Το μικρότερο τρανζίστορ και ο νόμος του Moore

Μια αυστραλοαμερικανική επιστημονική συνεργασία οδήγησε στην  κατασκευή του μικρότερου δυνατού τρανζίστορ (κρυσταλλολυχνία στα ελληνικά), που αποτελείται από ένα μόνο άτομο φωσφόρου! Αυτή η εξέλιξη σημαίνει το τέλος του γνωστού νόμου του Moore, ο οποίος λέει ότι κάθε 18 μήνες διπλασιάζεται ο αριθμός των τρανζίστορς τα οποία μπορεί να τοποθετηθούν σε έναν επεξεργαστή, εννοώντας βέβαια ότι αυτό επιτυγχάνεται με το να κατασκευάζονται ολοένα και μικρότερα. Για να γίνει αντιληπτή η σύγκριση πρέπει να πούμε ότι το τελευταίο τσιπ της Intel τοποθετεί 2.3 δισεκατομμύρια τρανζίστορς σε απόσταση 32 νανομέτρων μεταξύ τους. Το άτομο φωσφόρου έχει μέγεθος μόνο 0.1 του νανομέτρου! Είναι αντιληπτό ότι μικρότερο τρανζίστορ δεν μπορεί να κατασκευαστεί!
Το μεγάλο και προς το παρόν ανυπέρβλητο εμπόδιο της νέας τεχνολογικής εξέλιξης είναι ότι για να παραμείνουν τα ηλεκτρόνια στο άτομο πρέπει το σύστημα να βρίσκεται σε θερμοκρασία μείον 196 βαθμών Κελσίου!
Έτσι οι προσδοκίες ότι αυτός ο επεξεργαστής θα είναι η αφετηρία κατασκευής κβαντικών υπολογιστών, οι οποίοι για να είναι χρήσιμοι πρέπει βέβαια να λειτουργούν σε θερμοκρασία δωματίου, δεν θα πραγματοποιηθούν παρά όταν λυθεί αυτό το "μικρό" τεχνικό πρόβλημα!

Ελλάδα και κάπνισμα

Στην Ελλάδα όποιος τολμήσει να διαμαρτυρηθεί για τη μη εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου δεν είναι απλά παθητικός καπνιστής, αλλά και αντιπαθητικός αντικαπνιστής!
(Μια παραλλαγή σε κείμενο του Γιώργου Μαυρωτά, στον οποίο ανήκει το γλωσσικό εύρημα)

Ο Ελύτης για την Ευρώπη, 1980

Αττικόν, ο κινηματογράφος που κάηκε

Απόδειξη της ιστορικής σημασίας του κινηματογράφου Αττικόν, η παρακάτω αγγελία του 1929 για την έναρξη του ομιλούντος κινηματογράφου!

Ο Proust και πως μπορείτε να τον διαβάσετε

Ένας χαρακτηριστικός διάλογος από το νέο βιβλίο του Murakami 1Q84 ανάμεσα στην πρωταγωνίστρια, που πρέπει να μείνει κρυμμένη για μεγάλο διάστημα και σε εκείνον που τη βοηθάει:

- Θέλεις να σου στείλω να διαβάσεις το "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο" του Proust; Αν δεν το έχεις διαβάσει αυτή είναι μια καλή ευκαιρία.
- Εσύ το έχεις διαβάσει;
- Όχι, επειδή δεν έτυχε να μπω στη φυλακή ή να κρυφτώ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κάποιος μου είπε ότι αν δεν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις δεν μπορείς να διαβάσεις όλον τον Proust.
- Γνωρίζεις κάποιον που να έχει διαβάσει όλο το έργο;
- Γνωρίζω ανθρώπους που έκαναν καιρό στη φυλακή, αλλά δεν ήταν από τους τύπους που τους ενδιέφερε ο Proust.

Πολιτικοί μονόλογοι...

Γ. Παπανδρέου: Είπα μια σωστή κουβέντα, αυτή για το δημοψήφισμα και έγινε αιτία να με διώξουν. Τώρα βέβαια ξέρω ότι έπρεπε να την πω πολύ-πολύ νωρίτερα, τότε με το πρώτο μνημόνιο...Και σίγουρα έπρεπε να κυβερνήσω αυτά τα δύο χρόνια και όχι να κάνω surfing στο Internet... Κια όσο για το οpengov και τις άλλες ανοησίες, στερνή μου γνώση...

Α. Σαμαράς: Τώρα πως να πω δυνατά ότι στηρίζω το δεύτερο μνημόνιο, αφού είναι χειρότερο από τω πρώτο, που το κατηγόρησα σε όλους τους τόνους και να μην πέσω και εγώ στα μονοψήφια ποσοστά; Τι ωραία που ήταν όλα στην εποχή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ!

Γ. Καρατζαφέρης: Η κυβέρνηση Παπαδήμου έγινε για να περάσει το PSI και για να ψηφιστεί το δεύτερο μνημόνιο. Εγώ μάλιστα ήμουν βασικός αίτιος για να ορκιστεί ο Παπαδήμος. Τώρα τα ποσοστά μου πέφτουν και λέω ότι στηρίζω την κυβέρνηση, αλλά δεν ψηφίζω το δεύτερο μνημόνιο. Προφανώς όσοι δεν με καταλαβάινουν πρέπει να διαβάσουν Καβάφη...

Φ. Κουβέλης: Εγώ τώρα λέω να πάρω έναν υπνάκο. Αφήστε τους να ψηφίσουν το νέο μνημόνιο και να κατρακυλάνε στις δημοσκοπήσεις. Εμένα να με ξυπνήσετε μετά τις εκλογές για να πάω στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να παραλάβω την εντολή, αφού θα είμαι πρώτο κόμμα...

Α. Τσίπρας: Εμείς λέμε ότι πρέπει να αντισταθούμε στη λαίλαπα των νέων μέτρων. Είμαστε κάργα αντιμνημονιακοί. Ελπίζω βέβαια να μην κάνουν κανένα λάθος οι μνημονιακοί και δεν το ψηφίσουν το νέο μνημόνιο, γιατί καήκαμε... Και χρωστάμε και δάνεια...

Α. Παπαρρήγα: Εμείς λεμε αντίσταση και επανάσταση, προσωπική και συλλογική...Όσο για τις εκλογές που λέτε, αυτές είναι κατασκευές του καπιταλιστικού συστήματος και δεν μπορούν να δώσουν πραγματικές λύσεις στα προβμήματα της εργατιάς...

Ντ. Μπακογιάννη: Αναρωτιέμαι γιατί με έδιωξαν από τη Νέα Δημοκρατία...Τώρα να κάνω εγώ το τηλεφώνημα ή να περιμένω να το κάνει ο Αντώνης;

Λ. Παπαδήμος: Καλά δεν ήξερες, δεν έβλεπες, με ποιούς είχες να κάνεις;

Μάρκος Κάτων

Μάρκος Κάτων (Ρωμαίος, τιμητής)

Απάντηση που έδωσε, όταν ρωτήθηκε αν τον πειράζει που δεν έχουν στήσει τον ανδριάντα του:
"Προτιμώ να αναρωτιούνται οι άνθρωποι γιατί δεν έχω ανδριάντα, παρά γιατί έχω"

Η σημασία της λέξης "Γερμανός" κατά τον Ν. Ελευθεριάδη

Παραθέτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Νικολάου Ελευθεριάδου "Πελασγοί", Εκδόσεις Κάκτος 1977 (πρώτη έκδοση 1931) σελ 344:

Η λέξις Γερμανός είναι σημιτική, διότι πολύ προ των Ρωμαίων εγνώρισαν τούτους οι πρωτοσημιτικοί λαοί. G.r.m. ως ρήμα σημαίνει διαπράττω εγκλήματα, ενεργώ διαρπαγάς, λεηλασίας και με αυτήν την γενικήν ονομασίαν εκαλούντο ιδιαιτέρως οι λαοί, οι κατοικούντες εις τα περιθώρια των εν τη βορειοτέρα Ευρώπη εγκατεστημένων σημτικών (ιβηρικών) λαών.

Τα σχόλια δικά σας!

Ο Farage για την Ελλάδα

Ο Γιώργος για τον Γιώργο

Η επιστροφή του απωθημένου
Για την επιστροφή του Γ. Παπανδρέου στο Μαξίμου, με ένα κόκκινο κασκόλ, την περασμένη Κυριακή, συγκρατώ τη φράση του Λεοπάρντι: «Όταν ξανασυναντάς μετά απο καιρό ένα πρόσωπο που γνώρισες παιδί, η πρώτη ματιά σε κάνει σχεδόν πάντα να υποθέτεις ότι θα πρέπει να το βρήκε κάποια μεγάλη δυστυχία».

Για την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στο 11%, δεν έχω κανένα σχόλιο. Ούτε στη μια ούτε στην άλλη περίπτωση πάντως λειτουργεί η απόσυρση. Πρόεδρος και στελέχη εάν γνώριζαν τί ακριβώς τους εμποδίζει να αποσυρθούν, δεν θα είχαν άλλα ερωτήματα να θέσουν στον εαυτό τους διότι θα είχαν απαντήσει σε όλα.

Του Γιώργου Βέλτσου, από το ΒΗΜΑ

Richard Feynman (1918-1988)

Δεν με τρομάζει να ζω στην αμφιβολία και και μέσα σε ένα Σύμπαν, του οποίου δεν γνωρίζω και πι

θανότατα δεν θα γνωρίσω ποτέ την προέλευση και το νόημά του-αν έχει νόημα, που νομίζω δεν έχει. Ούτε με τρομάζει το να μην έχω απαντήσεις σε πολλά βασικά ερωτήματα για την προέλευση της ζωής κλπ. Περισσότερο με τρομάζει η ιδέα να έχω απαντήσεις που είναι λάθος.
Richard Feynman

Κάτω απ' τη μαρκίζα - ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ

Ένα καταπληκτικό τραγούδι (Μουσική Γιάννης Σπανός, στίχοι Μάνος Ελευθερίου) σε μια ΜΟΝΑΔΙΚΗ εκτέλεση! Πρέπει να πω ότι υπάρχουν και άλλες καλές εκτελέσεις (Αλεξίου, Τσαλιγοπούλου πχ) αλλά...

Βόρειο Σέλας στη Νορβηγία

Εμείς χαιρόμαστε το χιόνι. Στη Νορβηγία πάνω από την Πόλη Kristiansund βλέπουν το Βόρειο Σέλας.

Χιόνι στο Μαλάκι!

Η περίπτωση του Ντίνου Χριστιανόπουλου και οι νεοέλληνες

Πολλοί σχολίασαν την άρνηση του Ντίνου Χριστιανόπουλου να δεχτεί το κρατικό βραβείο για το έργο του. Τα περισσότερα σχόλια ήταν βέβαια θετικά και μάλιστα αυτή η τάση ενισχύεται από την εποχή που ζούμε και την τάση απαξίωσης των θεσμών.
Η ελληνική κοινωνία στέκεται στην ουσία αμήχανη μπροστά στην πρωτοφανή κρίση, η οποία πρέπει να παραδεχτούμε οτι δεν είναι κυρίως οικονομική. Οι οικονομικές επιπτώσεις είναι το φυσικό επακόλουθο μιας τεράστιας κρίσης αξιών στην κοινωνία αυτής της χώρας. Δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να διαπιστώσει κανείς τα στοιχεία που συνιστούν τον εκφυλισμό, που από καιρό ζούμε. Αρχίζοντας από την ποιότητα των πολιτικών μας και τη συνακόλουθη κατάντια του κοινοβουλίου, τη φαυλότητα των συνδικαλιστών (και όχι μόνον των ηγεσιών τους βέβαια), την έκταση της απάτης στον αθλητισμό (από τους ντοπαρισμένους ολυμπιονίκες μέχρι τους στημένους αγώνες), τον τρόπο λειτουργίας των ΜΜΕ και την τεράστια ανισότητα που επικρατεί στη φορολογία, η οποία ουσιαστικά ελέγχει μόνον τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, για να αναφέρω μόνο μερικά από τα πιο κραυγαλέα σημάδια της εκφύλισης.
Ιδιαίτερα το τελευταίο, αυτή η ριζωμένη πεποίθηση του Έλληνα ότι το κράτος δεν είναι δίκαιο στην κατανομή των φορολογικών βαρών, αλλά και στην απονομή της δικαιοσύνης για τους παραβάτες, έχει πολύ μεγάλη σημασία. Είναι κατά τη γνώμη μου υπεύθυνο σε μαγάλο βαθμό για τη δημιουργία του χαρακτήρα του σημερινού νεοέλληνα, ο οποίος δεν προέκυψε από κάποια γενετική προδιάθεση προς τη διαφθορά, αλλά είναι ένας εξελικτικός μηχανισμός άμυνας του πολίτη απέναντι στο διεφθαρμένο κράτος. Θα μου πείτε ότι το κράτος και ο πολίτης δεν είναι έννοιες ασύμπτωτες (άραγε ποιοι αποτελούν το κράτος;) και επομένως ο σχετικός ισχυρισμός είναι τουλάχιστον αντιφατικός. Νομίζω, όμως, ότι στην Ελλάδα συμβαίνει κάτι που δεν θα βρει κανείς σε άλλες χώρες. Ο Έλληνας δεν έχει ποτέ πιστέψει ότι το κράτος είναι πραγματικά "δικό του" ! Ακόμη και οι κυβερνώντες αισθάνονται ως "προνομιούχοι" ενοικιαστές. Δεν γνωρίζω αν φταίνε τα πολλά χρόνια της σκλαβιάς και των ξένων επεμβάσεων, αλλά είναι γεγονός!
Έχει λοιπόν ο νεοέλληνας να κάνει με ένα κράτος, που είναι εξόχως άδικο και με το οποίο δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να ταυτιστεί!

Αλλά ας επανέλθουμε στον Χριστιανόπουλο. Είπαμε ότι οι περισσότεροι του σφίγγουν το χέρι για την άρνηση. Υπάρχουν, όμως, και αυτοί που στέκονται κριτικοί απέναντι στην απόφασή του. Το κύριο επιχείρημα είναι ότι οι πνευματικοί άνθρωποι δεν πρέπει να απέχουν -όπως ίσως με υπερβολικό τρόπο δηλώνει σε όλους τους τόνους ο ποιητής, πχ "μην γνωρίζοντας" το όνομα του πρωθυπουργού ή το ποιός είναι ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας- αλλά στις δύσκολες τούτες ώρες να ορθώνουν το ανάστημά τους και να δείχνουν "κάποιο" δρόμο. Εκείνος, όμως, είναι απόλυτος. Μόνο για τον εαυτό του μπορεί να πάρει αποφάσεις και να προτείνει λύσεις. Δεν είναι λέει δουλειά δική του η πολιτική!

Δεν νομίζω ότι έχει άδικο! Είναι σημάδι απόγνωσης η αναζήτηση λύσεων από πνευματικούς ανθρώπους. Και απόδειξη του βούρκου στον οποίο βρίσκεται η πολιτική ζωή του τόπου.

Ο Πλάτωνας υποστήριξε ότι μόνον με κυβερνήτες που είναι φιλόσοφοι οι ίδιοι μπορεί να υπάρξει ιδανική πολιτεία. Δεν νομίζω ότι η ιστορία τον δικαίωσε ή αν θα έλεγε το ίδιο αν ζούσε σήμερα.

Θα ήταν, όμως, ένα καλό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση αν είχαμε σήμερα πολιτικούς, που αν δεν έχουν διαβάσει τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, τουλάχιστον εκείνοι να ήξεραν ποιός είναι.

Γιατί θεωρώ, ότι κάτι τέτοιο υπονοεί με τη στάση και τα λεγόμενά του ο ποητής!

Ηλιοβασιλέματα στο Μαλάκι

Θόδωρος Αγγελόπουλος: Αυτό που πήρε μαζί του!

Ένα μικρό κομμάτι από μια συνέντευξη που έδωσε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος το 2002 στον Μισέλ Φάις (από το Protagon.gr)

Μια εικόνα ή ένα βιβλίο θα έπαιρνες μαζί σου ως τελευταία αποσκευή;
«Μια εικόνα. Ενα τοπίο που, όσος καιρός κι αν πέρασε, λειτουργεί μέσα μου μουσικά. Εχει ρυθμό, αναπτύσσεται στο χρόνο... Ψάχνοντας τότε, το '69, για το χωριό της "Αναπαράστασης", βρέθηκα σ' ένα χωριό ψηλά στα Ζαγόρια. Νοέμβρης μήνας με ψιλόβροχο. Μαύριζε η γκρίζα πέτρα από νερό. Πένθιμες γυναικείες φιγούρες χάνονταν στα ερείπια. Μια γέρικη φωνή τραγουδούσε στο έρημο καφενείο: "Μωρή κοντούλα λεμονιά...".
»Στάθηκα εκεί στην άκρη. Η φωνή ράγισε κι έσπασε έπειτα από λίγο. Έμεινε το τοπίο με τη βροχή. Έμεινα κι εγώ. Αυτό θα 'παιρνα μαζί μου».  

Η φορολογική δήλωση του Πειναλέοντα (Μποστ, 1961)

Πρόκειται για σκίτσο του Μποστ του 1961 στο περιοδικό "Δρόμοι της Ειρήνης". Το βρήκα στην ιστοσελίδα του Νίκου Σαραντάκου. Το κείμενο που παραθέτω είναι με την ορθογραφία του Μποστ, αλλά σε μονοτονικό:

ΥΠΟΒΟΛΗ ΔΗΛΟΣΕΟΣ

Διά της παρούσησ μου δηλώ, εντός στη δήλοσή μου
λαβών γνόσιν ο έφορος κε άνεφ χαρτοσήμου
ότη δεν έχο κότταιρον και ούτε λοιμουζήνα
άνεργος όντος πάσχωντος σινίθος από πίνα.
Η μύτηρ η γενήσαντος προσφέρων τας θηλάσεις,
ζη εκ δανείον, δορεών κε πρόθιμος διά βάσεις,
κε η μικρά μου αδελφή βαρύνας να νιστέβη,
έχη εξάγη τα χαρτιά διά να μεταναστέβη.
Όντες πολάκις νιστικών κε πάσχων η μυτέρα
είναι βολέβων εναλάξ, αλάζοντος πατέρα.
Έχοντος πρότον βρετανόν, μετά αμερικάνον
νυν θα συζή με γερμανόν κε άνθροπον τσογλάνον,
όστις βιάσας την μαμά, ελείποντες οι άλλοι
τόρα τα θέλη κε αφτή μη έχοντος κεφάλι.
Η φυλαρέσκια αφτής κε θέλων να αρέση,
προσέχη πάντα εις λεφτά κι αν έχη καλή θέση,
ων εροτήλος εις βαθμόν ανότερον τυγχάνων
ποθή ενδύσεις εκλεκτάς, τα τέκνα της ξεχάνων,
ξεχάνοντες κι εμείς αφτήν, που πάντας προσκινεί
εξέρχετε στην Αγοράν διά να γινή Κοινή
με εβροπαίους σηζητή κι ενώ την αποθώσι,
αρκεί που είνε δυτικοί, απεχθανεί τους Ρώσοι.
Κέρδη δηλόνουν άπαντα μικρά-μεγάλα κράτη,
κε η μαμά μας δόσεων δίδη δια το κρεβάτη,
το «λύκνον του πολιτιζμού», έτσι αφτή το λέει,
κι’όλον αφτό μας κοπανεί κε κάθετε κε κλέει,
ενώ δυό λόγια να της πουν, κι αν δη ότι αρέση,
ξανά μανά διά Ζάλονκον κε στη φοτιά θα πέση.
Όθεν το κέρδος μας μηδέν, μηδέν δηλό εισπράκσεις
πάσχων μαζύ με την μαμά και άπαντες οι τάξεις.
Είνε μιστήρια μαμά! Ίσως κι’εμείς να φταίμε,
είνε αφτό που λέγουσι, Θεμου σινχόρεσέ με.

Αυτοί είμαστε!

"Δεν διάβασα το μνημόνιο"! Αυτό δήλωσε ένας από τους κυριότερους υπουργούς της Κυβέρνησης που έφερε για ψήφιση το μνημόνιο, ο οποίος είναι συνάμα και διεκδικητής της αρχηγίας του ΠΑΣΟΚ!
Μια φράση, που αντανακλά μιαν ολόκληρη νοοτροπία και χαρακτηρίζει με απαράμιλλο τρόπο τον σημερινό Έλληνα! Η προχειρολογία και η απέραντη μετριότητα σε συνδυασμό με την απύθμενη εγωπάθεια και μωρο-φιλοδοξία!
Περαστικά μας και πάλι!

Αχ αυτοί οι μεταπτυχιακοί φοιτητές!

Μια ωραία γελοιογραφία, για όσους γνωρίζουν αλλά και για όσους δεν γνωρίζουν τις σχέσεις καθηγητών και μεταπτυχιακών φοιτητών!