μεσημέρι ξαποστάσαμε

φάγαμε το ψωμί κι' ήπιαμε το κρασί 

στην υγειά των κοριτσιών μας

Τους απαντήσαμε σε μια καμπή του δρόμου

μίζεροι, γερασμένοι, ελεεινοί,

μόλις που το βλέμα σήκωσαν σαν μας είδαν

Ήτανε γέμα πια όταν στραφήκαμε να δούμε

καθώς αργά χανόταν πίσω μας οι γέροι

κάτι σαν να μας χαιρετίσανε μας φάνηκε

Γελάσαμε τότε και τους περιπαίξαμε

λίγο και θα μας τη χαλάγανε τη διάθεση

αν είχαμε αναγνωρίσει τους εαυτούς μας

Ο "Τρελαντώνης"

Ο "Τρελαντώνης"

Να που τελικά έχουν σημασία οι ρίζες!

Ο "Μάγκας" δισέγγονος της Πηνελόπης Δέλτα

Με πέντε καλοζυγισμένες λέξεις

Αποκάλυψε "Τα Μυστικά του Βάλτου"

Της σύγχρονης πνευματικής Ελλάδας!

Ο Νικίας και η "Νίκη" του στην Κορινθία

Ο στρατηγός των Αθηναίων Νικίας ήταν ένας πολύ συντηρητικός και προσεκτικός άνθρωπος. Γνώριζε καλά πως σκέφτεται ο λαός και παρά τις αρκετές στρατιωτικές του επιτυχίες φρόντιζε πάντοτε να μην προκαλεί το φθόνο, επειδή αυτό φοβόταν περισσότερο από οτιδήποτε. Είχε άλλωστε πολλά παραδείγματα γύρω του από στρατηγούς με επιτυχίες, που το τέλος τους ήταν άδοξο, επεισή επέσυραν το φθόνο...

Στην καριέρα του, όμως, υπάρχει μια πράξη αρκετά ασυνήθιστη, που τον τιμά ιδιαίτερα. Είχε πολεμήσει τους Κορίνθιους στη χώρα τους, υπό τον Λυκόφρονα και τους νίκησε. Φεύγοντας οι Αθηναίοι, όμως, έκαναν ένα μεγάλο λάθος. Κατά τη συλλογή των σκοτωμένων ξέχασαν δύο νεκρούς τους στο πεδίο της μάχης. Ο Νικίας τότε είχε να διαλέξει ανάμεσα στο να αφήσει άταφους και σε ξένη χώρα ή να ζητήσει επίσημα με κήρυκα από τους εχθρούς τους νεκρούς του στρατιώτες. Το δεύτερο είχε, όμως, ένα σημαντικό τίμημα. Σύμφωνα με τους άγραφους νόμους, εκείνος που ζητούσε τους νεκρούς του ουσιαστικά παραδέχονταν την ήττα του, αφού είναι εύλογο ότι ο νικητής και κύριος του πεδίου της μάχης δεν αντιμετωπίζει τέτοιο πρόβλημα.

Ο Νικίας, λοιπόν, προτίμησε να παραιτηθεί από τη δόξα του νικητή, παρά να εγκαταλείψει άταφους δύο Αθηναίους πολίτες. 

Με τον τρόπο αυτό βέβαια έγραψε στο ενεργητικό του μια μεγάλη ηθική νίκη!

Με μια ομάδα θα κατέβουν στο Μουντιάλ της Βραζιλίας οι χώρες της Ευρωζώνης

Ένα ηχηρό μήνυμα ενότητας αποφάσισαν να στείλουν οι χώρες που είναι μέλη της Ευρωζώνης, προκειμένου να δείξουν σε όλο τον πλανήτη πως πορεύονται με αγαστή σύμπνοια προς το κοινό καλό και πως οι όποιες οικονομικές διαφορές δεν είναι ικανές να χαλάσουν το κλίμα μεταξύ των χωρών αυτών.

Ύστερα από μυστική συνάντηση, η οποία πραγματοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή στο Βερολίνο μεταξύ της Άγκελα Μέρκελ, του Φρανσουά Ολάντ, του Μαριάνο Ραχόι αλλά και του Αντώνη Σαμαρά, αποφασίστηκε οι 19 χώρες της Ευρωζώνης να κατέβουν με μια, κοινή ποδοσφαιρική ομάδα στο προσεχές Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας. Με αυτό τον τρόπο θα δώσουν μια και καλή τέλος στους ψίθυρους για αποχώρηση κάποιων χωρών από την Ευρωζώνη, ενώ θα τονώσουν το ευρωπαϊκό αίσθημα των κατοίκων των χωρών αυτών.

Σύμφωνα με το σχέδιο, η Μεικτή Ευρωζώνης θα αποτελείται από τουλάχιστον ένα παίκτη από κάθε χώρα-μέλος, ενώ την 25μελη αποστολή θα συμπληρώνουν 3 παίκτες από τη Γερμανία, 2 από την Ισπανία λόγω του γεγονότος πως είναι η κάτοχος του τίτλου και ο Γιώργος Καραγκούνης, ο οποίος είναι ιδιαίτερα συμπαθής στην Άγκελα Μέρκελ. Προπονητής της ομάδας θα είναι ο Ότο Ρεχάγκελ με βοηθό το Γιάννη Τοπαλίδη και θα πραγματοποιεί τις προπονήσεις της στις Βρυξέλλες. Η εμφάνιση της μεικτής Ευρωζώνης θα είναι μπλε και σαν σήμα στην καρδιά θα έχει το νόμισμα του ευρώ.

Σε ότι αφορά το Παγκόσμιο Κύπελλο, οι κενές θέσεις που δημιουργεί η ένωση των χωρών της Ευρωζώνης αναμένεται να καλυφθούν από χώρες άλλων ηπείρων, ενώ στο κενό έπεσε η πρόταση του Μπαράκ Ομπάμα, οι Η.Π.Α να κατεβάσουν ξεχωριστές ομάδες για κάθε πολιτεία τους.

«Τόσο καιρό μιλούσαμε για κίνδυνο εξόδου από το Ευρώ. Πλέον ο κάθε Έλληνας καταλαβαίνει πόσο καταστροφικό είναι να μιλάμε για έξοδο και από το Παγκόσμιο Κύπελλο, για το οποίο οι παίκτες μας έχουν δώσει τόσες μάχες. Καλώ όλους τους συμπολίτες μας να ψηφίσουν υπεύθυνα στο δίλημμα: Μουντιάλ ή δραχμή», τόνισε στο «Κουλούρι» ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς.

Τέλος, σύμφωνα με τις πληροφορίες, βασικοί υποψήφιοι να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στη μεικτή Ευρωζώνης, πλην του Γιώργου Καραγκούνη, είναι οι Αλέξανδρος Τζιώλης, Χοσέ Χολέβας και Άγγελος Χαριστέας, ο οποίος αποτελεί προσωπική επιλογή του Ότο Ρεχάγκελ.

Από την ιστοσελίδα "Το κουλούρι"

Μουσική πρόταση: Βήμα, βήμα

Ένα ωραίο τραγούδι που έκανε γνωστό η Χάρις Αλεξίου σε μια άλλη εκτέλεση.

Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος

Στίχοι: Χριστόφορος Μπαλαμπανίδης

Τραγούδι: Νατάσα Μποφίλιου και Θέμης Καραμουρατίδης

Όλα απόψε μιλούν και σε παρακαλούν 

να γυρίσεις φωνάζουν

κι ό,τι ζήσαμε χτες σαν παλιές μουσικές

νιώθω να μ’ αγκαλιάζουν.

Όλα απόψε μιλούν για παλιές μας στιγμές 

που δε λένε να σβήσουν

κι εγώ πάλι ζητώ μυστικά και φιλιά 

που τα πήρες μαζί σου.

Βήμα βήμα νιώθω πως θα γυρίσεις

σαν το κύμα να με νανουρίσεις

μα τα βράδια όλα στο ίδιο χρώμα

γκρίζα πάντα και δεν ήρθες ακόμα.

Τι ωραίες στιγμές να σε νιώθω παντού

γύρω να σ’ ανασαίνω

πάλι να μου γελάς, για ζωή να μιλάς

και εγώ να σωπαίνω.

Τι ωραίες στιγμές να σε βλέπω ξανά

στ’ άδειο σπίτι να μπαίνεις

κι όταν θα με φιλάς λίγα να μου ζητάς

και πολλά να μου παίρνεις.

Τα ταξίδια και οι αντιφάσεις της ζωής

Είναι γνωστή η ρήση: στο ταξίδι δεν έχει σημασία ο προορισμός, αλλά η διαδρομή. Δεν ξέρω αν συμφωνείτε με τη ρήση αυτή, θα σας πω τι έχει συμβεί σε μένα.

Όταν ήμουν νεότερος μάλλον άκουγα αυτά τα άκουγα βερεσέ: ανυπομονούσα να φτάσω, ο προορισμός ήταν ότι άξιζε, να φτάσω εκεί που ήθελα, να φτάσω έγκαιρα, να φτάσω καλά... Η διαδρομή σχεδόν περνούσε απαρατήρητη, αναγκαίο κακό, παρένθεση μάλλον ενοχλητική...Το άντεχα το ταξίδι, αλλά στην ουσία δεν μπορούσα να το ευχαριστηθώ...

Αυτό άλλαξε με τα χρόνια. Τώρα, που γνωρίζω ότι ο προορισμός δεν έχει και τόση σημασία, ότι είναι μια συμβατικότητα, ένα σημείο ξεκούρασης μέχρι την επόμενη διαδρομή, τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα.....

Τώρα το εκτιμώ πραγματικά το ταξίδι, αλλά έλα που δεν είναι πια ίδιες οι αντοχές, ώστε να μου δίνει την ευχαρίστηση, που θα έπρεπε!

Μουσική Πρόταση: Θα τη σκοτώσω...

Σήμερα κάτι εντελώς διαφορετικό από ότι προτείνω συνήθως...

Μια νέα Γαλλίδα τραγουδίστρια η Soko (Stéphanie Sokolinski), που απειλεί...να την σκοτώσει...

Δείτε τους στίχους στο βίντεο...

Αμφιβολίες και βεβαιότητες

Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, που αρχίζει σήμερα θα αποφασίσει εάν θα γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κόμμα εξουσίας και ο Τσίπρας μελλοντικός πρωθυπουργός ή θα παραμείνει μια ομοσπονδία τάσεων και σχηματισμών. Δηλαδή με λίγα λόγια εάν θα αποκηρύξουν μετά βδελυγμίας το παρελθόν τους ή όχι. 

Επειδή δεν υπάρχει μεγαλύτερος εκμαυλιστής από την εξουσία, υπάρχει καμιά αμφιβολία για το αποτέλεσμα; 

Μουσική πρόταση: I am your Man

Παλιός καλός Leonard Cohen για σήμερα!

Η καταιγίδα...

Η νεροποντή πέρασε ξυστά από την περιοχή μας. Ο άνεμος βρόντησε τα ανοικτά μας παραθυρόφυλλα και απείλησε τα απλωμένα μας ρούχα. Οι αστραπές και οι βροντές ακούστηκαν απόμακρες, ωσάν σε όνειρο... 

Κάπου κοντά μας η φύση ξέσπασε και εμείς υπήρξαμε ανακουφισμένοι παρατηρητές...

Η καταιγίδα μας προσπέρασε κι' αυτή τη φορά...Όπως και η ζωή...

Μουσική πρόταση: Καραβάνια

Μουσική και στιχοι του Κώστα Γανωτή

Εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη και Κώστας Γανωτής

Της φωτιάς και της μνήμης

Έκθεση του γλύπτη Θόδωρου Παπαγιάννη

Με υλικό μέταλλα και ξύλα από τα αποκαϊδια του Πολυτεχνείου (μετά τη φωτιά του 1994)

Οι φωτογραφίες μου (με iPhone) είναι από την έκθεση στο Τελλόγλειο ϊδρυμα Τεχνών της Θεσσαλονίκης.

Ψωμί (η παιδεία και η ελευθερία έπονται κατά τον δημιουργό)

Και μια πομπή διαμαρτυρίας για το αίσχος της καταστροφικής φωτιάς.

Τα ωραία των ημερών

Από τα ωραία των ημερών, μετά τη δήλωση Σαμαρά ότι στην ΕΡΤ οι περισσότεροι διορισμένοι ήταν αριστεροί:

-Τώρα εσύ είσαι αριστερός όπως σε βλέπω ή όπως με βλέπεις;

United States of America

Μουσική Πρόταση: Η Μαρία Κάλλας στην Traviata του Verdi