Ομολογώ ότι θα ήθελα να είναι διαφορετική η "για πρώτη φορά αριστερά" κυβέρνηση Τσίπρα.
Μια κυβέρνηση με πραγματικά αριστερό πρόσημο, η οποία ανεξάρτητα από τις αντικειμενικές δυσκολίες στα καθαρά οικονομικά θέματα, θα προωθούσε τουλάχιστον εκείνες τις δομικές αλλαγές στην πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας, που υπήρξαν πάγιες θέσεις της αριστεράς.
Αναφέρω ενδεικτικά δύο πολύ σημαντικές παρεμβάσεις, που θα έδιναν ένα αναμφισβήτητο στίγμα διαφορετικότητας από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και θα δικαιολογούσαν την αναγκαιότητα της ψήφου του ελληνικού λαού.
Η μία είναι η αλλαγή του εκλογικού νόμου και η θέσπιση της απλής αναλογικής. Και η δεύτερη ο απόλυτος διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος.
Και τα δύο υπήρξαν προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης. Και το δύο δεν δημιουργούν αρνητική επίπτωση στην οικονομία, ώστε να δημιουργούν προβλήματα στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους. Και όμως η κυβέρνηση τηρεί “σιγήν ιχθύος”.
Ελπίζω να είναι απλά θέμα προτεραιοτήτων και ότι σύντομα θα έχουμε εξελίξεις στα θέματα αυτά. Και ότι τα βήματα θα είναι αποφασιστικά και προς τη σωστή κατεύθυνση και δεν θα επαναληφθεί το φαινόμενο των αποσπασματικών και οπισθοδρομικών μέτρων, που παίρνονται εσπευσμένα στον τομέα της εκπαίδευσης.
Οφείλω να τονίσω ότι δεν μου αρέσει καθόλου ο τρόπος που η κυβέρνηση αυτή υπέκλεψε την ψήφο του ελληνικού λαού τάζοντας πράγματα που ήξερε ότι δεν μπορούσε να επιτύχει. Η πορεία προς νέες εκλογές ή δημοψήφισμα δεν αποτελεί πράξη ευθύνης, αλλά αναζήτηση συνενόχων και προσπάθεια απεμπλοκής από πιθανές μελλοντικές εξεταστικές επιτροπές. Πράγματα που δεν τιμούν τους σημερινούς κυβερνώντες με δεδομένες τις μέχρι τώρα κινήσεις τους, αλλά και τις θέσεις που είχαν πάρει στο παρελθόν.
Παρά όμως αυτές τις προφανείς μου επιφυλάξεις θέλω να δηλώσω ότι επιθυμώ διακαώς η κυβέρνηση αυτή να πετύχει. Όχι κυρίως επειδή μια επιστροφή στην προηγούμενη κατάσταση θα είναι ήττα για τη χώρα και το λαό μας, που θέλησε να αντιδράσει σε αυτά που έχει υποστεί μέχρι σήμερα. Αλλά επειδή η πιθανότερη εξέλιξη σε μια αποτυχία της σημερινής κυβέρνησης θα είναι μια ακροδεξιά στροφή με τρομακτικές συνέπειες για τη χώρα μας.
Και μια επισήμανση: η μόνη περίπτωση προσφυγής σε εκλογές, που θα είχε νόημα, θα ήταν αν η κυβέρνηση μετά την επιτυχή κατάληξη των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους και την επίτευξη ενός κάποιου όχι πολύ επώδυνου συμβιβασμού, ζητούσε από τους πολίτες να της δώσουν την δυνατότητα να εφαρμόσει ένα πραγματικά αριστερό πρόγραμμα διακυβέρνησης, δίνοντάς της τη δυνατότητα να απαλλαγεί από την ακατανόητη και προσβλητική για την ιστορία του αριστερού κινήματος συνεργασία με τους ΑΝΕΛ..
Όλα αυτά βέβαια με την απαραίτητη προϋπόθεση της αλλαγής του εκλογικού νόμου, επειδή οποιαδήποτε μεγάλη αλλαγή δεν μπορεί να στηριχτεί σε πλασματικές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Εάν ο λαός θέλει πραγματικά να αλλάξει ο τρόπος διακυβέρνησης θα πρέπει να στείλει στη βουλή δυνάμεις και πρόσωπα, που με τη συναίνεση και τη συνεργασία θα οδηγήσουν τη χώρα σε μια νέα προοδευτική πορεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου