Μουσική Πρόταση:Hindi Zahra - Beautiful Tango

 Ένα τραγούδι που το είχα ξαναβάλει, αλλά για κάποιο λόγο δεν παίζει στην προηγούμενη ανάρτηση.

Μουσική Πρόταση: Vangelis - La petite fille de la mer

 Αφιέρωμα σήμερα στον συμπατριώτη-από την πολύ κοντινή εδώ Αγριά- Βαγγέλη Παπαθανασίου, που πέθανε χθες!

Μουσική Πρόταση: Kristene DiMarco - Take Courage

 

Τριαντάφυλλα 15/5/22

 

Ένας αγρότης στην οικογένεια

 

Μουσική Πρόταση:Billie Eilish, Khalid - lovely

 

Μουσική Πρόταση: Michael Bolton - Steel Bars

 

Ποίηση

 SADDEST POEM

by Pablo Neruda

Tonight I can write the saddest lines.

Write, for example, “The night is starry
and the blue stars shiver in the distance.”

The night wind revolves in the sky and sings.

Tonight I can write the saddest lines.

I loved her, and sometimes she loved me too.

Through nights like this one I held her in my arms.
I kissed her again and again under the endless sky.

She loved me sometimes, and I loved her too.
How could one not have loved her great still eyes.

Tonight I can write the saddest lines.
To think that I do not have her. To feel that I have lost her.

To hear the immense night, still more immense without her.
And the verse falls to the soul like dew to the pasture.

What does it matter that my love could not keep her.
The night is starry and she is not with me.

This is all. In the distance someone is singing. In the distance.
My soul is not satisfied that it has lost her.

My sight tries to find her as though to bring her closer.
My heart looks for her, and she is not with me.

The same night whitening the same trees.
We, of that time, are no longer the same.

I no longer love her, that’s certain, but how I loved her.
My voice tried to find the wind to touch her hearing.

Another’s. She will be another’s. As she was before my kisses.
Her voice, her bright body. Her infinite eyes.

I no longer love her, that’s certain, but maybe I love her.
Love is so short, forgetting is so long.

Because through nights like this one I held her in my arms
my soul is not satisfied that it has lost her.

Though this be the last pain that she makes me suffer
and these the last verses that I write for her.

Αργοπορημένη κάπως, αλλά έφτασε...

 Η Άνοιξη του 2022

Ποίηση

Πραγματικότητα 

της Τσαμπίκας Χατζηνικόλα

Διανύουμε μέρες ανείπωτου πένθους,
μέρες σκληρές
μα πιο σκληρές οι νύχτες μαςˑ
οι αξημέρωτες.
Δεν είναι θρήνος για το φευγιό των φίλωνˑ
είναι για μας που μείναμε μονάχοι,
μισοί και παραλογισμένοιˑ
απ’ την απώλεια
για ό,τι αναγνωρίζαμε ως εαυτό.
Διαυγής και ανελέητη η απελπισίαˑ
μόνοˑ
για τον χαμό του άλλου μας εαυτού,
αυτού που καθρεφτίζανε τα μάτια όσων φύγαν.

Από το Περιοδικό "Φρέαρ"

Ποίηση

 Ο Ι  Δ Υ Ο  Π Α Ρ Α Δ Ε Ι Σ Ο Ι

του Οδυσσέα Ελύτη

Δύο είν’ οι παράδεισοι

που λέει κι η παράδοση:

Είν’ ένας μες στους ουρανούς

που μήτε τον χωράει ο νους

Κι όπου αδερφέ μου για να πας

θα ‘ναι δίπλα του παπάς

Είν’ ένας άλλος εδωνά

κι ας μην τον βλέπεις πουθενά

Όρη θάλασσες και βράχη

μοιάζει λίγος κι όλα τα ΄χει

Έχει βιόλες έχει κρίνα

Σεραφείμ με μαντολίνα

Έχει γλύκες έχει τρέλες

του διαόλου τις κοπέλες

Μοιάζει λίγος κι όλα τα ‘χει

να βουτάς κι ό,τι σου λάχει

Από την ποιητική συλλογή του Οδυσσέα Ελύτη «Τα ρω του έρωτα», εκδόσεις ύψιλον